۲۱٬۲۶۲
ویرایش
(اصلاح نویسههای عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[امامخمینی]] صمت را سکوت و ترک سخن لغو و باطل میداند. سکوت و صمت از واژههای مرتبط هستند. صمت بار ارزشی مثبت دارد؛ بر خلاف سکوت که گاهی نکوهش میشود. | [[امامخمینی]] صمت را سکوت و ترک سخن لغو و باطل میداند. سکوت و صمت از واژههای مرتبط هستند. صمت بار ارزشی مثبت دارد؛ بر خلاف سکوت که گاهی نکوهش میشود. | ||
امامخمینی، مسلطشدن بر [[زبان]] را مشکل دانسته و سکوت مطلق را برتر از کلام نمیداند. ایشان به بعضی از مفاسد زبان چون [[دروغ]] و مباهات، اشاره کرده و حفظ زبان از لغو را موجب مصون ماندن از این آفات میداند و مفاسدی برای سخنان لغو چون؛ ضعف ایمان و میراندن دل برشمرده است. | امامخمینی، مسلطشدن بر [[زبان]] را مشکل دانسته و سکوت مطلق را برتر از کلام نمیداند. ایشان به بعضی از مفاسد زبان چون [[دروغ]] و مباهات، اشاره کرده و حفظ زبان از لغو را موجب مصون ماندن از این آفات میداند و مفاسدی برای سخنان لغو چون؛ ضعف [[ایمان و کفر|ایمان]] و میراندن دل برشمرده است. | ||
امامخمینی معتقد به تأثیر متقابل [[قلب]] و زبان بوده به این معنی که گفتار هر کس بر جان وی | امامخمینی معتقد به تأثیر متقابل [[قلب]] و زبان بوده به این معنی که گفتار هر کس بر جان وی تأثیر میگذارد و عکس این مطلب را نیز صادق میداند. | ||
امامخمینی سکوت در برابر [[ظلم]] را سبب نابودی اسلام میداند و سکوت علما در مسائلی چون [[هتک اسلام]] را جایز ندانسته و خود در برابر چنین وقایعی سکوت نمیکرد. | امامخمینی سکوت در برابر [[ظلم]] را سبب نابودی اسلام میداند و سکوت علما در مسائلی چون [[هتک اسلام]] را جایز ندانسته و خود در برابر چنین وقایعی سکوت نمیکرد. | ||
امامخمینی برای دستیابی به صمت توصیه میکند که سالک در آغاز باید از کلمات لغو خودداری کند و تا زمانی که افاضات ملکوتی بر قلب او سرازیر نشده، زبان خود را ببندد . | امامخمینی برای دستیابی به صمت توصیه میکند که سالک در آغاز باید از کلمات لغو خودداری کند و تا زمانی که افاضات ملکوتی بر قلب او سرازیر نشده، زبان خود را ببندد. | ||
== معنی == | == معنی == |