سیدمحمد موسوی‌نژاد: تفاوت میان نسخه‌ها

سیدمحمد موسوی‌نژاد در دی سال ۱۳۱۰ در روستای ابرده از ییلاقات شهر مشهد در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در زادگاهش و در مکتب‌خانه فراگرفت. آنگاه با راهنمایی دایی‌اش سیدحسین شمس خراسانی، راهی مشهد شد.<ref>«مختصر از زندگینامه حضرت آیت‌الله سیدمحمد موسوی‌نژاد»، ص۵.</ref> و در حوزه علمیه آن شهر، به فراگیری دروس حوزوی پرداخت. درباره استادان او در دوره‌های مقدمات و سطح اطلاعاتی در دست نیست و شریف رازی در زندگینامه موسوی‌نژاد، صرفاً بر استفاده او از استادان حوزه علمیه مشهد اکتفا کرده است.<ref>شریف‌رازی، ج۷، ص۱۷۴-۱۷۵.</ref> همچنین در یادنامه او که توسط پایگاه اطلاع‌رسانی منتسب به موسوی‌نژاد منتشر شده است، صرفاً بر گذراندن دروس مقدمات و سطح در مشهد اشاره شده است.<ref>«مختصر از زندگینامه حضرت آیت‌الله سیدمحمد موسوی نژاد»، ص۵.</ref> شریف‌رازی درباره حضور او در درس‌های خارج فقه استادان حوزه علمیه خراسان سخنی نگفته است.<ref>شریف‌رازی، ج۷، ص۱۷۴.</ref> ولی در یادنامه او، از سیدمحمدهادی حسینی میلانی، شیخ مجتبی تهرانی، میرزا جواد آقا تهرانی و شیخ حسنعلی مروارید به‌عنوان استادان دوره خارج فقه و اصول یاد شده است.<ref>شریف‌رازی، ج۷، ص۱۷۴.</ref> می‌توان احتمال داد که به‌جز آیت‌الله میلانی که استاد درس خارج فقه و اصول بود، دیگر افراد فوق، از استادان دوره سطح موسوی‌نژاد در دهه ۱۳۳۰ش بودند.

موسوی‌نژاد سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف، تحصیلات حوزوی را پی گرفت. درباره سال عزیمت او به عراق گزارشی در دست نیست، ولی با استناد به حضور او در درس سیدعبدالهادی شیرازی، درگذشته در سال ۱۳۴۱ش، می‌توان احتمال داد که وی در اواخر دهه ۱۳۳۰ش و در نخستین سال‌های دهه ۱۳۴۰ش راهی عراق شده بود. او در حوزه علمیه نجف اشرف، دروس خارج فقه و اصول را نزد سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و امام‌خمینی تکمیل کرد. موسوی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ ش، به کشور بازگشت،.<ref>«مختصر از زندگینامه حضرت آیت‌الله سیدمحمد موسوی‌نژاد»، ص۵.</ref> بنابراین می‌توان احتمال داد که وی در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۴۹ش که درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترک‌ها در نجف اشرف برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد.

موسوی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ش، به‌دلیل ضعف بینایی، به کشور بازگشت و در شهر مشهد مقیم شد. احمدی شاهرودی، از شاگردان موسوی‌نژاد، از تدریس درس لمعه توسط موسوی‌نژاد سخن گفته است، ولی محل تدریس او را مشخص نکرده است.<ref>«آیت‌الله احمدی شاهرودی: آیت‌الله موسوی‌نژاد از نظر علمی از افراد نادر بود»، ص۷.</ref> به نظر می‌رسد وی در حوزه علمیه نجف اشرف و حین تحصیل دروس خارج فقه و اصول، درس فوق را تدریس می‌کرد. همچنین می‌توان احتمال داد که پس از استقرار در مشهد هم به تدریس لمعه در حوزه علمیه مشهد می‌پرداخت. همچنین یکی از شاگردان او، از تدریس کتاب‌هایی چون تحف العقول و مکاسب در حوزه علمیه مشهد سخن گفته است.<ref>«شخصیت‌شناسی مرحوم آیت‌الله موسوی‌نژاد از بیان حجت‌الاسلام‌والمسلمین ربانی بیرجندی»، ص۱۳.</ref> وی سپس به توصیه میرزا جوادآقا تهرانی، مدرسه‌ای را در آن شهر بنیان نهاد.<ref>«مختصر از زندگینامه حضرت آیت‌الله سیدمحمد موسوی‌نژاد»، ص۵.</ref> این مدرسه که به مدرسه حاج‌آقا موسوی‌نژاد معروف است، از مدارس مهم و برجسته مشهد به شمار می‌رود و هر سال، پذیرای ده‌ها مشتاق دروس حوزوی است.<ref>موسوی‌نژاد، ص۳.</ref> وی اداره آن مدرسه را بر عهده داشت. همچنین به تدریس در آن مدرسه پرداخت.<ref>«مختصر از زندگینامه حضرت آیت‌الله سیدمحمد موسوی‌نژاد»، ص۵.</ref> ازجمله درس‌هایی که به تدریس آن اهتمام داشت، درس اخلاق بود؛ به‌گونه‌ای که طلاب پیش از آغاز درس، در کلاس اخلاق شرکت می‌کردند و در صورت عدم حضور، مورد مؤاخذه قرار می‌گرفتند.<ref>«شخصیت‌شناسی مرحوم آیت‌الله موسوی‌نژاد از بیان حجت‌الاسلام‌والمسلمین ربانی بیرجندی»، ص۱۳.</ref> و به گفته یکی از شاگردانش، این درس را با برنامه صبحگاه در پادگان مقایسه می‌کرد.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین قائمی از اساتید سطوح عالی حوزه مشهد»، ص۱۴.</ref> همچنین به تدریس تفسیر قرآن، فقه و حدیث هم اهتمام داشت.<ref>«شخصیت‌شناسی مرحوم آیت‌الله موسوی‌نژاد از بیان حجت‌الاسلام‌والمسلمین ربانی بیرجندی»، ص۱۳.</ref>

