۲۱٬۲۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| محل دفن = | | محل دفن = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان =[[محمد فاضل لنکرانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[جعفر سبحانی]]، [[یوسف صانعی]]، [[عبدالله جوادی آملی]]، [[علی‌اکبر مشکینی]]، [[یحیی انصاری شیرازی]]، [[محمد مؤمن]]، [[احمد جنتی]]، [[ابوالقاسم خزعلی]]، [[غلامرضا صلواتی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[مرتضی حائری یزدی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[امام‌خمینی]] و... | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل =[[قم]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| اجازه روایت به = | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات = | | تالیفات =حیات امیرالمؤمنین علی(ع)، بحوث فی سیرته و فضائله و حکومته من طرق اهل السنه، آیین سفر، مظهر ولایت، علی(ع) آینه عرفان، جلوه‌های حکمت: گزیده موضوعی کلمات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در ۲۲۵ موضوع، سیمای پرفروغ: پژوهشی پیرامون فضایل و مناقب امیرالمؤمنین علی(ع)، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) و... | ||
| سایر = | | سایر =تدریس فقه و اصول در [[حوزه علمیه قم]] | ||
| سیاسی = | | سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]]، رئیس‌دفتر [[حسینعلی منتظری]]، عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی =رسیدگی به وضعیت [[کمیته انقلاب اسلامی|کمیته‌های انقلاب اسلامی]] در مناطق مختلف ایران، [[حاکم شرع]] مناطق مختلف، خدمات عام‌المنفعه متعدد در قم و اطراف آن | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی =https://nazemzadehqomi.com | | وبگاه رسمی =https://nazemzadehqomi.com | ||
}} | }} | ||
'''سیداصغر ناظم‌زاده'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | '''سیداصغر ناظم‌زاده'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
== فعالیت مبارزاتی == | == فعالیت مبارزاتی == | ||
سیداصغر ناظم‌زاده در دوران تحصیل در قم که مصادف با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی بود، به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] می‌پرداخت و ازجمله در [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۰]] حضور داشت و در آن حادثه مورد ضرب و شتم قرار گرفت.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۸۳.</ref> همچنین در [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲]] در قم که در اعتراض به [[دستگیری امام‌خمینی]] در همان روز شکل گرفت، حضور یافت.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۲۵.</ref> پس از [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] همراه با جمعی از طلاب و روحانیان در خانه‌های مراجع عظام دست به تحصن زدند و خواستار واکنش به این اقدام شدند.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۸۳.</ref> پس از آن با امضای اعلامیه‌هایی همراه با دیگر روحانیان مبارز، به مبارزه با حکومت پهلوی و پشتیبانی از [[امام‌خمینی]] می‌پرداخت. ازجمله اقدامات او واکنش به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور بود و در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از ایشان با عنوان «مرجع تقلید بزرگ شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و تبعید ایشان را علی‌رغم «مصونیت قانونی و حمایت شریعت اسلام» محکوم کردند و در پایان خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور، الغای تصویب‌نامه‌های مخالف اسلام و آزاد کردن دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> در سال ۱۳۴۴ش هم وقتی از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف اطلاع پیدا کرد، همراه با جمع کثیری از روحانیان و طلاب علوم در تلگرافی به ایشان، ادامه تبعید «آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران» بود را «موجب تأثر و تنفر عموم ملت ایران» دانستند و اعلام کردند «ملت شریف مسلمان ایران و [[حوزه علمیه قم]] که از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن پیروی می‌کنند» و در ادامه تأکید کردند «... با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».<ref>دوانی، ج۵، ص۱۵۸-۱۵۹؛ خسروشاهی، ج۳، ۹۶؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۳.</ref> در ۲۵/۱۱/۱۳۴۴ و در آستانه سالروز حمله رژیم به مدرسه فیضیه، همراه با محصلان و طلاب حوزه علمیه قم اعلامیه‌ای را صادر کردند و با اشاره به مسائل روز، از پاره‌ای از اقدامات حکومت پهلوی ازجمله دستگیری و تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری و زندانی کردن جمعی از فعالان سیاسی انتقاد کردند و خواستار آزادی آنان و همچنین توجه به [[آزادی بیان|اصل آزادی بیان]] شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۲ـ۱۹۴.