۲۰٬۹۳۹
ویرایش
اصلاح ارقام
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| تاریخ تولد =۱۳۰۴ش | | تاریخ تولد =۱۳۰۴ش | ||
| زادگاه =همدان | | زادگاه =همدان | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات =۷ دی ۱۳۷۹ش | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات =[[قم]] | ||
| تاریخ شهادت = | | تاریخ شهادت = | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن = | | محل دفن = [[حرم حضرت معصومه]] | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان =[[مرتضی مطهری]]، [[عبدالکریم حق‌شناس]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدصدرالدین صدر، شیخ عبدالرزاق قائنی، محمدتقی آملی، [[روح‌الله کمالوند خرم‌آبادی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، [[امام‌خمینی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد، [[محمدعلی اراکی]]، [[علامه طباطبایی]] و... | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل = | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
سیدمحمدباقر خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را تا سن نه سالگی در مکتب‌خانه‌ای در همدان آموخت. آنگاه وارد دبستانی در زادگاهش شد و مقطع ابتدایی را در آنجا گذارند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در مدرسه علمیه آخوند همدانی نزد پدرش و سیدحسین شورینی خواند. در سال ۱۳۲۰ش راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آنجا]] مطول را پیش [[مرتضی مطهری]] و شرح لمعه را نزد [[عبدالکریم حق‌شناس|شیخ عبدالکریم حق‌شناس]] آموخت. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدتقی موسوی خوانساری]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری و سیدصدرالدین صدر شرکت کرد. موسوی همدانی سپس رهسپار پایتخت شد و در مدرسه مروی تهران، در درس سطح شیخ عبدالرزاق قائنی شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه الاصول و شرح منظومه آیت‌الله شیخ محمدتقی آملی هم حضور یافت. | سیدمحمدباقر خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را تا سن نه سالگی در مکتب‌خانه‌ای در همدان آموخت. آنگاه وارد دبستانی در زادگاهش شد و مقطع ابتدایی را در آنجا گذارند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در مدرسه علمیه آخوند همدانی نزد پدرش و سیدحسین شورینی خواند. در سال ۱۳۲۰ش راهی [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آنجا]] مطول را پیش [[مرتضی مطهری]] و شرح لمعه را نزد [[عبدالکریم حق‌شناس|شیخ عبدالکریم حق‌شناس]] آموخت. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدتقی موسوی خوانساری]]، سیدمحمد حجت کوه‌کمری و سیدصدرالدین صدر شرکت کرد. موسوی همدانی سپس رهسپار پایتخت شد و در مدرسه مروی تهران، در درس سطح شیخ عبدالرزاق قائنی شرکت کرد. هم‌زمان در درس کفایه الاصول و شرح منظومه آیت‌الله شیخ محمدتقی آملی هم حضور یافت. | ||
در همان دوران، با [[سیدعبدالحسین واحدی]] از رهبران [[جمعیت فدائیان اسلام]] هم‌مباحثه بود و از طریق ایشان با اندیشه‌های آن جمعیت آشنا شد و [[سیدمجتبی نواب صفوی]]، رهبر جمعیت فدائیان اسلام را در برخی از سفرهای تبلیغی همراهی کرد <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۳۶-۲۴۰).</ref> وی همچنین در جلسات سخنرانی [[محمدتقی فلسفی]] واعظ نامور تهران حضور می‌یافت و یکی از سخنرانی‌های او در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران درباره احقاق حق را به عربی برگرداند و برای آخوند [[ملاعلی معصومی همدانی]] فرستاد و مورد تشویق ایشان قرار گرفت. موسوی همدانی پس از سه سال و نیم حضور در تهران، در سال ۱۳۲۷ ش بار دیگر به قم بازگشت و مکاسب را نزد [[روح‌الله کمالوند خرم‌آبادی]] تکمیل کرد <ref>(«درگذشتگان: آیت‌الله...»،۱۱۶).</ref> آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] شد و در سلک شاگردان ایشان درآمد. او سپس در درس خارج اصول <ref>(همان)</ref> [[امام‌خمینی]] شرکت کرد. درباره مدت حضور او در درس خارج اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در دهه ۱۳۳۰ ش و در [[مسجد سلماسی]] در آن درس حاضر می‌شد. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد و [[شیخ محمدعلی اراکی]] شرکت کرد <ref>(همان، ۲۴۱).</ref> او همچنین به سبب نگارش کتابی به‌صورت رمان درباره اصول عقاید اسلامی، مورد تشویق آیت‌الله بروجردی قرار گرفت <ref>(همان، ۲۴۳-۲۴۴).</ref> او دروس تفسیر قرآن را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت و مورد توجه خاص ایشان قرار گرفت <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۴۵-۲۴۷).</ref> | در همان دوران، با [[سیدعبدالحسین واحدی]] از رهبران [[جمعیت فدائیان اسلام]] هم‌مباحثه بود و از طریق ایشان با اندیشه‌های آن جمعیت آشنا شد و [[سیدمجتبی نواب صفوی]]، رهبر جمعیت فدائیان اسلام را در برخی از سفرهای تبلیغی همراهی کرد <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۳۶-۲۴۰).</ref> وی همچنین در جلسات سخنرانی [[محمدتقی فلسفی]] واعظ نامور تهران حضور می‌یافت و یکی از سخنرانی‌های او در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران درباره احقاق حق را به عربی برگرداند و برای آخوند [[ملاعلی معصومی همدانی]] فرستاد و مورد تشویق ایشان قرار گرفت. | ||
