علم رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۶۹۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ مرداد ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''علم رجال'''، شناخت احوال و اوصاف راویان [[حدیث]] و اصول و قواعد آن.
'''علم رجال'''، شناخت احوال و اوصاف راویان [[حدیث]] و اصول و قواعد آن.
علم رجال یکی از شاخه‌های علوم حدیث است. حدیث‌شناسان و فقها همواره به بررسی احوال و اوصاف راویان توجه داشته و از آن به صورت دانشی کمکی برای علم حدیث و در نتیجه [[فقه]] بهره برده‌اند. امام‌خمینی نیز یکی از پیش‌نیازهای [[اجتهاد]] را آشنایی با علم رجال در حدی که فقیه بتواند احوال راویان حدیث را هرچند با مراجعه به کتاب‌های رجالی تشخیص دهد، دانسته است.
بنابر بعضی گزارش‌ها، علمای شیعه در فاصله میان قرن سوم تا نیمه اول قرن پنجم، یعنی عصر تدوین اصول رجالی، ۱۱۶ کتاب در دانش رجال شیعی تألیف کرده‌اند اما بسیاری از این کتاب‌ها در دسترس نیستند. منابع رجالی شیعه از نظر تاریخی و میزان تأثیرگذاری به سه دسته تقسیم می‌شوند:
الف) دسته نخست که از سده سوم تا پنجم تدوین شده‌اند مثل رجال برقی و رجال‌کشی.
ب) دسته دوم منابع رجالی که از سده ششم تا هشتم نگاشته شدند، مثل فهرست شیخ‌منتجب‌الدین و معالم العلماء ابن‌شهرآشوب.
ج) دسته سوم از منابع رجالی شیعه که پس آن نگاشته شده‌اند، مثل مجمع الرجال عنایت‌الله قهپایی و نقد الرجال سیدمصطفی حسینی تفرشی تا معجم رجال الحدیث از [[سیدابوالقاسم خویی]].
از عمده‌ترین مباحث مقدماتی در علم رجال، توثیق راوی است که به توثیق خاص و عام تقسیم می‌شود.
مهم‌ترین راه‌های اثبات توثیق خاص عبارت‌اند از: توثیق امام معصوم(ع)؛ دعای امام معصوم(ع)؛ توثیقات علمای قدیم رجال و توثیقات متأخران رجال. و مهم‌ترین توثیقات عام عبارت‌اند از: اصحاب اجماع؛ نقل مشایخ ثقات‏؛ مشایخ احمدبن‌محمد بن‌عیسی؛ صاحب «اصل» بودن راوی؛ شیخ اِجازه بودن راوی؛ کثرت نقل از امام معصوم(ع)؛ کثرث روایت ثقه از یک راوی؛ بنی‌فضال؛ طاطریون، مرسلات صدوق و کتاب نوادر الحکمه.


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
خط ۱۹۴: خط ۲۰۹:
[[رده:مقاله‌های جلد پنجم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های جلد پنجم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]