سیدعباس میریونسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سیددعباس میریونسید'''، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.  

او در سال ۱۳۱۲ ش در اراک و در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. پدرش سیدد ابوالفضل از روحانیان کرهرود اراک بود که از اواسط دهه ۱۳۲۰ ش به کنگاور رفت و به تبلیغ دین در آن سامان پرداخت (صحیفه دل، ج ۲، ۱۳۴). سیدد عباس میریونسید خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت. آنگاه به فراگیری دروس حوزوی پرداخت و بخشی از مقدمات را در اراک خواند. او در سال ۱۳۲۲ ش راهی قم شد و مقدمات و سطح را نزد آقایان شیخ محمد صدوقی یزدی، سیدد موسید صدر، سیدد محمدباقر سلطانی طباطبایی و سیدد محمد محقق داماد تکمیل نمود. آنگاه به تحصیل دروس خارج روی آورد و از درس خارج فقه و اصول آیات سیدد حسیدن طباطبایی بروجردی، شیخ محمدعلی اراکی و سیدد محمدرضا موسوی گلپایگانی بهره برد (شریف رازی، ج ۶، ۳۸۸). او همچنین شش سال از درس خارج فقه امام‌خمینی بهره برد و از مباحث محرمه آن درس که ابتدا در مسجد محمدیه و سپس مسجد سلماسید و آنگاه در مسجد اعظم قم برگزار می‌شد، بهره می‌برد (صحیفه دل، ج ۲، ۱۳۴). میریونسید درباره اهمیت نظم نزد امام‌خمینی می‌گوید: «ایشان خود بسیدار منظم بودند و مایل بودند دیگران هم منظم باشند. روزی‎ ‏در مسجد سلماسید خطاب به شاگردان فرمودند: من به کسید نمی‌گویم به‎ ‏درس من بیاید؛ ولی اگر می‌خواهید بیایید منظم باشید. شما اگر وقت‌شناس و‎ ‏منظم باشید باید تمامتان جلو در این مسجد به هم برسیدد، چون مسافت منزل تا‎ ‏اینجا را هم باید حساب کنید». او درباره برخورد امام‌خمینی با اشکال‌های مطرح‌شده توسط شاگردانش ضمن خاطره‌ای می‌گوید: «‏روزی در جلسه درس مطلبی را بیان فرمودند. یکی از آقایان اشکال کرد،‎ ‏ایشان توضیح داد، باز اشکال کرد و ایشان جواب داد و مطلب به درازا کشید...‎ ‏عاقبت ایشان با کمال اطمینان و با قاطعیت توأم با عصبانیت فرمودند: والله من‎ ‏هشت ساعت روی این مطلب کار کرده‌ام و تو از خواب پا شدی آمدی داری‎ ‏اشکال می‌کنی. در همین زمینه روزی پس از اشکال متعدد از ناحیه یکی از‎ ‏آقایان فرمودند (قریب به این مضمون) کتاب آداب المتعلمین را هم خوب بود می‌خواندید یا بخوانید» (همان، ۱۳۹-۱۴۰)

او که داماد شیخ آقابزرگ عراقی، عالم برجسته مقیم کنگاور بود (شریف رازی، ج ۶، ۳۸۸)، در اوایل سال ۱۳۴۲ ش و پس از فوت پدرش (سیدد ابوالفضل میریونسید) (صحیفه دل، ج ۲، ۱۳۴-۱۳۵)، با پیشنهاد عراقی (شریف رازی، ج ۶، ۳۸۸) و نیز جمعی از مؤمنان کنگاور و به دستور امام‌خمینی، راهی آن شهر شد (صحیفه دل، ج ۲، ۱۳۴) و به اقامه نماز جماعت در یکی از مساجد آن شهر پرداخت (همان، ۱۳۸). او ۱۳ دی ۱۳۴۷ اجازه‌ای در زمینه تصدی امور شرعیه و حسبیه از امام‌خمینی دریافت کرد (صحیفه امام، ج۲، ۲۱۶). امام‌خمینی ذیل معرف او مرقوم کرده بود: «معروف هستند» (همان، ج ۱، ۴۸۵) و همین سند نشان از شناخت امام‌خمینی از او دارد.

میریونسید همچنین در کرمانشاه به فعالیت علیه حکومت پهلوی می‌پرداخت. به همین سبب در سه سال پایان حکومت پهلوی به سبب فعالیت‌های سیداسید ممنوع‌الخروج بود (همان، ۱۳۸). او در اول بهمن ۱۳۵۷، همراه با روحانیان استان‌های ایلام و کرمانشاه با صدور اعلامیه‌ای خطاب به مردم و عشایر غرب کشور، خواستار هوشمندی در برابر توطئه‌های عوامل حکومت پهلوی برای ایجاد اختلاف و دودستگی میان مردم شدند و سپس بر اجرای بی‌درنگ دستورات امام‌خمینی تأکید کردند. آنان در ادامه خواستار انتشار اعلامیه‌ها و بیانیه‌هایی برای وادار کردن نمایندگان غرب کشور در مجلسیدن شورای ملی و سنا برای استعفا از نمایندگی شدند و آنگاه بر ضرورت اعلام همبستگی با پایگاه‌ها و پادگان‌های نظامی خصوصاً هوانیروز کرمانشاه تأکید نمودند و در پایان ضمن تقدیر از مجاهدت‌های افسران، درجه‌داران ارتش و دیگر نیروهای نظامی، از آنان خواستند به مقابله با توطئه‌های وابستگان حکومت پهلوی بپردازند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۵۴۰-۵۴۱).

میریونسید در سال ۱۳۵۸ ش از سوی بعثه امام‌خمینی به حج اعزام شد (صحیفه دل، ج ۲، ۱۴۰). او در نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی با رأی مردم کنگاور به نمایندگی برگزیده شد (معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ۱۱۵). میریونسید پس از پایان دوره اول مجلس شورای اسلامی به کنگاور بازگشت و در سال ۱۳۶۴ ش به سمت امام جمعه آن شهر منصوب شد. در ۱۳۸۱ ش از امامت جمعه کنگاور استعفا داد و به اقامه نماز در یکی از مساجد کنگاور پرداخت. احداث مدرسه علمیه کنگاور، احداث مصلای کنگاور، تأسیدس مدرسه خاتم‌الانبیاء و مسجد قمر بنی‌هاشم (ع) ازجمله فعالیت‌های اجتماعی اوست (کاظمینی، ۹۱۱).

منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۶، تهران، اسلامیه؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج ۱ و ۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ صحیفه دل، مطالب و خاطرات مکتوب از شاگردان امام‌خمینی (۱۳۸۵)، ج ۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه کشور، به اهتمام سیدد محمدکاظم مدرسید و میرزا محمد کاظمینی، ج ۲، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.