۲۱٬۱۶۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''حزب رستاخیز ملت ایران'''، آخرین حزب دولتی و انحصاری [[رژیم پهلوی]]، ۱۳۵۳–۱۳۵۷. | '''حزب رستاخیز ملت ایران'''، آخرین حزب دولتی و انحصاری [[رژیم پهلوی]]، ۱۳۵۳–۱۳۵۷. | ||
[[محمدرضا پهلوی|محمدرضاپهلوی]] در سال ۱۳۵۳ با انحلال دوحزب ایران نوین و مردم، حزب رستاخیز را تأسیس کرد. از نظر او هر ایرانی که [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]]، [[نظام سلطنتی|نظام شاهنشاهی]] و انقلاب شاه و ملت را قبول داشت، عضو حزب بود و مخالفان عضویت در آن نیز وابسته به [[حزب توده ایران|حزب توده،]] خائن و مستحق زندان یا اخراج از کشور بودند. نهادینه‌کردن سلطنت و فراهم‌ساختن پایگاه اجتماعی گسترده‌تر برای دولت از اهداف حزب بود. | |||
[[محمدرضا پهلوی|محمدرضاپهلوی]] در سال ۱۳۵۳ با انحلال دوحزب ایران نوین و مردم، حزب رستاخیز را تأسیس کرد. از نظر او هر ایرانی که [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]]، نظام شاهنشاهی و انقلاب شاه و ملت را قبول داشت، عضو حزب بود و مخالفان عضویت در آن نیز وابسته به [[حزب توده ایران|حزب توده،]] خائن و مستحق زندان یا اخراج از کشور بودند. نهادینه‌کردن سلطنت و فراهم‌ساختن پایگاه اجتماعی گسترده‌تر برای دولت از اهداف حزب بود. | |||
[[امام‌خمینی]] ضمن آن‌که اجبار مردم به عضویت در حزب را مخالف اساس [[نهضت مشروطه|مشروطه]]، قانون اساسی و موازین بین‌المللی می‌دانست، شرکت در حزب فرمایشی رستاخیز را که هدفی جز ایجاد خفقان بیشتر ندارد، بر عموم ملت حرام شمرد و مخالفت با آن را از روشن‌ترین موارد نهی از منکر اعلام کرد. | [[امام‌خمینی]] ضمن آن‌که اجبار مردم به عضویت در حزب را مخالف اساس [[نهضت مشروطه|مشروطه]]، قانون اساسی و موازین بین‌المللی می‌دانست، شرکت در حزب فرمایشی رستاخیز را که هدفی جز ایجاد خفقان بیشتر ندارد، بر عموم ملت حرام شمرد و مخالفت با آن را از روشن‌ترین موارد نهی از منکر اعلام کرد. | ||
فرمایشی و ناکارآمدبودن حزب رستاخیز در ایران، موجب شد پهلوی آن را تجربۀ ناکام و اشتباه دوران سلطنت خود بداند. آخرین دبیرکل حزب، در | فرمایشی و ناکارآمدبودن حزب رستاخیز در ایران، موجب شد پهلوی آن را تجربۀ ناکام و اشتباه دوران سلطنت خود بداند. آخرین دبیرکل حزب، در ۹ مهر ۱۳۵۷ استعفا کرد. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||