علی الهامی: تفاوت میان نسخه‌ها

علی الهامی در سال ۱۳۴۴ ش، همراه با دیگر روحانیان مبارز، اعلامیه‌هایی را علیه حکومت پهلوی و در حمایت از امام خمینی امضا می‌کرد. ازجمله در مهر ۱۳۴۴ ش و پس از انتقال امام خمینی از ترکیه به نجف اشرف، همراه با طلاب علوم دینی آذربایجانی در حوزه علمیه قم با ارسال تلگرافی به ایشان، ضمن ابراز «نگرانی و اضطراب شدید ملت ایران و جامعه روحانیت» از تداوم تبعید ایشان، خرسندی خود را از استقرار آن مرجع مبارز در نجف اشرف ابراز و تأکید کردند که «وسایل مراجعت حضرتعالی به حوزه علمیه قم فراهم شود تا جامعه روحانیت بالاخص حوزه‌های علمیه بیش‌ازپیش از فیوضات وجود مقدس حضرتعالی بهره‌مند گردد» (خسروشاهی، ج ۳، ۱۰۲؛ دوانی، ج ۵، ۲۰۷؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۶۸-۱۷۱). در فروردین ۱۳۴۵ ش و پس از بازداشت و زندانی شدن جمعی از روحانیان ازجمله عبدالرحیم ربانی شیرازی، احمد آذری قمی، حسینعلی منتظری و... همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، با ارسال تلگرامی خطاب به آنان، نگرانی خود را از بازداشت آنان ابراز داشتند (همان، ۱۹۹-۲۰۰). او پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد دستگاه قضایی شد و به فعالیت‌های قضایی در دیوان عالی کشور پرداخت. آثار علمی او عبارت است از: ۱- توضیح المسائل (فارسی، قم، ۱۳۸۴ ش)، ۲- مناسک حج، ۳- حاشیه بر تکملة المنهاج، ۴- حاشیه بر عروة الوثقی (الوانساز خویی، ۲۵۱). او در اول تیر ۱۳۹۲ در قم درگذشت و پیکرش در گلزار شهدا و در قسمت والدین شهدا به خاک سپرده شد.

منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ الوانساز خویی، محمد (۱۳۸۷)، «سید مرتضی خسروشاهی»، گلشن ابرار، خلاصه‌ای از زندگانی اسوه‌های علم و عمل، تهیه و تدوین: جمعی از پژوهشگران پژوهشکده باقرالعلوم، ج ۸، زیر نظر عبدالرحیم اباذری، قم، نور السجاد؛ خسروشاهی، سید هادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.