عبدالله نظری خادم‌الشریعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالله نظری'''، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.  

عبدالله نظری در هشت‌سالگی وارد حوزه علمیه حاجی رضاخان سوادکوه شد و بخشی از مقدمات را در آن حوزه آموخت. سپس به ساری رفت و مقدمات را در مدرسه رضاقلی خان ساری و نزد مصطفی صدوقی، سیدرضا سعادت و برادر بزرگ‌ترش محمدتقی نظری به اتمام رساند.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله نظری»، ص۴۱۴.</ref> آنگاه راهی مشهد شد و در مدارس دینی آن شهر، در درس ادبیات محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. سپس دروس سطح را نزد سیداحمد مدرس معروف به نهنگ، هاشم قزوینی و عبدالنبی کجوری نوری آموخت. مدتی بعد به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر، دروس سطح را نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، علی‌اکبر مشکینی، علی صافی، حسینعلی منتظری، لطف‌الله صافی گلپایگانی و ... تکمیل کرد و تفسیر قرآن، اسفار و شرح منظومه را نزد علامه طباطبایی فراگرفت. وی سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس خارج فقه سیدحسین طباطبایی بروجردی و درس خارج اصول امام‌خمینی شرکت کرد.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله نظری»، ص۴۱۴.</ref> سپس از درس خارج فقه و اصول سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، محمدعلی اراکی، راضی تبریزی، عباسعلی شاهرودی و میرزا هاشم آملی بهره‌مند شد. وی در سال ۱۳۴۲ش به دستور امام‌خمینی به سوادکوه بازگشت و به ارشاد مردم و تبلیغ دین پرداخت.<ref>احمدی، «از سوادکوه تا نوفل‌لوشاتو: روز هجران و شب فرقت یار آخر شد»، ص۲.</ref> بنابراین می‌توان گفت که از اواخر دهه ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۲ش در درس خارج اصول امام‌خمینی شرکت می‌کرده است.

او از آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، همسو با آن نهضت به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. در بهمن ۱۳۴۳ جمعی از روحانیان مبارز در سالگرد حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه (دوم فروردین ۱۳۴۲)، در حرم حضرت معصومه دست به تحصن زدند. مأموران حکومت پهلوی بی‌اعتنا به قداست حرم، به روحانیان متحصن حمله‌ور شدند و در پی آن، عبدالله نظری همراه با جمعی دیگر از مدرسان حوزه علمیه قم با صدور اعلامیه‌ای به انتقاد از سیاست‌های حکومت پهلوی پرداختند و اقدام مأموران در هتک حرمت حرم حضرت معصومه(س) را محکوم کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۳.</ref> وی سپس همراه با دیگر مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به امیرعباس هویدا، نخست‌وزیر وقت، ناراحتی و نگرانی خود را از ابهام در وضعیت امام‌خمینی به‌ویژه شایعات مطرح‌شده درباره تغییر مکان ایشان اعلام کردند و خواستار اطلاع‌رسانی درباره امام‌خمینی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۴.</ref>

