۲۱٬۱۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''انفال'''، بخشی از اموال عمومی در اختیار حاکم یا [[حکومت اسلامی|دولت اسلامی]]. | '''انفال'''، بخشی از اموال عمومی در اختیار حاکم یا [[حکومت اسلامی|دولت اسلامی]]. | ||
انفال؛ اموالی که به [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر(ص)]]، و جانشینانش، به سبب داشتن منصب [[امامت]] و رهبری اختصاص دارد. | انفال؛ اموالی که به [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر(ص)]]، و جانشینانش، به سبب داشتن منصب [[امامت]] و رهبری اختصاص دارد. | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
در رویکرد سنتی؛ انفال، مجموعه مشخصی از اموال است که طبق آیات و روایات به پیامبر(ص)، و امامان(ع)، اختصاص دارد و دیگران مجاز به تصرف در آن نیستند. و دررویکرد جدید؛ انفال، مجموعه اموال بدون مالک خصوصی است که در اختیار حاکمیت قرار می‌گیرد تا در راه منافع عمومی و موارد ضروری هزینه شود. | در رویکرد سنتی؛ انفال، مجموعه مشخصی از اموال است که طبق آیات و روایات به پیامبر(ص)، و امامان(ع)، اختصاص دارد و دیگران مجاز به تصرف در آن نیستند. و دررویکرد جدید؛ انفال، مجموعه اموال بدون مالک خصوصی است که در اختیار حاکمیت قرار می‌گیرد تا در راه منافع عمومی و موارد ضروری هزینه شود. | ||
[[امام‌خمینی]]، قائل به رویکرد جدید است، از این‌رو انفال را از [[بیت‌المال]] دانسته و پیامبر(ص)، و [[ائمه(ع)]]، متولی تصرّف در آن بودند و از آنجاکه ولایت بر انفال از شئون اصل ولایت است، نه مربوط به شخص امام(ع)، چنین حق و ولایتی در [[عصر غیبت]] به فقها منتقل می‌شود. | |||
امام‌خمینی، پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] قائل بود با وجود اجازه عمومی، هر نوع تصرف در انفال، بی‌نیاز از اذن حاکم شرعی است و افراد هر گونه که بخواهند، می‌توانند | امام‌خمینی، پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] قائل بود با وجود اجازه عمومی، هر نوع تصرف در انفال، بی‌نیاز از اذن حاکم شرعی است و افراد هر گونه که بخواهند، می‌توانند منابع طبیعی را تملک کنند، و پس از پیروزی انقلاب قائل شد: تصرف در انفال حق حکومت است و دولت اسلامی می‌تواند در زمینه بهره‌برداری از آن [[قانون]] وضع کند. | ||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||