موسوی‌نژاد در جریان نهضت امام‌خمینی، از آن حمایت می‌کرد و برخی از اعلامیه‌ها و اطلاعیه‌ها را به رؤیت مراجع و روحانیان می‌رساند و در امضا گرفتن از علما برای اعلامیه‌ها علیه حکومت پهلوی یا حمایت از امام‌خمینی فعال بود. همچنین در حفاظت از اموال مردم و دولت در جریان انقلاب اسلامی در مشهد فعال بود.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین فاضلی‌نژاد: ناگفته‌هایی از زوایای شخصیتی استاد»، ص۱۲.</ref> قائمی، از شاگردان موسوی‌نژاد، ادعا می‌کند که یکی از ویژگی‌های موسوی‌نژاد، پرهیز از حضور علنی در مبارزات با هدف حراست و حفاظت از مدرسه علمیه خویش بود و به همین علت مخفیانه در تظاهرات و راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد؛ موضوعی که پس از رحلت امام‌خمینی، بسترساز پاره‌ای سخت‌گیری‌ها علیه او شد و موسوی‌نژاد مجبور شد بخشی از مبارزات خود را برای یکی از شاگردانش بازگو کند.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین قائمی از اساتید سطوح عالی حوزه مشهد»، ص۱۴.</ref> اما در اسناد ساواک، به مبارزات او اشاراتی شده است. ازجمله وی در جریان ۲۵ اسفند ۱۳۵۶ و در آستانه چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز، همراه با جمعی از روحانیان مشهد و در اعتراض به حکومت پهلوی، عید نوروز سال ۱۳۵۷ را تحریم کردند و اعلامیه‌ای را هم در این زمینه انتشار دادند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۵۵، ص۴۴۷.</ref> این گزارش نشان می‌دهد که وی در صحنه مبارزه حضور داشت و اعلامیه‌هایی را هم امضا می‌کرد.

موسوی‌نژاد پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدرسه خود را به ستادی برای تبلیغ نامزدهای مجلس خبرگان قانون اساسی تبدیل کرد. او از پذیرش سمت دولتی و حکومتی خودداری کرد و همه تمرکز خود را بر اداره مدرسه خود معطوف نمود و بر تحصیل طلاب تأکید می‌کرد. تأکید او بر تربیت طلاب و امر تحصیل آنان به اندازه‌ای بود که از برگزاری برخی مناسبت‌های مذهبی ـ سیاسی در مدرسه جلوگیری می‌کرد و همین مسئله باعث شده بود تا اتهاماتی متوجه او شود.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین فاضلی‌نژاد: ناگفته‌هایی از زوایای شخصیتی استاد»، ص۱۲.</ref> با وجود چنین اتهاماتی، موسوی‌نژاد به اداره مدرسه علمیه خویش ادامه داد و آنجا را به یکی از مهم‌ترین مراکز علمی خراسان تبدیل کرد. او همچنین صندوق قرض‌الحسنه‌ای را در مشهد بنا نهاد و همچنین صندوق تعاونی را در آن شهر تأسیس کرد.<ref>شریف‌رازی، ج۷، ص۱۷۵.</ref>

سیدمحمد موسوی‌نژاد در ۲۵ فروردین ۱۳۹۵ در مشهد درگذشت.<ref>«مختصر از زندگینامه حضرت آیت‌الله سیدمحمد موسوی‌نژاد»، ص۵.</ref> و در همان شهر به خاک سپرده شد.<ref>ویژه‌نامه چهلمین...، ص۱.</ref>