۲۰٬۹۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''انسان کامل'''، اصطلاحی | '''انسان کامل'''، اصطلاحی عرفانی به معنای انسان مظهر جامع مراتب الهی و خلقی. | ||
بحث از انسان کامل از مباحث مهم در [[عرفان|علم عرفان]] است و عارفان به آن توجه ویژه‌ای کرده‌اند. این بحث با مباحثی چون چگونگی ارتباط حق با خلق، کیفیت ظهور عالم و مباحث [[معاد]] و [[قیامت]] مرتبط است. | |||
بحث از انسان کامل | بحث از [[خلافت و ولایت]] را می‌توان از دستاوردهای بحث انسان کامل دانست که در سخنان [[امام‌خمینی]] در حکمت، [[کلام]]، [[فقه]] و سیاست مطرح شده است. به باور ایشان انسان کامل به سبب مظهریت تام او از جمع اسما دارای برزخیت کبراست، به گونه‌ای که اسمی از اسماء بر اسمی دیگر غلبه ندارد. ایشان عین ثابت انسان کامل را صورت و مظهر اسم‌الله و نخستین صورت ظاهر شده در حضرت علمیه و حاکم بر باقی [[اعیان ثابته]] می‌داند. | ||
امام‌خمینی نسبت انسان کامل با حق تعالی و عالم را مورد بررسی قرار داده و برای انسان کامل ویژگی‌های برمی‌شمارد از جمله: ۱- اشتمال انسان کامل بر دو قوس نزول و صعود عالم، ۲- برتری بر زمان و مکان ۳- اعتدال تام ۴- وصول به مرتبه [[احدیت و واحدیت|احدیت]] ۵- وصول به حقیقت [[لیلةالقدر|لیلةالقدر]] ۶- وصول به مرتبه عبودیت مطلقه ۷- اطلاع بر [[سرالقدر|سرّالقدر]] ۸- استجابت دعای انسان کامل ۹- هم‌افق بودن با مشیت مطلقه ۹- تعلیم [[ملائکه|فرشتگان]]. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||