او پس از آن هم به مبارزات سیاسی خود ادامه داد. در سال ۱۳۴۷ به ساری بازگشت و به فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی در آنجا پرداخت. اقامه نماز جماعت در مسجد جامع ساری و تدریس سطوح عالیه در آن شهر و وعظ و خطابه در شهرهای استان مازنداران از جمله فعالیت‌های نظری بود.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله نظری»، ص۴۱۴.</ref> ساواک مازندران در سال ۱۳۵۵ش، طی نامه‌ای به مرکز، او را «یکی از روحانیون طراز اول ساری و حومه» معرفی کرد که «در بین قاطبه مردم از نفوذ و احترام خاصی برخوردار است». همچنین در آن نامه، از وی به‌عنوان یکی از «روحانیون افراطی و ناراحت ساری» نام برده شده بود که «باوجود تذکرات مکرر، همواره بر روی منابر در مجالس و محافل مذهبی مطالب تحریک‌آمیز و نامناسبی عنوان نموده و در مورد دادن زکات فطره به مستمندان، فتاوی آیات ازجمله خمینی را قرائت [می‌کند] که مستمعان با شنیدن [نام امام] خمینی صلوات می‌فرستادند».<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۸.</ref> او به سبب این مبارزات در سال ۱۳۵۵ش ممنوع‌الخروج شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۷۲.</ref> در شش آبان ۱۳۵۶ مجلس ختمی را به مناسبت درگذشت سیدمصطفی خمینی در مسجد جامع ساری برگزار کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۸-۹)</ref> و پس از سرکوبی تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی آن سال، در اعتراض به حکومت پهلوی، از اقامه نماز جماعت خودداری کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۵۴.</ref> در ۱۷ بهمن آن سال در سخنرانی در مسجد جامع ساری، به انتقاد از حکومت پهلوی پرداخت و پیام آیت‌الله گلپایگانی مبنی بر تداوم مبارزه تا رفع ظلم را به مردم ابلاغ کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۵۶، ص۸۷؛ حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی به روایت اسناد ساواک، ج۳، ص۵۶۳.</ref> در چهلمین روز حادثه ۲۹ بهمن تبریز هم همراه با جمعی از روحانیان مازندران، بیانیه‌ای ۱۴ ماده‌ای در محکومیت آن صادر کردند. نظری نویسنده این بیانیه بود و بیانیه در قم به‌صورت جزوه‌ای منتشر و سپس به خارج از کشور ارسال شد و بازتاب زیادی در محافل مطبوعاتی و سیاسی داشت («بیانیه ۱۴ ماده‌ای که پایه‌های سلطنت پهلوی را متزلزل کرد»، <ref>[http://www.hawzahnews.com/news/439825 «بیانیه ۱۴ ماده ای که پایه های سلطنت پهلوی را متزلزل کرد»]، خبرگزاری رسمی حوزه.</ref> تداوم این فعالیت‌ها باعث شد تا اداره کل سوم ساواک در نامه‌ای به ساواک ساری خواستار تذکر به او شود.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۱۸۲.</ref> پس از حمله مأموران دولتی به بیت مراجع تقلید در قم، به تهران رفت و در تشویق آیت‌الله سیداحمد خوانساری به تعطیلی درس‌ها و اقامه نماز جماعت در اعتراض به آن اقدام نقش داشت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> و اعلامیه‌ای در محکومیت آن صادر کرد. وی در آن اعلامیه، تبعید سیدمرتضی پسندیده «اخوی حضرت مستطاب آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی... رهبر بزرگ شیعیان جهان تشیع» را هم محکوم.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.</ref> و سپس اعلام کرد که روز ۱۵ خرداد، به یاد ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، از خانه بیرون نخواهد آمد و از اقامه نماز جماعت خودداری خواهد کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۲۷۷-۲۷۸.</ref> همچنین در ۲۷ خرداد ۱۳۵۷ اعلامیه‌ای علیه حکومت پهلوی صادر کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۲۹۴-۲۹۵.</ref> وی در سخنرانی‌اش در ۲۰ مرداد آن سال از «حکومت جبار» به سبب تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور انتقاد کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۴۱۴.</ref> در ۱۰ شهریور ۱۳۵۷ هم در سخنانی با اشاره به تغییر دولت، وعده‌های دولت شریف‌امامی را در مقابل خواست‌های ۱۵ ساله جامعه روحانیت ترفندی «در حد صفر» دانست و سپس با برشمردن اقدامات حکومت پهلوی در نادیده گرفتن احکام دینی و اقدامات خلاف قانون آن رژیم، بر ضرورت ادامه مبارزه تأکید کرد. پس از آن سخنرانی تظاهراتی در ساری شکل گرفت و شعارهایی در حمایت از امام‌خمینی سر داده شد.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۱، ص۱۱۴-۱۱۸.</ref> او سپس در سخنرانی دیگری، تشکیل دولت آشتی ملی به ریاست سیدجعفر شریف‌امامی را به باد انتقاد گرفت و پس از سخنرانی او تظاهراتی در ساری صورت گرفت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۴۶۱.</ref> در ۱۷ شهریور هم در سخنانی، شخص شاه را مورد انتقاد قرار داد و خواستار آزادی زندانیان و بازگشت تبعیدیان شد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۴۶۲.</ref> و روز ۲۲ شهریور را به یاد و گرامیداشت شهدای ۱۷ شهریور تهران تعطیل اعلام کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۵۳۸.</ref>

وی در ۶ مهر، در سخنانی از سیاست برقراری حکومت نظامی به‌شدت انتقاد کرد و آتش زدن سینما رکس آبادان را به حکومت پهلوی نسبت داد و آن را مایه آبروریزی حکومت پهلوی نامید. پس از پایان سخنرانی او تظاهراتی در ساری شکل گرفت.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۱، ص۲۴-۲۵.</ref> وی در ۸ و ۹ مهر آن سال و در اعتراض به سخت‌گیری حکومت عراق علیه امام‌خمینی، از اقامه نماز جماعت خودداری کرد.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، ج۲، ص۳۱؛ سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۲، ص۴۲.</ref> به این سبب بارها از طرف ساواک تحت تعقیب قرار گرفت.<ref>احمدی، «از سوادکوه تا نوفل‌لوشاتو: روز هجران و شب فرقت یار آخر شد»، ص۲.</ref> او در تظاهرات مردم ساری در ۲۵ آبان، پیشاپیش مردم حرکت می‌کرد.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۲، ص۲۸۱.</ref> در دی ۱۳۵۷ از طرف مردم سوادکوه و (شاهی) قائم‌شهر برای دیدار با امام‌خمینی به پاریس سفر کرد و پیام مردم منطقه را به امام‌خمینی ابلاغ کرد. وی ازجمله افرادی بود که در ۱۲ بهمن در پرواز انقلاب و همراه با امام‌خمینی به کشور بازگشت.<ref>احمدی، «از سوادکوه تا نوفل‌لوشاتو: روز هجران و شب فرقت یار آخر شد»، ص۲.</ref>  

او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی ـ ارشادی در مازندران ادامه داد.

عبدالله نظری در ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدمحمدجواد علوی بروجردی در حیاط خانه‌اش به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیت‌الله نظری»، ص۴۱۵.</ref>