۲۱٬۱۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== ویژگی‌ها و عملکرد == | == ویژگی‌ها و عملکرد == | ||
نگاه دست‌اندرکاران این نهاد به‌ویژه بروجردی به منطقه، بر نگاه معرفتی و محرومیت‌زدایی فرهنگی و اقتصادی و معرفی انقلاب از راه اخلاق به مردم استوار بود.<ref>نصرالله زنجانی، مصاحبه، ۹۵.</ref> رفتار اسلامی و برابرانه و برادرانه فرماندهان با پیشمرگان بسیار مورد توجه بود.<ref>نیک‌روزی، خاطرات، ۱/۱۷۵–۱۷۶.</ref> آرامش و انصاف و آزاداندیشی و احترام به افکار دیگران،<ref>الله‌مرادی، امتداد، ۲۶–۲۷.</ref> [[صداقت]]، [[ایمان]]، پایمردی و [[شجاعت]] و ایثار بروجردی فرمانده سپاه کردستان<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۳۲.</ref> و اعتماد وی به مردم کرد،<ref>عسکری، خاطره، ۸۶.</ref> موجب جذب جوانان پیشمرگ به وی شد.<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۳۲.</ref> وی برای مردم همچون پدر بود. او به افراد و حتی معارضان اجازه می‌داد که سخن خود را بدون دغدغه بیان کنند و جواب بشنوند.<ref>الله‌مرادی، روزهای سبز، ۱/۷۸–۷۹.</ref> دلسوزی<ref>محمودزاده، آنها وجب به وجب کردستان را این گونه پاکسازی کردند، ۵۰–۵۱.</ref> و نیز نجابت و [[تقوا]] و رفتار نیکوی [[احمد متوسلیان]]<ref>بارزگان، خاطرات، ۱۴۷؛ الله‌مرادی، امتداد، ۲۷.</ref> و رفتار انسانی و اسلامی [[علی صیاد شیرازی]]<ref>رضایی، خاطرات، ۱۹۸.</ref> در رفتار نیک پیشمرگان مؤثر بود. این نهاد پیش از آنکه سازمانی نظامی باشد، نهادی فرهنگی بود.<ref>نوروزی و کمیلی، بخوانید افسانه نیست، ۲۴.</ref> پیشمرگان داوطلبانه جذب شده بودند و روحیه [[عبادت]] و [[معنویت]] و [[اخلاق]] در میان آنان رواج داشت و آنان سعی می‌کردند اعتقادات خود را ارتقا دهند و حلقه‌های [[ذکر]] و [[قرائت قرآن]] در میان آنان برگزار می‌شد.<ref>الله‌مرادی، روزهای سبز، ۱/۶۸–۶۹.</ref> پیشمرگان بسیار مردم‌دوست و ایثارگر،<ref>تفاهم، ۱۲.</ref> انقلابی، طرفدار ایرانی مستقل و یکپارچه<ref>صادقی‌گویا، مصاحبه، ۴۹–۵۰.</ref> بودند. رابطه آنان با پاسداران غیر بومی برادرانه و صمیمی بود و رابطه [[مهاجران]] و [[انصار]] یاران [[پیامبر اکرم(ص)]] را به خاطر می‌آورد.<ref>الله‌مرادی، روزهای سبز، ۱/۷۲؛ سلیمانی، روزنامه جام جم، ۲.</ref> آنان در [[نماز جماعت]] به پاسداران اقتدا می‌کردند<ref>مداحی، تأسیس سازمان پیشمرگان مسلمان کرد، ۷.</ref> و با دیگر [[نیروهای مسلح]] نیز صمیمیت و همکاری را به اوج رسانده بودند.<ref>خامنه‌ای، حدیث ولایت، ۳۵.</ref> چالاکی و چابکی و توانایی رزمی از دیگر ویژگی‌های پیشمرگان بود.<ref>رستگارپناه، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس.</ref> | نگاه دست‌اندرکاران این نهاد به‌ویژه بروجردی به منطقه، بر نگاه معرفتی و محرومیت‌زدایی فرهنگی و اقتصادی و معرفی انقلاب از راه اخلاق به مردم استوار بود.<ref>نصرالله زنجانی، مصاحبه، ۹۵.</ref> رفتار اسلامی و برابرانه و برادرانه فرماندهان با پیشمرگان بسیار مورد توجه بود.<ref>نیک‌روزی، خاطرات، ۱/۱۷۵–۱۷۶.</ref> آرامش و انصاف و آزاداندیشی و احترام به افکار دیگران،<ref>الله‌مرادی، امتداد، ۲۶–۲۷.</ref> [[صداقت]]، [[ایمان]]، پایمردی و [[شجاعت]] و ایثار بروجردی فرمانده سپاه کردستان<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۳۲.