محمدحسین مجتهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

مجتهدی بهبهانی که در ۱۳۴۰ اجازه‌ای در امور شرعی از امام‌خمینی دریافت کرد بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۷۰.</ref> با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی، وارد جریان مبارزه با [[حکومت پهلوی]] شد و یکی از روحانیان مبارز بهبهان بود. از جمله در ۶/۹/۱۳۴۱ تلگرافی را به [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری]] ارسال کردند و پشتیبانی خود را از تلاش‌های آنان علیه آن تصویب‌نامه اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۵۶.</ref> در آبان ۱۳۴۳ هم پس از آنکه امام‌خمینی به خارج از کشور [[تبعید امام‌خمینی|تبعید]] شد، همراه با جمعی از روحانیان بهبهان نامه‌ای را به امام‌خمینی ارسال کردند و تأسف و تأثر خود را از تبعید ایشان ابراز نمودند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۱۷.</ref> مجتهدی در سال‌های ۱۳۵۶ـ۱۳۵۷ یکی از روحانیان مبارز بهبهان بود و مسجد خاضعی، از کانون‌های اصلی مبارزات مردم آن شهر محسوب می‌شد.<ref>کاظمینی، ج۳، ص۱۱۹۴.</ref> و در انتقال دیدگاه‌های امام‌خمینی به بهبهان نقش مؤثری داشت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، کتاب ۹، ص۴۸.</ref> در اردیبهشت ۱۳۵۷ وقتی مأموران حکومت پهلوی به بیوت مراجع تقلید در قم حمله کردند، همراه با جمع کثیری از روحانیان مبارز استان خوزستان در نامه‌ای به مراجع تقلید قم، آن حمله را محکوم کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۹۴ـ۲۹۵.</ref> به سبب این فعالیت‌ها، [[ساواک]] در گزارشی از او به‌عنوان یکی از روحانیان افراطی بهبهان نام برد. همچنین منزل او محل اجتماع مردم و نقطه آغاز بعضی از راهپیمایی‌های اعتراضی مردم بهبهان بود<ref>سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۱۰، ص۱۰۸.</ref> و از جمله، تظاهرات مردم بهبهان در ۲۳ مرداد ۱۳۵۷ از منزل او آغاز شد و به همین علت ساواک او را محرک مردم تشخیص داد و احضار کرد. وی در ساواک اعلام کرد که روز ۲۴ مرداد با پوشیدن کفن، دست به تظاهرات خیابانی خواهد زد. این موضع‌گیری‌ها باعث شد تا دستگیر و زندانی شود.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، کتاب ۹، ص۴۹ـ۴۸.</ref> و وی را به تهران انتقال دادند. او مدت سه ماه در زندان اوین تهران زندانی شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۳، ص۱۱۹۴.</ref>