۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (انتقال از رده:اندیشههای امام خمینی به رده:اندیشههای امام‌خمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابرقدرت‌ها'''، کشورهای دارای قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی برتر در جهان. | '''ابرقدرت‌ها'''، کشورهای دارای قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی برتر در جهان. | ||
ابرقدرت، قدرت مسلط و برتر در جهان است که به دلیل ویژگی‌هایی چون تسلط بر منابع جهان و سازمان‌های تصمیم‌ساز بین‌المللی، خطوط کلی نظام بین‌الملل را ترسیم می‌کند. این قدرت برتر، اغلب موجب رابطه‌ای سلطه‌آمیز با سایر کشورها، به‌ویژه کشورهایی با منابع بیشتر مانند کشورهای خاورمیانه می‌شود. اصطلاح «ابرقدرت» نخستین‌بار در سال ۱۹۴۴م/ ۱۳۲۳ش در کتابی به همین نام، برای اشاره به دو ابرقدرت بزرگ نظامی و سیاسی جهان، [[آمریکا]] و اتحاد جماهیر [[شوروی]] سابق به‌کار رفت. | ابرقدرت، قدرت مسلط و برتر در جهان است که به دلیل ویژگی‌هایی چون تسلط بر منابع جهان و سازمان‌های تصمیم‌ساز بین‌المللی، خطوط کلی نظام بین‌الملل را ترسیم می‌کند. این قدرت برتر، اغلب موجب رابطه‌ای سلطه‌آمیز با سایر کشورها، به‌ویژه کشورهایی با منابع بیشتر مانند کشورهای خاورمیانه می‌شود. | ||
اصطلاح «ابرقدرت» نخستین‌بار در سال ۱۹۴۴م/ ۱۳۲۳ش در کتابی به همین نام، برای اشاره به دو ابرقدرت بزرگ نظامی و سیاسی جهان، [[آمریکا]] و اتحاد جماهیر [[شوروی]] سابق به‌کار رفت. | |||
مقالۀ پیش رو ضمن شرح رابطۀ سلطه‌آمیز ابرقدرت‌ها با [[جهان اسلام]]، ارتباط ابرقدرت‌ها با ایران را در دو [[دوره پهلوی|دورۀ پهلوی]] و [[جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] مقایسه می‌کند. پهلوی به دلیل ترس از [[کمونیسم]] و ابرقدرت شرق، به ابرقدرت غرب متمایل بود؛ اما در اندیشه [[امام‌خمینی]] و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، تقابل و تضاد با نظام حاکم بر روابط بین‌الملل و قطع وابستگی‌ها، سیاستی آشکار بود که با شعار «[[نه شرقی، نه غربی]]» تجلی یافت. | مقالۀ پیش رو ضمن شرح رابطۀ سلطه‌آمیز ابرقدرت‌ها با [[جهان اسلام]]، ارتباط ابرقدرت‌ها با ایران را در دو [[دوره پهلوی|دورۀ پهلوی]] و [[جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] مقایسه می‌کند. پهلوی به دلیل ترس از [[کمونیسم]] و ابرقدرت شرق، به ابرقدرت غرب متمایل بود؛ اما در اندیشه [[امام‌خمینی]] و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، تقابل و تضاد با نظام حاکم بر روابط بین‌الملل و قطع وابستگی‌ها، سیاستی آشکار بود که با شعار «[[نه شرقی، نه غربی]]» تجلی یافت. | ||