علی انتشاری نجف‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی انتشاری نجف‌آبادی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.  

وی درباره حضور در درس امام‌خمینی می‌گوید:  

«حضرت امام به نظرات آیت‌الله نائینی اهمیت می‌داد. گاهی از شاگردان حوزه نجف به‎‏ امام ایراد می‌گرفتند که چرا شما حرف ایشان را که از حوزه نجف است رد می‌کنید. امام‎‏ می‌فرمودند: «اشخاص بزرگ از نظر ما قابل احترام هستند، هر که می‌خواهد باشد، ولی‎‏ عظمت آنها سبب نمی‌شود که ما فکر و نظر خودمان را راجع به آراء آنها بیان نکنیم».‎‏ حتی یک‌مرتبه حضرت امام هنگامی‌که بحثی در موضوع «نوع صور» که در اول کفایه‎‏ است داشتند، با توجه به نظر آیت‌الله بروجردی که ایشان در علم اصول به قول ما‎‏ «الحجة فی الفقه» یک چنین مطلبی داشتند، حضرت امام آن را با یک بحث مفصلی رد‎‏ کردند. البته اشاره کردند که یکی از بزرگان گفته است. بعضی از شاگردها فهمیدند که‎‏ منظور آقای بروجردی می‌باشد. در صورتی که آن موقع امام یک مدرس بزرگ بودند و‎‏ آیت‌الله بروجردی تنها مرجع بزرگ شیعه به حساب می‌آمدند». او درباره برخورد ایشان با اشکال‌های طلاب می‌گوید: «بارزترین شاگردان امام حضرت آیت‌الله فاضل، آیت‌الله ابطحی، آیت‌الله خزعلی‎‏ بودند که ایشان درس را عربی می‌نوشتند. امام شاگرد ترک‌زبانی به نام‎‏ آقا میرزا حسین داشتند. گاهی ایشان اشکال‌های بجایی می‌گرفت. به دلیل اینکه‎‏ همیشه مطالعه داشتند و سؤالات خوبی می‌کردند، امام با دقت به سؤال گوش‎‏ می‌دادند و با گشاده‌رویی پاسخ می‌دادند. یادم هست یکی از شاگردها اشکالی از‎‏ امام گرفت. آقا فرمودند: «شما بروید مطالعه کنید و بعد بیایید اشکال بگیرید».‎‏ گفتند نه آقا مطالعه کرده‌ام. فرمودند: «پس بدتر؛ یعنی مطالعه کردید، ولی نفهمیدید».‎‏ طوری شوخی می‌کردند که شاگرد ناراحت نشود».<ref>سلسله موی دوست، ص۳۵-۳۶.</ref>

انتشاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اقامه نماز جماعت در مسجد کمیل ادامه داد. او در کنار اقامه نماز، به تبلیغ دین و تدریس تفسیر قرآن در مسجد فوق می‌پرداخت. از آثار او می‌توان به آفاق معرفت (درباره توحید) اشاره کرد. او در ۱۵ مرداد ۱۳۹۴ در تهران درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدهاشم حمیدی، به قم منتقل و در قبرستان باغ بهشت آن شهر به خاک سپرده شد.<ref>انصاری،  «درگذشتگان: آیت‌الله انتشاری نجف‌آبادی»، ص۱۵۸.</ref>