صدق: تفاوت میان نسخه‌ها

صدق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۱

۱۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۹ شهریور ۱۴۰۲

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Shams

Image-reviewer، دیوان‌سالاران، emailconfirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۱٬۱۴۹

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''صدق'''، راستی در [[نیت]]، گفتار و کردار و ضدّ ناراستی.
-امام‌خمینی صدق را راستی در گفتار و غیر گفتار می‌داند.
+[[امام‌خمینی]] صدق را راستی در گفتار و غیر گفتار می‌داند. امام‌خمینی برای صدق اقسامی قائل است: صدق در عقیده و نیت، صدق در اعتقاد و صدق در کردار. ایشان یکی از مهم‌ترین مصادیق صدق در کردار را صدق در عبادت دانسته و برای صدق در [[عبادت]]، طهارت و صفای ظاهر و باطن، اهمیت ویژه‌ای قائل است.
-امام‌خمینی برای صدق اقسامی قائل است: صدق در عقیده و نیت، صدق در اعتقاد و صدق در کردار. ایشان یکی از مهم‌ترین مصادیق صدق در کردار را صدق در عبادت دانسته و برای صدق در [[عبادت]]، طهارت و صفای ظاهر و باطن، اهمیت ویژه‌ای قائل است.
 امام‌خمینی صدق را مختص به قول و لفظ نمی‌داند و صدق را مایه داخل‌شدن در محضر حق‌تعالی و همنشینی با او می‌داند و علامت صدق را خدمت به بندگان و بریدن از غیر حق‌تعالی و رو به سوی حق آوردن برمی‌شمارد.
@@ خط ۹: / خط ۷: @@
 امام‌خمینی در بسترهای اجتماعی و سیاسی نیز بر صداقت در گفتار تأکید می‌کرد و صداقت در کار را عامل به‌نتیجه‌رسیدن آن و برطرف‌شدن مشکلات دولت و ملت می‌دانست.
-امام‌خمینی، [[کذب]] را کلید گناهان و سبب خرابی [[ایمان و کفر|ایمان]] شمرده و راه درمان دروغگویی را تفکر در بدی‌ها و سزاهای آن می‌داند.
+امام‌خمینی، [[کذب]] را کلید [[گناه|گناهان]] و سبب خرابی [[ایمان و کفر|ایمان]] شمرده و راه درمان دروغگویی را [[تفکر]] در بدی‌ها و سزاهای آن می‌داند.
 امام‌خمینی کذب را به صورت مطلق جزو [[گناه|گناهان کبیره]] شمرده و در مواردی چون فرار از [[حرام]] و در مقام جنگ، دروغ را جایز دانسته است.