سیداصغر ناظم‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

سیداصغر ناظم‌زاده پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در ابتدا با [[ولی‌الله قرنی|سپهبد ولی‌الله قرنی]] فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت کمیته‌های انقلاب اسلامی در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند<ref>صحیفه امام، ج۶، ص۲۲۲.</ref> در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با [[سیدمحمد بهشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی]] رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از واقعه هفتم تیر، مورد سوءقصد قرار گرفت که به او آسیبی نرسید، ولی محمد کچویی در آن سوءقصد به شهادت رسید. ناظم‌زاده در سال ۱۳۶۵ش از سمت‌های قضایی کناره‌گیری کرد و در قم به تدریس و تحقیق مشغول شد.<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref> ازجمله کتاب‌های سیوطی، معالم، مکاسب و لمعه را در [[جامعةالزهراء(س)|جامعه الزهرا(س)]] تدریس می‌کرد و سپس به تدریس درس خارج فقه و اصول در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت.<ref>«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> او که از شاگردان و دوستان [[حسینعلی منتظری]] بود در سال ۱۳۷۳ش ریاست دفتر او را بر عهده گرفت. مسئولیت مؤسسه فرهنگی انتشاراتی کوثر ولایت، رئیس هیئت‌امنای مسجد رضوی و مسجد باغ پنبه قم، رئیس هیئت‌امنا و مسئول مرکز تحقیقات طب اسلامی امام صادق(ع)، عضویت در هیئت تحریریه بنیاد نهج‌البلاغه و عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم از دیگر فعالیت‌های او بود.

* صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.