</ref> | سیداصغر ناظم‌زاده در دوران تحصیل در قم که مصادف با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی بود، به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] می‌پرداخت و ازجمله در [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۰]] حضور داشت و در آن حادثه مورد ضرب و شتم قرار گرفت.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۸۳.</ref> همچنین در [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲]] در قم که در اعتراض به [[دستگیری امام‌خمینی]] در همان روز شکل گرفت، حضور یافت.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۲۵.</ref> پس از [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] همراه با جمعی از طلاب و روحانیان در خانه‌های مراجع عظام دست به تحصن زدند و خواستار واکنش به این اقدام شدند.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۱۸۳.</ref> پس از آن با امضای اعلامیه‌هایی همراه با دیگر روحانیان مبارز، به مبارزه با حکومت پهلوی و پشتیبانی از [[امام‌خمینی]] می‌پرداخت. ازجمله اقدامات او واکنش به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور بود و در اسفند ۱۳۴۳ همراه با جمعی از علما و فضلای قمی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امام‌خمینی، از ایشان با عنوان «مرجع تقلید بزرگ شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» نام بردند و تبعید ایشان را علی‌رغم «مصونیت قانونی و حمایت شریعت اسلام» محکوم کردند و در پایان خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور، الغای تصویب‌نامه‌های مخالف اسلام و آزاد کردن دیگر زندانیان سیاسی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> در سال ۱۳۴۴ش هم وقتی از انتقال امام‌خمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف اطلاع پیدا کرد، همراه با جمع کثیری از روحانیان و طلاب علوم در تلگرافی به ایشان، ادامه تبعید «آن مرجع عالی‌قدر که به خاطر دفاع از قرآن و حقوق ملت اسلام و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور اسلامی ایران» بود را «موجب تأثر و تنفر عموم ملت ایران» دانستند و اعلام کردند «ملت شریف مسلمان ایران و [[حوزه علمیه قم]] که از منویات مقدس آن قائد عظیم‌الشأن پیروی می‌کنند» و در ادامه تأکید کردند «... با تدبیرات خردمندانه و رهبری‌های ارزنده آن زعیم عالی‌قدر، مصالح عالیه اسلام و ایران و حقوق از دست رفته ملت تأمین گردد».<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۵۸-۱۵۹؛ خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ۹۶؛ سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۸-۱۷۳.</ref> در ۲۵/۱۱/۱۳۴۴ و در آستانه سالروز حمله رژیم به مدرسه فیضیه، همراه با محصلان و طلاب حوزه علمیه قم اعلامیه‌ای را صادر کردند و با اشاره به مسائل روز، از پاره‌ای از اقدامات حکومت پهلوی ازجمله دستگیری و تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری و زندانی کردن جمعی از فعالان سیاسی انتقاد کردند و خواستار آزادی آنان و همچنین توجه به [[آزادی بیان|اصل آزادی بیان]] شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۹۲ـ۱۹۴.</ref> | ||
ناظم‌زاده در سال‌های نهضت اسلامی با سفر به شهرهای مختلف به سخنرانی می‌پرداخت و درباره اقدامات حکومت پهلوی دست به افشاگری می‌زد. از آن جمله می‌توان به سخنرانی‌های او در شهر ارومیه اشاره کرد؛ این سخنرانی‌ها که ابتدا در مسجد لطفعلی‌خان آن شهر ایراد می‌شد، در پی استقبال مردمی به مسجد اعظم، مهم‌ترین مسجد ارومیه انتقال یافت و حضور و اجتماع گسترده مردمی رنگ دیگری گرفت. سخنرانی‌های نظام‌زاده حساسیت [[ساواک]] را در برانگیخت و به همین علت او را پس از ده روز سخنرانی در آن شهر دستگیر و به [[قم]] بازگرداندند.<ref>قاسم‌پور، ص۳۹-۴۲.</ref> مردم ارومیه در پی اطلاع از این اقدام، با برگزاری تظاهراتی به آن اعتراض کردند و شعارهایی در پشتیبانی از امام‌خمینی سردادند.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۴۵۲.</ref> ناظم‌زاده پس از آن با سفر به شهرهای دیگر به این فعالیت‌ها ادامه داد که از آن جمله می‌توان به سخنرانی در شهرهای قزوین، همدان، تویسرکان، [[خمین]]، مسجد حکیم اصفهان و دانشگاه شیراز اشاره کرد که با استقبال مردمی همراه بود. استمرار این فعالیت‌ها باعث شد تا بارها دستگیر و زندانی شود که از آن جمله می‌توان به زندانی شدن در ساواک قم، شهربانی قم و زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری تهران اشاره کرد. او در آستانه [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|ورود امام‌خمینی به کشور]] به تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران پیوست.<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref> | ناظم‌زاده در سال‌های نهضت اسلامی با سفر به شهرهای مختلف به سخنرانی می‌پرداخت و درباره اقدامات حکومت پهلوی دست به افشاگری می‌زد. از آن جمله می‌توان به سخنرانی‌های او در شهر ارومیه اشاره کرد؛ این سخنرانی‌ها که ابتدا در مسجد لطفعلی‌خان آن شهر ایراد می‌شد، در پی استقبال مردمی به مسجد اعظم، مهم‌ترین مسجد ارومیه انتقال یافت و حضور و اجتماع گسترده مردمی رنگ دیگری گرفت. سخنرانی‌های نظام‌زاده حساسیت [[ساواک]] را در برانگیخت و به همین علت او را پس از ده روز سخنرانی در آن شهر دستگیر و به [[قم]] بازگرداندند.