۲۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ثواب و عقاب'''، پاداش اعمال نیک و بد بندگان خداوند تعالی. | '''ثواب و عقاب'''، پاداش اعمال نیک و بد بندگان خداوند تعالی. | ||
در [[اسلام]] به موضوع ثواب و عقاب توجه ویژهای شده و در آیات بسیاری از آن سخن به میان آمده و تأکید شده است که هر کسی عمل خود را چه خوب و چه بد در پیش روی خود خواهد یافت. [[حکما|متکلمان]] در بعضی مباحث کلامی به مسئله ثواب و عقاب پرداختهاند. در [[فلسفه]] و [[عرفان]] نیز از حقیقت ثواب و عقاب و تمثل آنها بحث شده است. از آنجا که این بحث به مباحث تکلیف و حسن و قبح مرتبط است، علمای [[اصول فقه|علم اصول]] از امامیه به این بحث نیز توجه داشتهاند. | |||
[[امامخمینی]] همسو با اندیشمندان اسلامی درباره حقیقت ثواب و عقاب آرای مختلفی مطرح کرده است از جمله: ۱- جعلی و قراردادی ۲- تجسم صور اعمال ۳-انشای حقایق ثواب و عقاب ۴- استحقاق و جزای عمل ۵- عین عمل بودن ثواب و عقاب، لازمه این نظر اخیر [[تجسم اعمال]] است. | |||
امامخمینی در آثار خود چگونگی ارتباط ثواب و عقاب با عمل را از سنخ عینیت میشمارد. امامخمینی با استناد به کلام [[اهلبیت(ع)]] در ثواب، قائل به تفضل و در عقاب، قابل به استحقاق است. امامخمینی ثواب و عقاب در آخرت را متناسب با اعمال در دنیا میداند و معتقد است بنابر عینیت اعمال وجزا یا لوازم عمل در آخرت، این امر روشنتر است؛ زیرا خود عمل یا لازمه آن در آخرت ظاهر میشود. ایشان به برخی عوامل زوال ثواب و عقاب اشاره کرده است از جمله: [[ریا]] و احباط اعمال. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |