محمد شاه‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

| خویشاوندان سرشناس =[[محمدعلی شاه‌آبادی]] (پدر)

| استادان          =محمدتقی آملی، محمدعلی شاه‌آبادی، مهدی امامی امیری، [[سیدحسین بروجردی]] و [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدکاظم شریعتمداری]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سیدمحمدرضا  گلپایگانی]]، [[امام‌خمینی]] و ...

او در سال ۱۳۰۵ش در تهران به دنیا آمد. پدرش [[محمدعلی شاه‌آبادی]] از مدرسان عالی دروس حوزوی به‌ویژه علوم عقلی و عرفان بود که از شاگردان او می‌توان به [[امام‌خمینی]] اشاره کرد.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۷۸؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۲، ص۱۲۴.</ref> و به دلیل اقامت در منطقه شاه‌آباد تهران (جمهوری اسلامی فعلی)، به شاه‌آبادی معروف شد و فرزندانش نیز به همین نام موسوم شدند.<ref>مدرس تبریزی، ج۳، ص۱۷۶-۱۶۸.</ref>  

محمد شاه‌آبادی در سال ۱۳۰۶ ش همراه خانواده به [[قم]] رفت و دوران کودکی را در آن شهر گذراند و خواندن و نوشتن را در آن شهر آموخت. در سال ۱۳۱۴ش همراه خانواده به تهران بازگشت و دوران ابتدایی و بخشی از متوسطه را در دبیرستان تدین تهران گذراند. از سال ۱۳۲۰ش به تحصیل دروس دینی پرداخت.<ref>«زندگینامه حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد شاه‌آبادی»، ص۱۲.</ref>و مقدمات را نزد سیدحسن احمدی علون‌آبادی اصفهانی و محمدعلی لواسانی فراگرفت و در دروس عالی سطح (رسایل، مکاسب و کفایه)، از شاگردان سیدعباس آیت‌الله‌زاده (زواره‌ای) و محمدتقی آملی بود<ref>«زندگینامه حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد شاه‌آبادی»، ص۱۲؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۲، ص۱۲۴.</ref> آنگاه در درس خارج معقول و منقول پدرش محمدعلی شاه‌آبادی شرکت کرد. پس از آن ضمن اقامه نماز در مسجد جامع تهران، به تدریس دروس و [[تفسیر|تفسیر قرآن]] در آن مسجد پرداخت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۷۸.</ref>  

شاه‌آبادی پس از فوت پدرش در سال ۱۳۲۸ ش به قم رفت.<ref>«زندگینامه حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد شاه‌آبادی»، ص۱۲.</ref> و مدتی از دروس فلسفه و عرفان مهدی امامی امیری معروف به مازندرانی بهره‌مند شد<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۲، ص۱۲۳.</ref> سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و دوازده سال در دروس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|بروجردی]] و [[محمدعلی اراکی]] شرکت کرد. هم‌زمان سه سال در درس خارج فقه [[سیدکاظم شریعتمداری]] حضور یافت و یک سال نیز از درس خارج [[سیدمحمد محقق داماد]] و [[سیدمحمدرضا  گلپایگانی]] بهره‌مند شد. آنگاه در [[درس خارج فقه امام‌خمینی|درس خارج فقه]] و اصول امام‌خمینی شرکت کرد و مدت دو سال از درس ایشان بهره برد<ref>«زندگینامه حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد شاه‌آبادی»، ص۱۲؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۲، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref> او از شاگردان و ارادتمندان امام‌خمینی بود و درباره ایشان تعبیر «لحمک لحمی» را به کار می‌برد<ref>خاطرات آیت‌الله محمد مؤمن، ص۵۷.</ref> که نشان از میزان ارادت او به [[امام‌خمینی]] دارد. او از سال ۱۳۴۰ ش تدریس خارج فقه و اصول را در [[حوزه علمیه قم]] آغاز کرد،.<ref>«زندگینامه حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد شاه‌آبادی»، ص۱۲؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۲، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref> بنابراین می‌توان گفت که پیش از آن سال در [[درس خارج فقه امام‌خمینی]] حضور می‌یافته است.