</ref> و اعتماد وی به مردم کرد،<ref>عسکری، خاطره، ۸۶.</ref> موجب جذب جوانان پیشمرگ به وی شد.<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۳۲.</ref> وی برای مردم همچون پدر بود. او به افراد و حتی معارضان اجازه می‌داد که سخن خود را بدون دغدغه بیان کنند و جواب بشنوند.<ref>الله‌مرادی، روزهای سبز، ۱/۷۸–۷۹.</ref> دلسوزی<ref>محمودزاده، آنها وجب به وجب کردستان را این گونه پاکسازی کردند، ۵۰–۵۱.</ref> و نیز نجابت و [[تقوا]] و رفتار نیکوی [[احمد متوسلیان]]<ref>بارزگان، خاطرات، ۱۴۷؛ الله‌مرادی، امتداد، ۲۷.</ref> و رفتار انسانی و اسلامی [[علی صیاد شیرازی]]<ref>رضایی، خاطرات، ۱۹۸.</ref> در رفتار نیک پیشمرگان مؤثر بود. این نهاد پیش از آنکه سازمانی نظامی باشد، نهادی فرهنگی بود.<ref>نوروزی و کمیلی، بخوانید افسانه نیست، ۲۴.</ref> پیشمرگان داوطلبانه جذب شده بودند و روحیه [[عبادت]] و [[معنویت]] و [[اخلاق]] در میان آنان رواج داشت و آنان سعی می‌کردند اعتقادات خود را ارتقا دهند و حلقه‌های [[ذکر]] و [[قرائت قرآن]] در میان آنان برگزار می‌شد.<ref>الله‌مرادی، روزهای سبز، ۱/۶۸–۶۹.</ref> پیشمرگان بسیار مردم‌دوست و ایثارگر،<ref>تفاهم، روزنامه، ۷/۴/۱۳۹۶ش، ۱۲.</ref> انقلابی، طرفدار ایرانی مستقل و یکپارچه<ref>صادقی‌گویا، مصاحبه، ۴۹–۵۰.</ref> بودند. رابطه آنان با پاسداران غیر بومی برادرانه و صمیمی بود و رابطه [[مهاجران]] و [[انصار]] یاران [[پیامبر اکرم(ص)]] را به خاطر می‌آورد.<ref>الله‌مرادی، روزهای سبز، ۱/۷۲؛ سلیمانی، روزنامه جام جم، ۲.</ref> آنان در [[نماز جماعت]] به پاسداران اقتدا می‌کردند<ref>مداحی، تأسیس سازمان پیشمرگان مسلمان کرد، ۷.</ref> و با دیگر [[نیروهای مسلح]] نیز صمیمیت و همکاری را به اوج رسانده بودند.<ref>خامنه‌ای، حدیث ولایت، ۳۵.</ref> چالاکی و چابکی و توانایی رزمی از دیگر ویژگی‌های پیشمرگان بود.<ref>رستگارپناه، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس.</ref> | ||
نهاد پیشمرگان مسلمان کرد آثار و برکات فرهنگی، سیاسی و اعتقادی بسیاری را در پی داشت.<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۲۴؛ فائق‌فرجی، روزهای سبز کردستان، ۱/۱۳.</ref> از آنجاکه توجه به مسائل دینی و قرآنی در سرلوحه فعالیت‌های سازمان قرار داشت،<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۲۵.</ref> این گروه مظهر آگاهی مردم کرد و نماد [[وحدت]] میان [[شیعه]] و [[سنی]] به‌شمار می‌آمد.<ref>جلیلی، روزنامه جام جم، ۲.</ref> شکل‌گیری این سازمان که نخستین تجربه گسترده به‌کارگیری نیروهای مردمی و بسیج به منظور دفاع از [[انقلاب اسلامی]] در آن منطقه<ref>فائق‌فرجی، روزهای سبز کردستان، ۱/۱۴.</ref> با تربیت نیروهای لازم از میان مسلمانان کُرد بود، سبب نفوذ و حاکمیت [[نظام اسلامی]] در کردستان شد<ref>مداحی، تأسیس سازمان پیشمرگان مسلمان کرد، ۷.</ref> و بر پیوند و همدلی نیروهای بومی هوادار انقلاب و نیروهای غیر بومی افزود.<ref>روحی، شکل‌گیری بحران کردستان و سازمان پیشمرگان مسلمان کرد، ۳۵.</ref> همچنین نشان‌دادن تصویری درست از مردم کردستان به دیگر مردم ایران از دیگر پیامدهای تشکیل این سازمان بود. گروه‌های [[ضدانقلاب]] سعی می‌کردند که [[مردم]] کرد را ضدانقلاب نشان دهند؛ ولی آنان با حمایت گسترده از پیشمرگان ثابت کردند که مدافع نظام اسلامی و انقلاب‌اند.