مجتبی حاج‌آخوند: تفاوت میان نسخه‌ها

| استادان          =

| تالیفات          =

مجتبی روشن معروف به حاج آخوند در سال ۱۳۰۸ش در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش شیخ حسن حاج آخوند از شاگردان میرزای نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی بود که در کرمانشاه به تبلیغ دین و ارشاد مردم می‌پرداخت.<ref>کرجی، ص۱۵۴.</ref>  

مجتبی حاج‌آخوند پس از طی دوران ابتدایی در کرمانشاه، در سال ۱۳۲۳ش وارد حوزه علمیه آن شهر شد و دروس مقدمات و سطح را نزد پدرش و سیدمحمدجواد حسینی نجومی، محمدحسن علامی، سیدمحمود معصومی لاری، سیدحسین معصومی لاری، محمد آل آقا<ref>کرجی، ص۱۵۵-۱۵۷.</ref> و سیدمحمد میبدی آموخت.<ref>کرجی، ص۱۵۵-۱۵۷؛ «درگذشتگان: آیت‌الله حاج آخوند»، ص۱۲۶.</ref> در سال ۱۳۳۲ ش رهسپار [[قم]] شد و در درس سطح کفایه [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] شرکت کرد و آنگاه در درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت. او پس از وفات آیت‌الله بروجردی در درس خارج فقه آیات [[سیدکاظم شریعتمداری]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و خارج اصول امام‌خمینی شرکت کرد.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله حاج آخوند»، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> و درس امام‌خمینی را تقریر نمود.<ref>کرجی، ص۱۷۱.</ref> مدتی هم در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمد محقق داماد]] و [[محمدعلی اراکی]] حضور یافت.<ref>کرجی، ص۱۵۶ ـ ۱۵۷.</ref> او در ده خرداد ۱۳۴۰ از [[امام‌خمینی]] اجاره دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۴۷۹.</ref> و از نخستین افرادی بود که چنین اجازه‌ای را دریافت نمود. حاج‌آخوند در مهر ۱۳۴۳<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۲.</ref>و با دستور امام‌خمینی به زادگاهش بازگشت،<ref>کرجی، ص۱۵۹.</ref> بنابراین می‌توان گفت که در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ در درس خارج اصول امام‌خمینی که در [[مسجد اعظم]] تشکیل می‌شد شرکت می‌کرده است.

او در بازگشت به کرمانشاه پیام امام‌خمینی را به روحانیان کرمانشاه مبنی بر تشکیل جلسات هفتگی و افشاگری علیه اقدامات خلاف دین حکومت پهلوی ابلاغ کرد. پیرو ابلاغ این پیام، اولین جلسه روحانیان کرمانشاه در سوم مهر ۱۳۴۳ در مسجد شهبازخان برگزار شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۲.</ref> سپس به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در مسجد شهبازخان آن شهر پرداخت و هم‌زمان مدیریت مدرسه حاج شهبازخان را هم بر عهده گرفت.<ref>کرجی، ص۱۵۹.</ref> وی همچنین همراه با [[عطاءالله اشرفی اصفهانی]]، در جلساتی که با حضور برخی از روحانیان مبارز مدعو به کرمانشاه تشکیل می‌شد حضور می‌یافت. در یکی از جلسات که با حضور [[محمد یزدی]] در منزل اشرفی اصفهانی برگزار شده بود، با اشاره به اعدام انقلابی حسنعلی منصور گفت: «اینها دشمن اسلام می‌باشند و هر کسی آنها را بکشد عملش بسیار خوب است».<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص٬۲۱-۲۲.</ref> همچنین از برخی روحانیان برای سخنرانی به کرمانشاه دعوت می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص۸۰.</ref>

