سیدمجتبی حسینی میبدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:


== زادگاه و خاندان ==
== زادگاه و خاندان ==
سیدمجتبی حسینی میبدی در ۱۳۱۱ش در کرمانشاه و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدمحمد میبدی از عالمان برجسته یزد و از شاگردان میرزا عبدالهادی مازندرانی، میرزا محمدتقی شیرازی، سیدابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی بود که پس از سال‌ها تحصیل و تدریس در حوزه‌های علمیه کربلا و نجف اشرف، به کشور بازگشته و در کرمانشاه مقیم شده بود و به اقامه نماز جماعت در مسجد میبدی آن شهر می‌پرداخت و از روحانیان برجسته آن سامان شمرده می‌شد.  
سیدمجتبی حسینی میبدی در ۱۳۱۱ش در کرمانشاه و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سیدمحمد میبدی از عالمان برجسته یزد و از شاگردان میرزا عبدالهادی مازندرانی، [[میرزا محمدتقی شیرازی]]، سیدابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی بود که پس از سال‌ها تحصیل و تدریس در حوزه‌های علمیه کربلا و [[حوزه علمیه نجف|نجف اشرف]]، به کشور بازگشته و در کرمانشاه مقیم شده بود و به اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد میبدی آن شهر می‌پرداخت و از روحانیان برجسته آن سامان شمرده می‌شد.  


== تحصیل ==
== تحصیل ==
سیدمجتبی حسینی میبدی خواندن و نوشتن را در کرمانشاه آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف، مقدمات و دروس سطح را نزد آقایان سیدابراهیم علم‌الهدی، سیداسدالله مدنی تبریزی و سیدمحمدباقر حجت خواند. سپس مدتی در درس‌های خارج فقه و اصول استادان برجسته حوزه علمیه نجف حضور یافت، ولی درباره این استادان اطلاعاتی در دست نیست. آنگاه به کشور بازگشت و در حوزه علمیه قم به تحصیل دروس خارج فقه و اصول ادامه داد. حسینی میبدی در حوزه علمیه قم از درس‌های خارج فقه و اصول آیات امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی سود برد.<ref>مدرسی، ج۱، ص۲۲۹.</ref> او سپس از برخی از استادان خود اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد و ازجمله امام‌خمینی اجازه‌ای در امور شرعی به او داد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۶۵.</ref>
سیدمجتبی حسینی میبدی خواندن و نوشتن را در کرمانشاه آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور راهی [[عراق]] شد و در [[حوزه علمیه نجف اشرف]]، مقدمات و دروس سطح را نزد آقایان سیدابراهیم علم‌الهدی، [[سیداسدالله مدنی تبریزی]] و سیدمحمدباقر حجت خواند. سپس مدتی در درس‌های خارج فقه و اصول استادان برجسته حوزه علمیه نجف حضور یافت، ولی درباره این استادان اطلاعاتی در دست نیست. آنگاه به کشور بازگشت و در [[حوزه علمیه قم]] به تحصیل دروس خارج فقه و اصول ادامه داد. حسینی میبدی در حوزه علمیه قم از درس‌های خارج فقه و اصول آیات [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] و [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] سود برد.<ref>مدرسی، ج۱، ص۲۲۹.</ref> او سپس از برخی از استادان خود اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد و ازجمله امام‌خمینی اجازه‌ای در امور شرعی به او داد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۶۵.</ref>


== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
سیدمجتبی حسینی میبدی پس از پایان تحصیل در قم به کرمانشاه بازگشت و به تدریس در مدارس علمیه آن شهر پرداخت. او با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه وارد مبارزه با حکومت پهلوی شد و اعلامیه‌هایی را همراه با آنان در محکومیت حکومت پهلوی یا در حمایت از امام‌خمینی منتشر می‌کرد. ازجمله پس از حمله مأموران ساواک به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۲ش، همراه با علمای کرمانشاه اعلامیه‌ای در محکومیت آن صادر کرد. آنان در اعلامیه فوق، مراتب همدردی خود را با مراجع تقلید ابراز نمودند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۳.</ref> سپس اعلامیه‌ای دیگر صادر کردند و در آن بار دیگر حمله به مدرسه فیضیه را محکوم و حمایت و پشتیبانی خود را از امام‌خمینی اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۴؛ روحانی، ج۱، ص۳۸۳.</ref> او مبارزات خود را با حکومت پهلوی در کرمانشاه ادامه داد و در جلسات روحانیان مبارز کرمانشاه برای هم‌اندیشی درباره استمرار مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی شرکت می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۸۵.</ref>
سیدمجتبی حسینی میبدی پس از پایان تحصیل در [[قم]] به کرمانشاه بازگشت و به تدریس در مدارس علمیه آن شهر پرداخت. او با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه وارد مبارزه با [[حکومت پهلوی]] شد و اعلامیه‌هایی را همراه با آنان در محکومیت حکومت پهلوی یا در حمایت از امام‌خمینی منتشر می‌کرد. ازجمله پس از [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران ساواک به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۲ش]]، همراه با علمای کرمانشاه اعلامیه‌ای در محکومیت آن صادر کرد. آنان در اعلامیه فوق، مراتب همدردی خود را با مراجع تقلید ابراز نمودند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۳.</ref> سپس اعلامیه‌ای دیگر صادر کردند و در آن بار دیگر حمله به [[مدرسه فیضیه]] را محکوم و حمایت و پشتیبانی خود را از امام‌خمینی اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۴؛ روحانی، ج۱، ص۳۸۳.</ref> او مبارزات خود را با حکومت پهلوی در کرمانشاه ادامه داد و در جلسات روحانیان مبارز کرمانشاه برای هم‌اندیشی درباره استمرار مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی شرکت می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۸۵.</ref>


حسینی میبدی سپس به فعالیت‌های تبلیغی در کرمانشاه و اقامه نماز در مسجد آیت‌الله میبدی ادامه داد. همچنین به تدریس دروس حوزوی در مدرسه علمیه آیت‌الله بروجردی آن شهر می‌پرداخت. کتاب حاشیه بر عروة الوثقی (از ابتدا تا انتها) از آثار علمی اوست.<ref>مدرسی، ص۲۲۹.</ref>
حسینی میبدی سپس به فعالیت‌های تبلیغی در کرمانشاه و اقامه نماز در مسجد آیت‌الله میبدی ادامه داد. همچنین به تدریس دروس حوزوی در مدرسه علمیه آیت‌الله بروجردی آن شهر می‌پرداخت. کتاب حاشیه بر عروة الوثقی (از ابتدا تا انتها) از آثار علمی اوست.<ref>مدرسی، ص۲۲۹.</ref>
۲۱٬۲۸۸

ویرایش