<ref>عابدی، مصاحبه، ۱۱.</ref> همچنین این گروه طرح‌هایی را به مسئولان برای بازگشت آرامش به منطقه ارائه کردند؛ ازجمله این طرح‌ها درخواست اعزام هیئت تقسیم اراضی به کردستان بود.<ref>جمهوری اسلامی، ۶/۵/۱۳۵۹، ۵.</ref> پیشمرگان با انتشار اطلاعیه و دیدار با مسئولان کشور، ماهیت گروه‌های ضدانقلاب را به مردم ایران نمایاندند.<ref>جمهوری اسلامی، ۲۰/۱۲/۱۳۵۸، ۴؛ ۲۱/۱۲/۱۳۵۸، ۴ و ۲۶/۱۲/۱۳۵۸، ۴.</ref> آنان ضمن شرح جنایت‌های ضدانقلاب در حق مردم کردستان از مردم سراسر ایران دعوت کردند به یاری مردم کردستان برخیزند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۳/۱۲/۱۳۵۸، ۴.</ref> اعضای این نهاد به‌گونه‌ای رفتار می‌کردند که ضمن پاکسازی منطقه به مردم آسیب نرسد<ref>چاپاری، خاطرات، ۱/۵۶.</ref> و یکی از عوامل طولانی‌شدن عملیات پاکسازی مناطق درگیر، پیشگیری از کشته و زخمی‌شدن ساکنان آن مناطق بود.<ref>الیاسی، نقش مردم‌یاری در مدیریت بحران، ۸.</ref> | نهاد پیشمرگان مسلمان کرد آثار و برکات فرهنگی، سیاسی و اعتقادی بسیاری را در پی داشت.<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۲۴؛ فائق‌فرجی، روزهای سبز کردستان، ۱/۱۳.</ref> از آنجاکه توجه به مسائل دینی و قرآنی در سرلوحه فعالیت‌های سازمان قرار داشت،<ref>احمدی، رحیم، خاطرات، ۱/۲۵.</ref> این گروه مظهر آگاهی مردم کرد و نماد [[وحدت]] میان [[شیعه]] و [[سنی]] به‌شمار می‌آمد.<ref>جلیلی، روزنامه جام جم، ۲.</ref> شکل‌گیری این سازمان که نخستین تجربه گسترده به‌کارگیری نیروهای مردمی و بسیج به منظور دفاع از [[انقلاب اسلامی]] در آن منطقه<ref>فائق‌فرجی، روزهای سبز کردستان، ۱/۱۴.</ref> با تربیت نیروهای لازم از میان مسلمانان کُرد بود، سبب نفوذ و حاکمیت [[نظام اسلامی]] در کردستان شد<ref>مداحی، تأسیس سازمان پیشمرگان مسلمان کرد، ۷.</ref> و بر پیوند و همدلی نیروهای بومی هوادار انقلاب و نیروهای غیر بومی افزود.<ref>روحی، شکل‌گیری بحران کردستان و سازمان پیشمرگان مسلمان کرد، ۳۵.</ref> همچنین نشان‌دادن تصویری درست از مردم کردستان به دیگر مردم ایران از دیگر پیامدهای تشکیل این سازمان بود. گروه‌های [[ضدانقلاب]] سعی می‌کردند که [[مردم]] کرد را ضدانقلاب نشان دهند؛ ولی آنان با حمایت گسترده از پیشمرگان ثابت کردند که مدافع نظام اسلامی و انقلاب‌اند.<ref>عابدی، مصاحبه، ۱۱.</ref> همچنین این گروه طرح‌هایی را به مسئولان برای بازگشت آرامش به منطقه ارائه کردند؛ ازجمله این طرح‌ها درخواست اعزام هیئت تقسیم اراضی به کردستان بود.<ref>جمهوری اسلامی، ۶/۵/۱۳۵۹، ۵.</ref> پیشمرگان با انتشار اطلاعیه و دیدار با مسئولان کشور، ماهیت گروه‌های ضدانقلاب را به مردم ایران نمایاندند.<ref>جمهوری اسلامی، ۲۰/۱۲/۱۳۵۸، ۴؛ ۲۱/۱۲/۱۳۵۸، ۴ و ۲۶/۱۲/۱۳۵۸، ۴.</ref> آنان ضمن شرح جنایت‌های ضدانقلاب در حق مردم کردستان از مردم سراسر ایران دعوت کردند به یاری مردم کردستان برخیزند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۳/۱۲/۱۳۵۸، ۴.</ref> اعضای این نهاد به‌گونه‌ای رفتار می‌کردند که ضمن پاکسازی منطقه به مردم آسیب نرسد<ref>چاپاری، خاطرات، ۱/۵۶.</ref> و یکی از عوامل طولانی‌شدن عملیات پاکسازی مناطق درگیر، پیشگیری از کشته و زخمی‌شدن ساکنان آن مناطق بود.<ref>الیاسی، نقش مردم‌یاری در مدیریت بحران، ۸.</ref> | ||