۲۰٬۳۴۶
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
جز (added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
پورشمسیان در سال ۱۳۴۴ بار دیگر به عراق رفت و این بار در نجف اشرف در درسهای خارج فقه و اصول آیات امامخمینی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالله شیرازی، سیدمحسن طباطبایی حکیم،سیدمحمود حسینی شاهرودی و سیدمحمدهادی حسینی میلانی شرکت کرد (کاظمینی، ج ۱، ۳۰۶ـ۳۰۷). او در سال ۱۳۴۹ به کشور بازگشت (همان)، بنابراین میتوان گفت از سال ۱۳۴۴ که درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی در مسجد شیخ انصاری دایر شد، در آن درس شرکت کرد و این حضور تا زمان بازگشت به کشور ادامه داشت. او در سالهای حضور در نجف اشرف، با سفر به کشورهای کویت، هند و پاکستان، اندیشههای امامخمینی را تبیین میکرد. پورشمسیان پس از حضور در کشور به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و به همین علت چند بار از سوی مأموران حکومت پهلوی دستگیر و زندانی شد. از جمله در سال ۱۳۵۷ پس از دستگیری به زندان قزلحصار انتقال یافت و مدتی در آنجا زندانی شد. او در بهمن ۱۳۵۷ در تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در کرج پرداخت. پورشمسیان در ۱۳۵۹ به سمت امام جمعه شهر ایذه منصوب شد و در تأسیس بعضی از نهادهای انقلابی در آن شهر نقش داشت. همچنین در آنجا علیه گروهکهای ضدانقلاب اسلامی فعال بود و در جبهههای جنگ هم حضوری فعال داشت. وی در سال ۱۳۶۵ از سمت فوق استعفا داد و پس از مدتی اقامت در تهران، به سمت امام جمعه بیرجند منصوب شد. حضور در آن سمت هم کوتاه بود و پس از حضوری دو ساله در بیرجند، امامت جمعه شهر گنبدکاووس را برعهده گرفت. در همان زمان اقداماتی را برای وحدت شیعه و سنی در آن شهر انجام داد و همزمان به تدریس در دانشگاه و حوزه میپرداخت (کاظمینی، ج ۱، ۳۰۷). وی در ۲۸ فروردین ۱۳۶۷ از امامخمینی اجازه در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۲۱، ۳۰). حسن پورشمسیان در شهریور ۱۳۷۳ در همایش هفته وحدت در تهران حضور داشت و در همین شهر از دنیا رفت (کاظمینی، ج ۱، ۳۰۷). | پورشمسیان در سال ۱۳۴۴ بار دیگر به عراق رفت و این بار در نجف اشرف در درسهای خارج فقه و اصول آیات امامخمینی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالله شیرازی، سیدمحسن طباطبایی حکیم،سیدمحمود حسینی شاهرودی و سیدمحمدهادی حسینی میلانی شرکت کرد (کاظمینی، ج ۱، ۳۰۶ـ۳۰۷). او در سال ۱۳۴۹ به کشور بازگشت (همان)، بنابراین میتوان گفت از سال ۱۳۴۴ که درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی در مسجد شیخ انصاری دایر شد، در آن درس شرکت کرد و این حضور تا زمان بازگشت به کشور ادامه داشت. او در سالهای حضور در نجف اشرف، با سفر به کشورهای کویت، هند و پاکستان، اندیشههای امامخمینی را تبیین میکرد. پورشمسیان پس از حضور در کشور به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و به همین علت چند بار از سوی مأموران حکومت پهلوی دستگیر و زندانی شد. از جمله در سال ۱۳۵۷ پس از دستگیری به زندان قزلحصار انتقال یافت و مدتی در آنجا زندانی شد. او در بهمن ۱۳۵۷ در تحصن روحانیان مبارز در دانشگاه تهران شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در کرج پرداخت. پورشمسیان در ۱۳۵۹ به سمت امام جمعه شهر ایذه منصوب شد و در تأسیس بعضی از نهادهای انقلابی در آن شهر نقش داشت. همچنین در آنجا علیه گروهکهای ضدانقلاب اسلامی فعال بود و در جبهههای جنگ هم حضوری فعال داشت. وی در سال ۱۳۶۵ از سمت فوق استعفا داد و پس از مدتی اقامت در تهران، به سمت امام جمعه بیرجند منصوب شد. حضور در آن سمت هم کوتاه بود و پس از حضوری دو ساله در بیرجند، امامت جمعه شهر گنبدکاووس را برعهده گرفت. در همان زمان اقداماتی را برای وحدت شیعه و سنی در آن شهر انجام داد و همزمان به تدریس در دانشگاه و حوزه میپرداخت (کاظمینی، ج ۱، ۳۰۷). وی در ۲۸ فروردین ۱۳۶۷ از امامخمینی اجازه در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۲۱، ۳۰). حسن پورشمسیان در شهریور ۱۳۷۳ در همایش هفته وحدت در تهران حضور داشت و در همین شهر از دنیا رفت (کاظمینی، ج ۱، ۳۰۷). | ||
منابع: صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۲۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۱، قم، صحیفه خرد. | منابع: صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۲۱، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۹۶)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۱، قم، صحیفه خرد. | ||
[[رده:پروژه شاگردان2]] |