موسوی همدانی پس از سه سال و نیم حضور در تهران، در سال ۱۳۲۷ ش بار دیگر به قم بازگشت و مکاسب را نزد [[روح‌الله کمالوند خرم‌آبادی]] تکمیل کرد <ref>(«درگذشتگان: آیت‌الله...»،۱۱۶).</ref> آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] شد و در سلک شاگردان ایشان درآمد. او سپس در درس خارج اصول <ref>(همان)</ref> [[امام‌خمینی]] شرکت کرد. درباره مدت حضور او در درس خارج اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در دهه ۱۳۳۰ ش و در [[مسجد سلماسی]] در آن درس حاضر می‌شد. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد و [[شیخ محمدعلی اراکی]] شرکت کرد <ref>(همان، ۲۴۱).</ref> او همچنین به سبب نگارش کتابی به‌صورت رمان درباره اصول عقاید اسلامی، مورد تشویق آیت‌الله بروجردی قرار گرفت <ref>(همان، ۲۴۳-۲۴۴).</ref> او دروس تفسیر قرآن را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت و مورد توجه خاص ایشان قرار گرفت <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۴۵-۲۴۷).</ref> | |||
سیدمحمدباقر موسوی همدانی در موسم تبلیغ، به شهرهای مختلف به‌ویژه همدان و شهرهای اطراف سفر می‌کرد و به تبیین معارف دینی می‌پرداخت. مدتی نیز در یکی از شهرهای استان مازندران به امر تبلیغ مشغول بود <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۳۷ ـ ۲۴۷).</ref> او که از مدرسان [[حوزه علمیه قم]] محسوب می‌شد، همراه با آنان به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت و در هشتم مهر ۱۳۴۲ و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید [[حوزه‌های علمیه]]، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به هیئت دولت، [[حسنعلی منصور]] نخست‌وزیر وقت را مخاطب قرار دادند و از تداوم حصر امام‌خمینی انتقاد کردند و خواستار آزادی ایشان و دیگر روحانیان زندانی شدند. آنان در آن نامه از وضعیت سیاسی روز و اقدامات دولت علیه حوزه‌های علمیه نیز انتقاد کردند و خواستار تغییر رویه دولت در تعامل با مراکز دینی شدند <ref>(سیر مبارزات یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲، ۸۰-۸۳).</ref> او همچنین پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴ش، همراه با جمعی از مدرسان دروس حوزوی در نامه‌ای به ایشان، از حضور امام‌خمینی در نجف اشرف اظهار خرسندی کردند و آنگاه با اشاره به تداوم [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان در خارج از کشور]]، بر بازگرداندن آن مرجع تبعیدی به کشور تأکید نمودند <ref>(سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ۳۷۲ ـ ۳۶۹).</ref> | سیدمحمدباقر موسوی همدانی در موسم تبلیغ، به شهرهای مختلف به‌ویژه همدان و شهرهای اطراف سفر می‌کرد و به تبیین معارف دینی می‌پرداخت. مدتی نیز در یکی از شهرهای استان مازندران به امر تبلیغ مشغول بود <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۳۷ ـ ۲۴۷).</ref> او که از مدرسان [[حوزه علمیه قم]] محسوب می‌شد، همراه با آنان به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت و در هشتم مهر ۱۳۴۲ و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید [[حوزه‌های علمیه]]، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به هیئت دولت، [[حسنعلی منصور]] نخست‌وزیر وقت را مخاطب قرار دادند و از تداوم حصر امام‌خمینی انتقاد کردند و خواستار آزادی ایشان و دیگر روحانیان زندانی شدند. آنان در آن نامه از وضعیت سیاسی روز و اقدامات دولت علیه حوزه‌های علمیه نیز انتقاد کردند و خواستار تغییر رویه دولت در تعامل با مراکز دینی شدند <ref>(سیر مبارزات یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲، ۸۰-۸۳).</ref> او همچنین پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴ش، همراه با جمعی از مدرسان دروس حوزوی در نامه‌ای به ایشان، از حضور امام‌خمینی در نجف اشرف اظهار خرسندی کردند و آنگاه با اشاره به تداوم [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان در خارج از کشور]]، بر بازگرداندن آن مرجع تبعیدی به کشور تأکید نمودند <ref>(سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ۳۷۲ ـ ۳۶۹).</ref> | ||