۲۱٬۲۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن =قبرستان وادی حسین شهر کراچی | | محل دفن =قبرستان وادی حسین شهر کراچی | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس =رشید ترابی (پدر) | ||
| استادان =[[امامخمینی]]، [[سیدمحسن حکیم]] | | استادان =[[امامخمینی]]، [[سیدمحسن حکیم]] و [[سیدابوالقاسم خویی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل = | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = | | سیاسی = | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی = رهبری شیعیان هندی در انگلستان، عضویت در نهاد نظریاتی کنسول پاکستان یا شورای ایدئولوژی اسلامی پاکستان، 29 سال سخنران شام غریبان در پاکستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«امید است انشاءالله برادران مؤمن پاکستان و غیرهم، قدر ایشان را بدانند و از تبلیغات و مواعظ ایشان بهرهمند شوند».<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.</ref> | «امید است انشاءالله برادران مؤمن پاکستان و غیرهم، قدر ایشان را بدانند و از تبلیغات و مواعظ ایشان بهرهمند شوند».<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.</ref> | ||
وی پس از عزیمت به عراق، در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] از درسهای خارج فقه و اصول [[سیدمحسن حکیم]] و [[ | وی پس از عزیمت به عراق، در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] از درسهای خارج فقه و اصول [[سیدمحسن حکیم]] و [[سیدابوالقاسم خویی]] بهره برد.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref> سپس در درس خارج امامخمینی در [[نجف اشرف]] حضور یافت.<ref>همرهان مجمع، ص۲۳۵.</ref> میتوان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]]، در آن درس هم حضور یافته باشد. | ||
==فعالیتهای اجتماعی== | ==فعالیتهای اجتماعی== | ||
ترابی سپس به دستور آیتالله حکیم راهی انگلستان شد و رهبری شیعیان هندی را در انگلستان برعهده گرفت. وی با اقامت در آنجا، به خدمات دینی و تبلیغ دین اسلام و ترویج احکام اشتغال یافت و تا سال ۱۳۵۲ که [[گنجینه دانشمندان (کتاب)|کتاب گنجینه دانشمندان]] انتشار یافت، در همانجا بود.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref> | ترابی سپس به دستور آیتالله حکیم راهی انگلستان شد و رهبری شیعیان هندی را در انگلستان برعهده گرفت. وی با اقامت در آنجا، به خدمات دینی و تبلیغ دین اسلام و ترویج احکام اشتغال یافت و تا سال ۱۳۵۲ که [[گنجینه دانشمندان (کتاب)|کتاب گنجینه دانشمندان]] انتشار یافت، در همانجا بود.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۱۴.</ref> |