محمد شاه‌آبادی در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۱ش در جلسات هفتگی [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] حضور می‌یافت و به تبادل نظر با دیگر اعضا و مدرسان درباره مسائل حوزه می‌پرداخت.<ref>جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۳۳ و ۵۶.</ref> او از سال ۱۳۴۱ همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت و امضای او زیر اغلب بیانیه‌ها و اعلامیه‌های مدرسان حوزه علمیه قم به چشم می‌خورد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۲ ـ ۱۳۵، ۱۷۲ ـ ۱۷۴، ۱۸۵ ـ ۱۹۱، ۱۹۵ ـ ۱۹۸، ۱۹۹ ـ ۲۰۰، ۲۳۹، ۲۴۸ ـ ۲۵۱، ۲۹۶ ـ ۲۹۹، ۳۱۹ ـ ۳۲۲، ۲۲۹ ـ ۳۳۱، ۴۰۳ ـ ۴۰۵، ۴۱۸ ـ ۴۲۰، ۴۲۵ ـ ۴۲۸، ۴۳۳ ـ ۴۳۵، ۴۳۸ ـ ۴۳۹، ۴۴۹ ـ ۴۵۰، ۴۵۹ ـ ۴۶۲، ۴۷۸، ۴۷۹، ۴۸۱ ـ ۴۸۲، ۴۹۰ ـ ۴۹۲، ۵۱۹ ـ ۵۲۱، ۵۲۲ و ۵۳۲ ـ ۵۳۵؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران،، ج۷، ۴۱-۴۲، ۷۷-۸۱، ۱۲۰-۱۲۱، ۱۶۳-۱۶۴، ۳۸۰-۳۸۲، ۴۹۹-۵۰۲؛ روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۸۷۸.</ref> ازجمله در سال ۱۳۴۹ش که از مدرسان خارج فقه حوزه علمیه قم بود، با رحلت [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، اعلامیه‌ای درباره [[مرجعیت امام‌خمینی]] صادر و تأکید کرد: «اتباع از آراء و فتوای آیت‌الله آقای خمینی مدظله موجب فلاح و رستگاری است».<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۷۱؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۴۰، ص۱۷۴.</ref> به این ترتیب اعلمیت ایشان را تأیید کرد.<ref>خاطرات آیت‌الله سیدحسین موسوی تبریزی، ص۲۵۰؛ در وادی عشق، ص۳۲۷.</ref>

آثار و تألیفات او عبارت است از: ۱- ترجمه و شرح کتاب رشحات البحار مرحوم والدشان حضرت آیت‌الله‌العظمی شیخ محمدعلی شاه‌آبادی. ۲- اعتقادات شامل مباحث توحید، نبوت، امامت، رجعت، معاد (عربی و فارسی). ۳- سماع (عربی و فارسی). ۴- اخلاق شامل مباحث یقظه، توبه، انابه، محاسبه، تفکر، تذکر و اعتصام (عربی و فارسی). ۵- تعلیقه بر عروه‌الوثقی. ۶- تعلیقه بر وسیله النجاه. ۷- تعلیقه بر رساله توضیح‌المسائل آیت‌الله بروجردی. ۸- تعلیقه بر اسفار اربعه مرحوم ملاصدرا. ۹- تعلیقه بر مصباح الانس. ۱۰- تعلیقه بر مفتاح الغیب. ۱۱- تعلیقه بر شفا بوعلی سینا. ۱۲- تعلیقه بر مکاسب شیخ انصاری. ۱۳- تعلیقه بر کفایه‌الاصول. ۱۴- تعلیقه بر کتب فقهی و اصولی مرحوم علامه اصفهانی (ره). ۱۵- رساله‌ای در قمار. ۱۶- رساله‌ای در شرائط متعاقدین<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان، آیت‌الله شاه‌آبادی»، ص۱۶۳؛ «زندگینامه حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد شاه‌آبادی»، ص۱۲.</ref>

شاه‌آبادی در ۱۷ دی ۱۳۹۰ درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط حسین وحید خراسانی، در [[حرم حضرت معصومه(س)]] در مقابل مسجد بالاسر به خاک سپرده شد..<ref>انصاری قمی، «درگذشتگان، آیت‌الله شاه‌آبادی»،ص۱۶۳.</ref>