سیدکاظم قریشی: تفاوت میان نسخه‌ها

جنازه سیدکاظم قریشی سرانجام پس از انتقال به قم در قبرستان ابوحسین به خاک سپرده شد. تشکیل مجالس فاتحه برای قریشی از سوی همفکران و هم‌رزمانش، به‌نوعی دمیدن در تنور مبارزه با رژیم و القاکننده روشن بودن آتش قیام و پیروی از رهبری آن یعنی امام‌خمینی محسوب میشد. از این رو مبارزانی که در جستجوی فرصت و بهانه بودند، از این حادثه به نحو مطلوب بهرهبرداری کردند و مجالس متعددی در شهرهای مختلف برپا داشتند. نخستین مجلس ترحیم در خمین و از سوی بستگان و برادران قریشی برگزار شد و در آن مراسم در ۱۲ مرداد ۱۳۴۴ که در مسجد جامع خمین برگزار شد، جمعیت زیادی از مردم خمین و نیز عدهای از طلاب و روحانیان حوزه علمیه قم شرکت داشتند و سیدمهدی امام جمارانی و علی‌اصغر مروارید از دوستان قریشی در آن مجلس سخنرانی کردند. در ۱۳ مرداد نیز مجلس ختمی در مسجد امام قم و مدرسه بروجردی آن شهر برگزار شد و سعید اشراقی و مرتضی برقعی سخنرانان آن مجلس بودند و مطالبی درباره قریشی بیان داشتند. در این مراسم سیدمرتضی پسندیده و جمعی از اهالی خمین که با سه دستگاه اتوبوس به قم آمده بودند نیز حضور داشتند. همچنین در شهرهای خوانسار و تهران هم مجلس یادبود باشکوهی به نام قریشی برگزار شد و سخنرانان در آن مجالس ضمن تمجید از مبارزات او، از امام‌خمینی اسم بردند و برای ایشان دعا کردند. درواقع مجالس ترحیم قریشی به محفل و مجلسی برای یادکرد از امام‌خمینی تبدیل شد (مرادی‌نیا، ۲۲۷ـ۲۳۴).

منابع: تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی از مرجعیت امام‌خمینی تا تبعید (۱۳۷۹)، به کوشش عبدالوهاب فراتی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران؛ خاطرات آیت‌الله مسعودی خمینی (۱۳۸۱)، تدوین جواد امامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران؛ خاطرات ۱۵ خرداد (۱۳۷۶)، دفتر پنجم، تهران، حوزه هنری؛ حدیث رویش، خاطرات و یادداشتهای محمدحسن رحیمیان (۱۳۸۲)، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران؛ فرهنگ اعلام شهدا: استان مرکزی (۱۳۹۲)، تنظیم: مرکز مطالعات و پژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران، نشر شاهد؛ محمدجواد مرادی‌نیا، (۱۳۸۶)، «سیدمحمدکاظم قریشی قربانی مخالفت با کاپیتولاسیون»، فصلنامه مطالعات تاریخی، شماره ۱۶، بهار.