۱٬۷۶۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «مجوس: یکی از ادیان الهی و پیروان زرتشت زرتشت (مزدَیسنا) به عنوان یک دین الهی معروف است که برخی آن را همان دین مجوس دانستهاند.<ref>فخر رازی، المطالب العالیه، ۸/۷۵؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴/۳۵۸.</ref> امامخمینی مانند برخی اندیشمندا...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
# حرنانیون: امامخمینی بر خلاف برخی اندیشمندان که حرنانیون را فرقهای از صابئه میدانند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۲/۳۶۵.</ref> آنان را طایفهای از مجوس میداند که میان تثلیث مسیحیان و شرک ثنویه جمع کردهاند و پنج اصل قائل شدهاند: دو اصل حی و فاعل که باری و نفس است و یک اصل منفعل که هیولاست و دو اصل غیر فاعل و غیر منفعل که دهر و خلأ هستند.<ref>امامخمینی، کشف اسرار، ۱۳.</ref> | # حرنانیون: امامخمینی بر خلاف برخی اندیشمندان که حرنانیون را فرقهای از صابئه میدانند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۲/۳۶۵.</ref> آنان را طایفهای از مجوس میداند که میان تثلیث مسیحیان و شرک ثنویه جمع کردهاند و پنج اصل قائل شدهاند: دو اصل حی و فاعل که باری و نفس است و یک اصل منفعل که هیولاست و دو اصل غیر فاعل و غیر منفعل که دهر و خلأ هستند.<ref>امامخمینی، کشف اسرار، ۱۳.</ref> | ||
# زرتشتیه: اصحاب زردشت که در زمان گشتاسب ظاهر شد، برای خود [[انبیا]] و ملوکی قائل بودند که نخستین آنها کیومرث بود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱/۲۸۱–۲۸۲.</ref> | # زرتشتیه: اصحاب زردشت که در زمان گشتاسب ظاهر شد، برای خود [[انبیا]] و ملوکی قائل بودند که نخستین آنها کیومرث بود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱/۲۸۱–۲۸۲.</ref> | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |