confirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران
۱٬۴۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
اهمیت این کتاب در آن است که عرفان امامخمینی را برخاسته از معارف اهل بیت (ع) میشمارد و آن را مدلل میسازد. | اهمیت این کتاب در آن است که عرفان امامخمینی را برخاسته از معارف اهل بیت (ع) میشمارد و آن را مدلل میسازد. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
کتاب حاضر با رویکرد عرفانی به شناخت سیمای نورانی اهل بیت (ع) پرداخته و با نگاهی نو به مسئله امامت که بیانگر جایگاه عرفانی ایشان در میان جامعه میباشد، شناخت ویژهای به خواننده ارائه میدهد.<ref>صادقی ارزگانی، سیمای اهل بیت در عرفان | کتاب حاضر با رویکرد عرفانی به شناخت سیمای نورانی [[اهل بیت (ع)]] پرداخته و با نگاهی نو به مسئله امامت که بیانگر جایگاه عرفانی ایشان در میان جامعه میباشد، شناخت ویژهای به خواننده ارائه میدهد.<ref>صادقی ارزگانی، سیمای اهل بیت در عرفان [[امامخمینی]]، ص۱۳-۱۴.</ref> | ||
به باور امامخمینی ریشه بسیاری از حقایق عرفانی در معارف و آموزههای دینی نهفته است.<ref>امامخمینی، سرّ الصلاة، ص۳۸-۴۰؛ تفسیر سوره حمد، ص۱۸۷-۱۹۳.</ref> در عرفان امام، بحث رحمت و رحیمیت حقتعالی دارای نکات عمیق است؛ رحمت رحمانی مقام بسط وجود و رحمت رحیمی مقام بسط کمال وجود است، به باور ایشان اهل بیت (ع) میان حق و خلق و ربط دهنده حضرت وحدت محض با کثرت تفصیلی میباشند. اهل بیت (ع) به حسب مقام ولایت، خود رحمت رحمانیه بلکه اسم اعظم میباشند که رحمان و رحیم تابع آن است.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۷۸؛ تفسیر سوره حمد، ص۲۲-۲۳.</ref> | به باور امامخمینی ریشه بسیاری از حقایق عرفانی در معارف و آموزههای دینی نهفته است.<ref>امامخمینی، سرّ الصلاة، ص۳۸-۴۰؛ تفسیر سوره حمد، ص۱۸۷-۱۹۳.</ref> در عرفان امام، بحث رحمت و رحیمیت حقتعالی دارای نکات عمیق است؛ رحمت رحمانی مقام بسط وجود و رحمت رحیمی مقام بسط کمال وجود است، به باور ایشان اهل بیت (ع) میان حق و خلق و ربط دهنده حضرت وحدت محض با کثرت تفصیلی میباشند. اهل بیت (ع) به حسب مقام ولایت، خود رحمت رحمانیه بلکه اسم اعظم میباشند که رحمان و رحیم تابع آن است.<ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ص۷۸؛ تفسیر سوره حمد، ص۲۲-۲۳.</ref> | ||
امامخمینی با استناد به روایت «یا علی، لولا نحن ما خلق الله آدم».<ref>عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۲۳۷</ref> | امامخمینی با استناد به روایت «یا علی، لولا نحن ما خلق الله آدم».<ref>عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۲۳۷</ref> |