محمد شریف‌رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

شریف رازی، محمد؛ از شاگردان درس فلسفه و اخلاق امام خمینی. محمد شریف رازی در ۱۳۰۱ ش در خانواده‌ای روحانی در شهرری به دنیا آمد. پدرش ملاعلیجان کاشانی از ذاکران و مداحان اهل‌بیت بود که در نوجوانی محمد شریف رازی از دنیا رفت و شریف رازی در کنار تحصیل در دبیرستان، تأمین معاش خانواده را بر عهده گرفت. او دوران ابتدایی و بخشی از متوسطه را در شهرری خواند. در همان زمان ملا محمدتقی بافقی از روحانیان قم به سبب اعتراض به خانواده رضاشاه در هتک حرمت حرم حضرت معصومه (س) توسط رضاشاه مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس به شهرری تبعید شد و شریف رازی تحت تأثیر تشویق‌های او در سال ۱۳۱۷ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر به فراگیری دروس حوزوی پرداخت. او مقدمات و ادبیات را در آنجا و نزد استادانی چون شیخ محمدعلی ادیب تهرانی و دیگران فراگرفت. سپس به فراگیری دروس سطح پرداخت و در این مقطع در درس‌های سطوح عالی آیات سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و میرزا محمد مجاهدی تبریزی شرکت کرد. درس حکمت را هم نزد امام خمینی خواند («درگذشتگان: حجت‌الاسلام شریف رازی»، ۱۰۶). شریف رازی در اتوبیوگرافی‌اش در جلد دوم گنجینه دانشمندان که پیش از انقلاب اسلامی منتشر شد، اشاره به تحصیل نزد امام خمینی نکرده است (شریف رازی، ج ۲، ۱۴۹-۱۵۰)، ولی در جلد هشتم همان کتاب که پس از پیروزی انقلاب اسلامی نوشت، از حضور خود در درس اخلاق امام خمینی سخن گفته و دراین‌باره نوشته است: «... از مجالس و محافل درسی ایشان بهره‌مند می‌شدم؛ به‌ویژه از دروس اخلاقی ایشان که جداً آموزنده و سازنده بود و همه‌روزه در پایان درس از اعماق دل می‌خواندند: الهی هب لی کمال الانقطاع الیک و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک حتّی تخرق ابصار القلوب حجب النور فتصل الی معدن العظمة و تصیر ارواحنا معلّقة بعزّ قدسک...»(شریف رازی، ج ۸، ۱۸-۱۹). او از بدو ورود به قم در سال ۱۳۱۷ ش که جلسات درس اخلاق امام خمینی در مدرس زیر کتابخانه مدرسه فیضیه برگزار می‌شد شرکت می‌کرد (همان) و احتمالاً تا عزیمت به نجف اشرف در سال ۱۳۲۱ ش استمرار داشته است. علاوه بر آن، با استناد به تأکید شریف رازی بر استفاده از دیگر درس‌های امام خمینی، می‌توان گفت که در درس فلسفه امام خمینی هم که انصاری به آن اشاره کرده («درگذشتگان: حجت‌الاسلام شریف رازی»، ۱۰۶)، شرکت می‌جسته است. حضور او در درس‌های امام خمینی به‌اندازه‌ای بود که در صحبتی خصوصی با امام خمینی، مناسباتش را با ایشان استاد ـ شاگردی بیان کرده است (صحیفه دل، ج ۲، ۸۲-۸۳). شریف رازی گذشته از مناسبات استاد ـ شاگردی، از همان بدو ورود به قم مورد توجه امام خمینی بود و با کمک امام خمینی تحصیلات خود را در حوزه علمیه قم آغاز کرد و پس از آن مورد عنایت امام خمینی بود و در بعضی از میهمانی‌ها و مجالس، از ملازمان ایشان بود (صحیفه دل، ج ۲، ۸۲-۸۳).