حاج‌آخوند پس از درگذشت [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] در سال ۱۳۴۹ ش، در معرفی [[امام‌خمینی]] به‌عنوان [[مرجعیت امام‌خمینی|مرجع تقلید اعلم]] می‌کوشید. این تلاش‌ها باعث تثبیت مرجعیت امام‌خمینی در کرمانشاه شد.<ref>بهرامی، ج ۱، ص۵۰۴.</ref> حاج‌آخوند در آذر همان سال از طرف امام‌خمینی مأمور پرداخت شهریه به طلاب علوم حوزوی در مدرسه شهبازخان کرمانشاه شد.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۵۹۶.</ref> او پس از آن سؤالات شرعی را به امام‌خمینی ارجاع می‌داد.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۰۹.</ref>و یک بار نیز هدیه (شیرینی) برای امام‌خمینی به نجف اشرف ارسال کرده بود.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۱۴.</ref> به سبب ارتباط با امام‌خمینی، ساواک از وی به‌عنوان یکی از طرفداران امام‌خمینی در کرمانشاه نام برد و سپس در گزارشی دیگر، او را «از وعّاظ متعصّب و ناراحت و طرفدار» امام‌خمینی نامید که «کراراً به ساواک استان هدایت شده است». تداوم فعالیت‌های سیاسی باعث شد تا در ۱۲ آبان ۱۳۵۲ به دستور [[ساواک]] مرکز (تهران) در کرمانشاه دستگیر و بعد از سه روز بازداشت در ساواک آن شهر، محاکمه شود. او در نهایت به سه سال زندان محکوم و به کمیته ضدخرابکاری ساواک تهران تحویل داده شد.<ref>کرجی، ص۱۶۴.</ref> و در زندان قصر محبوس گردید.<ref>دوانی، ج ۶، ص۳۳۲-۳۳۳.</ref> دستگیری مجتبی حاج‌آخوند با واکنش روحانیان مواجه شد و [[عطاءالله اشرفی اصفهانی]] اقداماتی را برای آزادی او انجام داد. ساواک که در جریان این تلاش‌ها قرار گرفته بود، در ذیل گزارشی دراین‌باره تأکید کرد که «اصلح است که شیخ مجتبی حاج‌آخوند شدیداً تحت تعقیب قانونی قرار گیرد».<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۹۳.</ref> در پی تلاش‌های روحانیان مبارز و مراجع تقلید، وی پس از شش ماه آزاد شد و به کرمانشاه بازگشت. او در کرمانشاه به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] ادامه داد و تداوم این مبارزات باعث شد تا در سال ۱۳۵۴ ش ممنوع‌الخروج شود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۰، ص۲۷۷ ـ۲۷۸.</ref>

حاج‌آخوند در ۲۷ خرداد ۱۳۵۷ و در پی حمله مأموران رژیم پهلوی به بیوت آیات عظام در قم، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیه‌ای صادر کرد و از مردم خواست در اعتراض به آن اقدام، دست از کسب‌وکار بکشند.<ref>انقلاب اسلامی به...، ج ۶، ص۵۸۱.</ref> همچنین در جریان تحریم اعیاد شعبانیه توسط امام‌خمینی، با صدور اعلامیه‌ای دیگر همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه، بر ضرورت پیروی از دستور امام‌خمینی در این زمینه تأکید کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص۱۳۱؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۷، ص۳۱۵-۳۱۶.</ref> در ۳۱ تیر آن سال هم با صدور اعلامیه‌ای دیگر همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه، اقدامات سرکوبگرانه مأموران رژیم پهلوی در قم و دیگر شهرها را محکوم کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۳۳.</ref>

مجتبی حاج‌آخوند پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] از طرف شورای مرکزی کمیته انقلاب اسلامی به فرماندهی کمیته انقلاب اسلامی شهر کرمانشاه منصوب شد.<ref>کرجی، ص۱۶۶.</ref> و در ۶ بهمن ۱۳۶۱ همراه با محمدحسین زرندی و با حکم [[امام‌خمینی]]، سرپرستی حوزه علمیه باختران (کرمانشاه) را بر عهده گرفت. امام‌خمینی در آن حکم به آنان اجازه داده بود از وجوهات شرعیه در رفع نیازهای طلاب علوم حوزوی استفاده کنند.<ref>صحیفه امام‌خمینی، ج ۱۷، ص۲۵۸.</ref> نمایندگی امام‌خمینی در جهاد سازندگی استان کرمانشاه، نمایندگی ولی‌فقیه در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ریاست اداره عقیدتی ـ سیاسی ارتش در غرب کشور و نمایندگی امام‌خمینی در بنیاد مسکن کرمانشاه از دیگر سمت‌های او بود.<ref>کرجی، ص۱۶۶.</ref> وی در اولین دوره انتخابات [[مجلس خبرگان رهبری]]، نمایندگی مردم استان کرمانشاه در آن مجلس را بر عهده داشت.<ref>خبرگان ملت، ج ۱، ص۵۸۹.</ref> و در دوره دوم آن مجلس نیز همچنان نماینده مردم استان کرمانشاه بود.<ref>خبرگان ملت، ج ۱، ص۵۹۴.</ref> او در کنار فعالیت‌های فوق به تدریس در دانشگاه‌های کرمانشاه می‌پرداخت و در تأسیس صندوق‌های قرض‌الحسنه در زادگاهش فعال بود.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله حاج‌آخوند»، ص۱۲۶.</ref> تقریرات درس خارج فقه آیت‌الله بروجردی و تقریرات درس خارج اصول امام‌خمینی از تألیفات اوست.<ref>کرجی، ص۱۷۱.</ref> از فعالیت‌های اجتماعی او هم می‌توان به مرمت و بازسازی مسجد و مدرسه شهبازخان اشاره کرد.<ref>کرجی، ص۱۶۵؛ «درگذشتگان: آیت‌الله حاج‌آخوند»، ص۱۲۶.</ref>

* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۸)، ج۶، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۹)، ج ۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.

* بهرامی، روح‌الله (۱۳۸۹)، انقلاب اسلامی در کرمانشاه، ج۱ و ۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خبرگان ملت، شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر دوم، قم، دبیرخانه¬ مجلس خبرگان رهبری.