اجازات حدیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی در سلسله فقها و مراجعِ برجسته اجازه نقل حدیث قرار دارد که به رسم سیره علما و فقهای گذشته دارای اجازه روایی از استادان خود است؛ چنان‌که در مواردی برای دیگران نیز اجازه‌هایی صادر کرده‌است. همان گونه که در آغاز [[شرح چهل حدیث (کتاب)|کتاب شرح چهل حدیث]] آمده، ایشان اجازه روایی خود را به [[محمدبن‌یعقوب کلینی]]، [[الکافی]]، صاحب کتاب کافی از چهار طریق به [[شیخ‌مرتضی انصاری]] رسانده و تأکید کرده‌است طرق دیگری هم در روایت دارد که به دیگر فقها و مشایخ منتهی می‌شود، اما از ذکر آن خودداری کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ۳–۴.</ref> موارد یادشده چنین است: ۱. [[شیخ‌محمدرضا اصفهانی]] و [[شیخ‌عباس قمی]] از [[میرزاحسین نوری]]؛ ۲. [[سیدمحسن امین عاملی]] از [[سیدمحمدبن‌هاشم موسوی رضوی هندی]]؛ ۳. [[سیدابوالقاسم دهکردی]] از [[میرزامحمدهاشم اصفهانی]]. [[امام‌خمینی]] سپس نام‌های موجود در سلسله اسناد پیش از شیخ انصاری را در ضمن ۲۸ واسطه از فقها، مجتهدان، محدثان و راویان برجسته شیعی نام می‌برد وسرانجام سلسله را به [[امام‌صادق(ع)]] می‌رساند، آن‌گاه نخستین حدیث را از طریق آن حضرت، از [[پیامبر اکرم(ص)]] روایت می‌کند.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ۴.</ref> [[محمدعلی شاه‌آبادی]] نیز اجازه روایت مفصلی برای امام‌خمینی صادر کرده‌است<ref>شاه‌آبادی، مصاحبه، ۴/۲۴۴.</ref>؛ چنان‌که مرعشی نجفی نیز در سال ۱۳۴۸ق/ ۱۳۰۸ش به ایشان اجازه‌نامه حدیثی داده‌است و با القاب بلندی از ایشان نام برده‌است.{{ببینید|متن=ببینید| سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی}}

سند و مدرکی که دلالت کند امام‌خمینی اجازه تفصیلی نقل حدیث به معنای مصطلح به کسی داده باشد، به دست نیامده است، مگر آنچه که [[جعفر سبحانی]]-از شاگردان [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] ایشان-نقل کرده که از ایشان اجازه نقل حدیث خواسته و ایشان به وی اجازه داده و افزوده‌است که کتاب [[مستدرک الوسائل]] را از شیخ حدیث خود، شیخ‌عباس قمی و او از [[محدث نوری]] به طرق خود نقل می‌کند.<ref>سبحانی، اصول الحدیث، ۲۰۷.</ref> همچنین در چند مورد در ضمن اجازه امور حسبیه، با عبارت «اجازه نقل احادیث از کتب معتبره» برای چند نفر از روحانیان، اجازه صادر کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۵۰، ۵۴، ۷۲، ۱۲۵؛ ۲/۸۲؛ ۱۹/۲۷۳ و ۲۱/۴۸۷.</ref> به برخی نزدیکان خود مانند [[حسن صانعی]] نیز به صورت شفاهی اجازه نقل حدیث از طریق سندی که در آغاز چهل حدیث آورده، داده‌است.