شورای عالی انقلاب فرهنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

==پیشینه==

فرهنگ آمیزه‌ای از اندیشه، [[دین]] <ref>مالرب، انسان و ادیان، ۳۳۹.</ref>، [[علم]]، دانش <ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۰/۱۵۱۰۹.</ref>، [[هنر]]، آداب و رسوم و شیوه زندگی است که طی تجربه تاریخی ملت‌ها شکل می‌گیرد و قابل انتقال به نسل‌های بعدی است <ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۶/۵۳۴۶.</ref> {{ببینید|فرهنگ}}. ایران گرچه در پرتو گرایش به اسلام، هم‌دوش با دیگر ملل اسلامی و پیشاپیش آنها مشعل‌دار تمدن شکوهمند اسلامی شد <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۴/۳۱۴.</ref> اما رژیم پهلوی [[فرهنگ اسلامی]] را به‌تدریج در جامعه به انزوا برد و [[فرهنگ غربی]] را بر آن حاکم کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۴۹؛ ۹/۳۴۲ و ۱۴/۴۹۸.</ref>؛ چنان‌که میان دانشگاهیان و روحانیت جدایی افکند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۳۰.</ref>. به باور امام‌خمینی، سلطه استعمار فرهنگی از دبستان تا [[دانشگاه]] و دیگر مراکز تصمیم‌گیری تأثیر می‌گذاشت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۴۳.</ref>. فضای دانشجویی، پس از شهریور ۱۳۲۰ تا دهه سی، متأثر از تعلیمات [[احزاب چپ]] و وابسته به [[شوروی]] بود <ref>روشن‌نهاد، انقلاب فرهنگی در جمهوری اسلامی، ۱۱۳.</ref>. افزون بر جریان‌های لیبرال غربی، اندیشه [[سوسیالیسم]] نیز در بدنه دانشگاه‌ها نفوذ کرده بود <ref>حاضری، تأملی در علل و پیامدهای انقلاب فرهنگی، ۸۶.</ref>. کارگزاران کشور بیشتر از دانشگاهیان بودند و عقب‌ماندگی دانشگاه‌ها، عقب‌ماندگی فرهنگی و علمی و سیاسی کشور را به دنبال داشت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۹۴ ـ ۹۵؛ ۱۳/۱۷۹ ـ ۱۸۰ و ۱۴/۱۷۰.</ref>. روند آموزشی و مدیریتی به‌ گونه‌ای بود که اکثریت قاطع دانشجویان از طبقه مرفه بودند و بخش اعظم آنان نیز پس از تحصیل کشور را ترک می‌کردند <ref>خامنه‌ای، در مکتب جمعه، ۳/۱۸۳ ـ ۱۸۵.</ref>.