۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| سیاسی = | | سیاسی = | ||
}} | }} | ||
''' | '''اهل‌سنت'''، فرقه‌ها و مذاهب اسلامی غیرشیعی و لزوم رفتار برادرانه با آنان در [[ایران]] و [[جهان اسلام]]. | ||
به لحاظ تاریخی، از زمان حکومت عباسیان، علویان قائل به خلافت بلافصل [[امام‌علی(ع)|امام علی(ع)]] به «[[شیعه]]» و دیگر فرقه‌ها «اهل‌سنت» خوانده شدند و این دو نام پس از آن ادامه یافت. در میان اهل‌سنت فرقه‌های کلامی و فقهی بسیاری به وجود آمده است؛ چنان که اهل‌سنت مذاهب و مکتب‌های فقهی فراوانی نیز داشته‌اند اما در سده پنجم یا هفتم، مذاهب فقهی اهل‌سنت منحصر به چهار مذهب شد و دیگر مذاهب از فتوا منع شدند. مهم‌ترین مذاهب فقهی و رایج اهل‌سنت عبارتند از: حنفیه، مالکیه، شافعیه و حنبلی. از میان فرقه‌های کلامی اهل‌سنت نیز معتزله، اشعریه و ماتریدیه از همه مشهورترند. | |||
سیره و برخورد [[اهل‌بیت(ع)]]، با اهل‌سنت کاملاً برادرانه و صمیمانه بوده است و بسیاری از شاگردان و راویان از [[امام جعفر صادق(ع)|امام‌صادق(ع)]]، جزو اهل‌سنت بوده‌اند. آنان افزون بر این، شیعیان را نیز به برخورد مناسب و دوستانه با اهل‌سنت سفارش می‌کردند. | |||
[[امام‌خمینی]] نیز بارها رمز پیروزی ملت ایران را [[وحدت]] کلمه شمرد و اهل‌سنت را برادران خود می‌خواند که دشمن در صدد است میان برادرها تفرقه ایجاد کند و باهم‌بودن را بر همه مسلمانان واجب دانست. | |||
امام‌خمینی نیز | امام‌خمینی نسبت به اهل‌سنت ایران نیز توجه ویژه داشت. ایشان ضمن انتقاد از محروم نگه‌داشتن مناطق مرزی و به‌خصوص مناطق سنی‌نشین در زمان [[محمدرضا پهلوی]] معتقد بود [[رژیم پهلوی]] با تمام توان، سعی در اختلاف‌انداختن میان شیعه و سنی داشت تا بتواند ذهن‌ها را از مسائل اساسی دور نگه دارد. | ||
پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] نیز، با وجود همه اختلاف‌افکنی‌ها، بسیاری از اهل‌سنت ایران در مناطق مختلف با انقلاب اسلامی همراه شدند و در راستای حمایت از دستاوردهای آن تلاش کردند. در برابر، [[جمهوری اسلامی|دولت جمهوری اسلامی ایران]] نیز، رفع مشکلات اهل‌سنت را که در رژیم پهلوی ایجاد شده بود، جزو برنامه‌های خود قرار داد. | |||
پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] نیز، با وجود همه اختلاف‌افکنی‌ها، بسیاری از | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||