۲۱٬۱۷۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح ارقام) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''وحدت و کثرت'''، یگانگی و تعدد، و یکپارچگی و ترکّب هستی در دانشهای [[فلسفه]] و [[عرفان]]. | '''وحدت و کثرت'''، یگانگی و تعدد، و یکپارچگی و ترکّب هستی در دانشهای [[فلسفه]] و [[عرفان]]. | ||
بحث از وحدت و کثرت، از مسائل مهم فلسفی و عرفانی است و سابقه طولانی در تاریخ علم فلسفه دارد. در فلسفه، از وحدت و کثرت، بخش امور عامه بحث میشود. در عرفان وجود دارای وحدت شخصی است و تشکیک در ظهور است. | |||
بحث از وحدت و کثرت، از مسائل مهم فلسفی و عرفانی است و | |||
بحث از وحدت و کثرت در عرفان، از مباحثی است که با چگونگی صدور مخلوقات از مبدأ اول، چینش جهان هستی و وجود منبسط ارتباط مستقیم دارد. [[امامخمینی]] در [[تألیفات و آثار امامخمینی|آثار]] خود وحدت و کثرت را بررسی و تحلیل کرده و با بیان مبانی صدرایی، مبانی عارفان را در وحدت و کثرت میپذیرد. ایشان برای وحدت و کثرت به اعتبارات مختلف، اقسامی ذکر کرده و معتقد است سبب کثرت، منحصر در سه چیز است که از آن، کثرت نوعی و کثرت فردی جوهری و کثرت فردی عرضی حاصل میشود. | بحث از وحدت و کثرت در عرفان، از مباحثی است که با چگونگی صدور مخلوقات از مبدأ اول، چینش جهان هستی و وجود منبسط ارتباط مستقیم دارد. [[امامخمینی]] در [[تألیفات و آثار امامخمینی|آثار]] خود وحدت و کثرت را بررسی و تحلیل کرده و با بیان مبانی صدرایی، مبانی عارفان را در وحدت و کثرت میپذیرد. ایشان برای وحدت و کثرت به اعتبارات مختلف، اقسامی ذکر کرده و معتقد است سبب کثرت، منحصر در سه چیز است که از آن، کثرت نوعی و کثرت فردی جوهری و کثرت فردی عرضی حاصل میشود. | ||
امامخمینی احکامی برای وحدت و کثرت ذکر کرده | امامخمینی احکامی برای وحدت و کثرت ذکر کرده است که عبارتند از: ۱- وحدت و کثرت مراتب تشکیکی دارد و شدت و ضعف و کمال و نقص میپذیرد. ۲- وحدت از اوصاف کمالیه وجود است، چنانکه کثرت از اوصاف و لوازم نقصان و امکان.۳- براساس وحدت شخصی، وجود در عالم یکی بیشتر نیست و کثرتها نمود و ظهور وجودند.۴- کثرت منبع ظلمت و وحدت منبع نور و صفاست. | ||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == |