امام در سنگر نماز (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

با مروری بر آثار امام‌خمینی و شهادت عینی شاهدانِ زندگی و احوال ایشان، می‌توان گفت که در نگاه ایشان، نماز در میان سایر عبادات به مثابه «اسم اعظم و بلکه خود اسم اعظم پروردگار جلیل».<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاه، ص۹ و ۱۱۱</ref>

در میان دیگر اسماء الهی است. آثار ایشان نشان می‌دهد اوصاف شگرفی دربارۀ نماز بر قلم ایشان جاری است که نشان از معرفت و آگاهی ایشان به اصل و باطن این عبادت جامع و کامل دارد، چنان که اهتمام ایشان در زندگی بر نماز، زبانزد نزدیکان است. در آثار امام، نماز، «عروج به مقام قرب الهی و حضور در محضر انس پروردگار».<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاه، ص ۹۰</ref>معرفی شده که «سرمایه  تعیّش آن عالم و سرچشمۀ سعادت آن نشئه»<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاه، ص ۴۶</ref>است. «این معجون الهی که با کشف تام محمّدی صلی الله علیه و ‏آله برای درمان تمام دردها و نقص‏های نفوس فراهم آمده»<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاه، ص ۵</ref> تمام دردهای انسان را درمان می‏کند و باعث وصل او به خداوند متعال می‏گردد.<ref>پایگاه اطلاع رسانی ستاد اقامه نماز، نماز در کلام و سیره امام‌خمینی، https://www.namaz.ir/.</ref>

این کتاب در سه فصل ساماندهی شده است:  

در فصل نخست به خاطرات اقوام، دوستان و نزدیکان امام‌خمینی درباره کیفیت حالت امام در نماز پرداخته شده و از مباحثی چون نماز شب امام، مصلای امام، سفارش به فرزندان و نماز جماعت امام سخن به میان می‌آید و در فصل دوم بیانات و مکتوبات امام در خصوص اهمیت نماز، نماز جمعه، وظایف ائمه جمعه و جماعات و نقش مساجد بیان شده است و در فصل سوم سه کتاب امام‌خمینی درباره نماز یعنی سرالصلوة، آداب‌الصلوة و الخلل فی‌الصلوة معرفی می‌شود.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، ۱۳۸۷ش، امام در سنگر نماز، مقدمه.</ref>