۲۱٬۲۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
[[امام‌خمینی]]، دلالت این آیه را بر قاعده پذیرفته‌است و از نظر ایشان «مؤمنین» در آیه نفی سبیل شامل عموم مسلمانان است. | [[امام‌خمینی]]، دلالت این آیه را بر قاعده پذیرفته‌است و از نظر ایشان «مؤمنین» در آیه نفی سبیل شامل عموم مسلمانان است. | ||
بر اساس این قاعده، فقها تسلط کفار بر مقدسات مؤمنان مانند [[قرآن]] را ممنوع دانسته‌اند، اما امام‌خمینی ممنوعیت فروش و انتقال قرآن را بر خلاف اهداف جهانی‌شدن اسلام می‌داند و به رجحان، بلکه لزوم نقل این‌گونه کتاب‌ها به کفار حکم کرده‌است. | بر اساس این قاعده، فقها تسلط کفار بر مقدسات مؤمنان مانند [[قرآن]] را ممنوع دانسته‌اند، اما امام‌خمینی ممنوعیت فروش و انتقال [[قرآن]] را بر خلاف اهداف جهانی‌شدن اسلام می‌داند و به رجحان، بلکه لزوم نقل این‌گونه کتاب‌ها به کفار حکم کرده‌است. | ||
امام‌خمینی قاعده نفی سبیل را بر سایر ادله اولیه احکام مقدم دانسته و در کنار پذیرش جنبه نافی‌بودن قاعده جانب اثباتی قاعده را نیز پذیرفته‌است؛ از این‌رو در مواردی که اسباب تسلط کفار بر مسلمانان ایجاد شود، به لزوم تلاش برای خروج از سلطه کفار، به هر شکل ممکن حکم کرده‌است. | امام‌خمینی قاعده نفی سبیل را بر سایر ادله اولیه احکام مقدم دانسته و در کنار پذیرش جنبه نافی‌بودن قاعده جانب اثباتی قاعده را نیز پذیرفته‌است؛ از این‌رو در مواردی که اسباب تسلط کفار بر مسلمانان ایجاد شود، به لزوم تلاش برای خروج از سلطه کفار، به هر شکل ممکن حکم کرده‌است. | ||
از نظر امام‌خمینی این قاعده از حصار مسایل فردی خارج می‌شود و صبغه سیاسی و حکومتی پیدا می‌کند. ایشان بر اساس همین قاعده در اعتراض به | از نظر امام‌خمینی این قاعده از حصار مسایل فردی خارج می‌شود و صبغه سیاسی و حکومتی پیدا می‌کند. ایشان بر اساس همین قاعده در اعتراض به [[کاپیتولاسیون|لایحه کاپیتولاسیون]] فتوای خود را با ذکر متن آیه نفی سبیل صادر کرد. | ||
در تنظیم قوانین [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی ایران]] نیز به قاعده نفی سبیل توجه شده‌است؛ به همین جهت اصل ۱۵۲ [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]]، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را بر اساس نفی هر گونه سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری و حفظ [[استقلال]] همه‌جانبه کشور، معرفی می‌کند. | در تنظیم قوانین [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی ایران]] نیز به قاعده نفی سبیل توجه شده‌است؛ به همین جهت اصل ۱۵۲ [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]]، [[سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی ایران|سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران]] را بر اساس نفی هر گونه سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری و حفظ [[استقلال]] همه‌جانبه کشور، معرفی می‌کند. | ||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == | ||