محمد جعفری گیلانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد جعفری معروف به جعفری گیلانی در سال ۱۳۱۸ش در شهر رودسر در استان گیلان به دنیا آمد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۲۱۸.</ref> او پس از طی دوران ابتدایی،<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ص۴۰.</ref> به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و در سال ۱۳۳۳ش به قم رفت و دروس مقدمات و سطح را در آن حوزه نزد برخی از استادان آن حوزه ازجمله [[محمدرضا آدینه‌وند]] آموخت. آنگاه به مشهد رفت و در حوزه علمیه آن شهر در درس ادیب نیشابوری حاضر شد. پس از مدتی دوباره به قم بازگشت و دروس سطح را نزد [[محمدتقی ستوده]] و [[محمدعلی امینیان|مختار (محمدعلی) امینیان]] تکمیل کرد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۲۱۸.</ref> او در ۱۳۴۰ دوره سطح را به پایان رساند و از آن سال در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی شرکت کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۲۱، ص۹۱.</ref> و به نظر می‌رسد حضور او در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی تا [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] ادامه داشته است. وی سپس از درس خارج [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری یزدی]] بهره‌مند شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۲۱۸.</ref>

وی از سال ۱۳۴۱ش به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت. در سال ۱۳۴۲ ش به جرم فعالیت علیه حکومت پهلوی دستگیر و زندانی شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۱۴۱.</ref> و مدت یک ماه در زندان بود.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۲، ص۲۵۲.</ref> پس از آزادی به مبارزات خود ادامه داد و در سال ۱۳۴۳ ش به جرم توزیع اعلامیه علیه حکومت پهلوی تحت تعقیب قرار گرفت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۱۴۱.</ref> جعفری گیلانی ازجمله افرادی بود که در لیله الضرب (کتک خوردن طرفداران امام‌خمینی در [[مسجد اعظم قم]] به بهانه طرح نام ایشان) حضور داشت و در آن روز مورد ضرب و شتم قرار گرفت.<ref>«لیله الضرب: اولین چماق‌داری علیه طرفداران امام»، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref> او در سال ۱۳۴۴ش نیز به جرم اهانت به [[محمدرضا پهلوی|محمدرضاشاه]] دستگیر شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۱۴۱.</ref> و این بار سه ماه در زندان به سر برد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۲، ص۲۵۲.</ref> در ۳۰ آبان ۱۳۴۴ و در اولین سالگرد تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، همراه با جمعی از روحانیان، با ارسال نامه‌ای به [[امیرعباس هویدا]] نخست‌وزیر، به [[تبعید امام‌خمینی]] اعتراض کرد.<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۵۰-۱۵۴.</ref> پس از استقرار امام‌خمینی در نجف اشرف هم همراه با محصلان و مدرسان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، ادامه تبعید «آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران صورت گرفته است» را غیرقانونی اعلام کرد و بر پیروی مردم ایران و حوزه علمیه قم «از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن » تأکید نمود و خواستار رفع موانع بازگشت ایشان به کشور شد «تا... با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۳؛ خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ص۹۵؛ سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲-۳۶۹.</ref>

وی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به حمایت از [[جمهوری اسلامی|نظام اسلامی]] پرداخت. در ۹ مهر ۱۳۵۸ با حکم امام‌خمینی به شهرهای لنگرود، رودسر و لاهیجان رفت تا به سازمان‌دهی اوضاع آن شهرها بپردازد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۰، ص۱۹۳.</ref> سپس در تأسیس [[دفتر تبلیغات اسلامی|دفتر تبلیغات اسلامی در قم]] نقش داشت.<ref>خاطرات آیت‌الله سیدحسین موسوی تبریزی، ج۱، ص۵۱۹.</ref> او در سال ۱۳۶۱ش و انتخابات میان‌دوره‌ای اولین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] از حوزه انتخابیه لنگرود به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده شد.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ص۴۰.</ref> پس از پایان دوره اول مجلس شورای اسلامی مسئولیت اعزام طلاب به جبهه‌های [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ]] را بر عهده گرفت و سپس به ریاست هیئت‌مدیره دفتر تبلیغات اسلامی قم منصوب گردید. آنگاه به عضویت [[شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه]] درآمد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۲۱۹.</ref>و در سال۱۳۹۶ش نیز عضویت او در آن شورا تمدید شد.<ref>«با حکم رهبر معظم انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام حاج‌علی‌اکبری، رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه شد»، ص۱.</ref>