<ref>قاسم‌پور، انقلاب اسلامی در ارومیه، ص۳۹-۴۲.</ref> مردم ارومیه در پی اطلاع از این اقدام، با برگزاری تظاهراتی به آن اعتراض کردند و شعارهایی در پشتیبانی از امام‌خمینی سردادند.<ref>انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۸، ص۴۵۲.</ref> ناظم‌زاده پس از آن با سفر به شهرهای دیگر به این فعالیت‌ها ادامه داد که از آن جمله می‌توان به سخنرانی در شهرهای قزوین، همدان، تویسرکان، [[خمین]]، مسجد حکیم اصفهان و دانشگاه شیراز اشاره کرد که با استقبال مردمی همراه بود. استمرار این فعالیت‌ها باعث شد تا بارها دستگیر و زندانی شود که از آن جمله می‌توان به زندانی شدن در ساواک قم، شهربانی قم و زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری تهران اشاره کرد. او در آستانه [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|ورود امام‌خمینی به کشور]] به تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران پیوست.<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref> | ||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
سیداصغر ناظم‌زاده پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در ابتدا با [[ولی‌الله قرنی|سپهبد ولی‌الله قرنی]] فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت کمیته‌های انقلاب اسلامی در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۲۲۲.</ref> در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با [[سیدمحمد بهشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی]] رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از واقعه هفتم | سیداصغر ناظم‌زاده پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در ابتدا با [[ولی‌الله قرنی|سپهبد ولی‌الله قرنی]] فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت [[کمیته انقلاب اسلامی|کمیته‌های انقلاب اسلامی]] در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۶، ص۲۲۲.</ref> در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با [[سیدمحمد بهشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی]] رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از [[واقعه هفتم تیر]]، مورد سوءقصد قرار گرفت که به او آسیبی نرسید، ولی محمد کچویی در آن سوءقصد به شهادت رسید. ناظم‌زاده در سال ۱۳۶۵ش از سمت‌های قضایی کناره‌گیری کرد و در قم به تدریس و تحقیق مشغول شد.<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref> ازجمله کتاب‌های سیوطی، معالم، مکاسب و لمعه را در [[جامعةالزهراء(س)|جامعه الزهرا(س)]] تدریس می‌کرد و سپس به تدریس درس خارج فقه و اصول در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت.<ref>«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> او که از شاگردان و دوستان [[حسینعلی منتظری]] بود در سال ۱۳۷۳ش ریاست دفتر او را بر عهده گرفت. مسئولیت مؤسسه فرهنگی انتشاراتی کوثر ولایت، رئیس هیئت‌امنای مسجد رضوی و مسجد باغ پنبه قم، رئیس هیئت‌امنا و مسئول مرکز تحقیقات طب اسلامی امام صادق(ع)، عضویت در هیئت تحریریه بنیاد نهج‌البلاغه و عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم از دیگر فعالیت‌های او بود. | ||
===فعالیت‌های اجتماعی=== | |||
ناظم‌زاده به فعالیت‌های اجتماعی هم می‌پرداخت، ازجمله از طریق افراد خیر چندین باب حمام و مسجد و حسینیه و خانه عالم در برخی روستاهای اطراف قم ازجمله کهندان احداث کرد. در سال ۱۳۷۸ش درمانگاه خیریه امام صادق(ع) را در قم راه‌اندازی کرد و ریاست هیئت‌امنای آنجا را بر عهده گرفت.<ref>«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> بازسازی مسجد رضوی قم و ساخت کتابخانه عمومی در آن، بازسازی مسجد باغ پنبه قم و ساخت سالن غذاخوری، حسینیه و کتابخانه عمومی در آن و کمک به بازسازی چندین باب مسجد و مدرسه و حسینیه دیگر در قم و دیگر شهرها از دیگر اقدامات اجتماعی اوست. او در سال ۱۳۸۳ مؤسسه خیریه امام جعفر صادق را تأسیس کرد و ریاست هیئت‌مدیره آنجا را هم عهده‌دار شد.<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref> | |||
== تألیفات == | == تألیفات == | ||
ناظم‌زاده | ناظم‌زاده در کنار تدریس، آثاری را هم تألیف کرده است که برخی از آنها عبارت است از: حیات امیرالمؤمنین علی(ع)، بحوث فی سیرته و فضائله و حکومته من طرق اهل السنه، آیین سفر، مظهر ولایت، علی(ع) آینه عرفان، جلوه‌های حکمت: گزیده موضوعی کلمات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در ۲۲۵ موضوع، سیمای پرفروغ: پژوهشی پیرامون فضایل و مناقب امیرالمؤمنین علی(ع)، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام علی(ع) (دو جلد)، اصحاب امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا، الفصول المائه فی حیاه ابی الائمه علی(ع) و تجلی امامت، تحلیلی از حکومت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام). | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||