احمد محسنی گرکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محسنی آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]]<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۳۹۵-۳۹۸.</ref> و [[درس خارج اصول امام‌خمینی|خارج اصول امام‌خمینی]] که در [[مسجد محمدیه]] برگزار می‌شد حضور یافت.<ref>«نگاهی به وصیت‌نامه...»، ص۶.</ref> و تحت تأثیر بیان زیبای ایشان در تدریس قرار گرفت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۰۰.</ref> با استناد به حضور او در درس [[امام‌خمینی]] در مسجد محمدیه و نیز عزیمت به عراق در سال ۱۳۳۱ش می‌توان گفت که او در اواخر دهه ۱۳۲۰ و اوایل دهه ۱۳۳۰ش از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی بوده است. مدتی هم در درس خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] حضور داشت. وی در سال ۱۳۳۱ش به عراق رفت و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحسن حکیم|سیدمحسن طباطبایی حکیم]]، [[سیدابوالقاسم خویی]] و سیدمحمود حسینی شاهرودی شرکت کرد. از زندگینامه خودنوشت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۳۹۸.</ref> او چنان استنباط می‌شود که پس از مدتی حضور در نجف اشرف به قم بازگشت و به تکمیل تحصیلات حوزوی در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد. او همچنین مدتی به فراگیری زبان انگلیسی پرداخت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۳۹۸.</ref>

محسنی در کنار تحصیل، برخی از دروس را در حوزه علمیه قم تدریس می‌کرد و به سفرهای تبلیغی نیز می‌رفت. در سال ۱۳۵۱ش وقتی برای تبلیغ دین به شهرستان فیروزکوه رفته بود، از دعا برای سلامتی [[محمدرضا پهلوی|محمدرضاشاه]] خودداری کرد و به همین علت ممنوع‌المنبر شد. ممنوعیت او از سخنرانی خشم مردم را برانگیخت و آنان شهربانی را محاصره کردند و پس از آن، او به سخنرانی در فیروزکوه ادامه داد. عدم شرکت او در مجلس دعا برای شاه در رمضان آن سال خشم مأموران حکومتی فیروزکوه را در پی داشت و به همین سبب دستگیر و به [[ساواک]] انتقال یافت. پس از مدتی به میانجی‌گری یکی از متنفذان محلی آزاد شد. در سال ۱۳۵۶ش نیز به سبب انتقاد از وضعیت فرهنگی در فریدونکنار، مدت کوتاهی دستگیر شد. او در سال ۱۳۵۷ش به سخنرانی انتقادی در شهر تویسرکان پرداخت و در برگزاری راهپیمایی‌های مردم آن شهر علیه [[حکومت پهلوی]] نقش داشت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref>

در دوم مهر ۱۳۵۸ جمعی از مردم تویسرکان در نامه‌ای به امام‌خمینی، خواستار اقامت محسنی گرکانی در آن شهر شدند و در پی آن، امام‌خمینی در حکمی از او خواست در آن شهر بماند و به وظایف دینی و تبلیغ دین در آن سامان بپردازد.<ref>صحیفه امام، ج۱۰، ص۱۰۵.</ref> پیرو آن حکم، به اقامه [[نماز جمعه]] در آن شهر پرداخت. پس از مدتی به قم بازگشت و مسئولیت رسیدگی به امور طلاب غیرایرانی در شورای مدیریت حوزه علمیه قم را بر عهده گرفت. سپس مسئول رسیدگی به صلاحیت اخلاقی کلیه طلاب در شورای مدیریت حوزه علمیه قم شد و مدتی هم مسئولیت امتحانات حوزه علمیه قم را بر عهده داشت. سپس در سال ۱۳۶۱ش به امامت جمعه شهر تربت حیدریه منصوب شد.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۰۴.</ref> این انتصاب در پی بروز اختلافات در آن شهر صورت گرفت و وی به اختلافات در آن شهر پایان داد.<ref>«نگاهی به وصیت‌نامه...»، ص۷.</ref>