۲۱٬۱۵۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
معرفی و بررسی نماز از جنبه‌های عرفانی و اخلاقی، علاوه بر جنبه‌های فقهی، کم و بیش در میان عالمان دینی رواج داشته‌است. [[آقابزرگ تهرانی]] از چندین کتاب با عنوان «آداب الصلاة» نام می‌برد؛ ازجمله آداب الصلاة زین‌الدین‌بن‌علی ([[شهید ثانی]]) و آداب الصلاة [[آقانجفی اصفهانی]].<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱/۲۱–۲۲.</ref> امام‌خمینی کتاب آداب الصلاة را بر پایه همین سنت نوشته‌است. ایشان، سه سال پس از نگارش کتاب [[سر الصلاة|سرّ الصلاة]]، | معرفی و بررسی نماز از جنبه‌های عرفانی و اخلاقی، علاوه بر جنبه‌های فقهی، کم و بیش در میان عالمان دینی رواج داشته‌است. [[آقابزرگ تهرانی]] از چندین کتاب با عنوان «آداب الصلاة» نام می‌برد؛ ازجمله آداب الصلاة زین‌الدین‌بن‌علی ([[شهید ثانی]]) و آداب الصلاة [[آقانجفی اصفهانی]].<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱/۲۱–۲۲.</ref> امام‌خمینی کتاب آداب الصلاة را بر پایه همین سنت نوشته‌است. ایشان، سه سال پس از نگارش کتاب [[سر الصلاة|سرّ الصلاة]]، چون مطالب آن را متناسب با عموم مردم ندیده، در سال ۱۳۲۱ این کتاب را نوشته‌است و کوشیده‌است با بیانی قابل فهم برای عامه مردم برخی از آداب قلبی نماز را بیان کند.<ref>مؤسسه تنظیم، مقدمه آداب الصلاة، ۷.</ref> | ||
امام‌خمینی در این اثر همانند سایر آثار عرفانیِ خود از آیات قرآنی، احادیث و ادعیه بهره گرفته‌است. نثر اثر، خطابی، ارشادی، مسجّع و غالباً متوازی است و در لابه‌لای آن [[صنعت تضاد]] یا [[طباق]] به چشم می‌خورد. اصطلاحات عرفانی چشمگیرترین واژه‌های این کتاب است. ویژگی دیگر آن، علاوه بر استفاده از [[تمثیل]]، همانندی‌اش با سایر مکتوبات عارفان در بیان صمیمی و عاطفی است.<ref>اکبری، ویژگی‌های سبکی کتاب آداب الصلاة تألیف حضرت امام‌خمینی، ۱۹۱.</ref> | امام‌خمینی در این اثر همانند سایر آثار عرفانیِ خود از آیات قرآنی، احادیث و ادعیه بهره گرفته‌است. نثر اثر، خطابی، ارشادی، مسجّع و غالباً متوازی است و در لابه‌لای آن [[صنعت تضاد]] یا [[طباق]] به چشم می‌خورد. اصطلاحات عرفانی چشمگیرترین واژه‌های این کتاب است. ویژگی دیگر آن، علاوه بر استفاده از [[تمثیل]]، همانندی‌اش با سایر مکتوبات عارفان در بیان صمیمی و عاطفی است.<ref>اکبری، ویژگی‌های سبکی کتاب آداب الصلاة تألیف حضرت امام‌خمینی، ۱۹۱.</ref> | ||