مجمع روحانیون مبارز تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی در همین تاریخ در پاسخ به این نامه، ضمن موافقت با فعالیت روحانیون مبارز و تأیید سیر قضیه به همان صورت مطرح‌شده، انشعاب از یک تشکیلات و ایجاد تشکل جدید برای اظهار عقیده مستقل را به معنای اختلاف ندانست و با تعریف اختلاف به جنجال برای پیشبرد دیدگاه‌ها، بر شناخت خود از روحانیون دست‌اندرکار انقلاب و نبود اختلاف تأکید کرد و برای اعضای مجمع و همه کسانی که دلشان برای [[اسلام]] می‌تپد آرزوی توفیق کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۸؛ اطلاعات، روزنامه، ۲۷/۱/۱۳۶۷، ۱ و ۲.</ref> ایشان همچنین دهم آبان ۱۳۶۷ در پاسخ به نامه [[محمدعلی انصاری]]، درباره وضعیت ایجادشده و دودستگی میان نیروهای انقلاب و قضیه اسلام امریکایی<ref>قزل‌ایاق، ائتلاف‌های سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، ۱۹۲.</ref> که به «منشور برادری» شهرت یافت، با بیان اختلاف نظرِ بسیار در کتاب علمای بزرگ، این اختلافات را نه به معنای تخلف از حق که آن را دلیلی بر بازبودن باب اجتهاد در حکومت اسلامی تفسیر کرد و با تأیید شکل‌گیری دو جناح بر پایه اصول مورد وفاق، وجود دیدگاه‌های مختلف، هرچند مخالف در حکومت اسلامی را مادامی که زیربنایی نباشد، موجب آسیب به نظام و تهدیدی برای انقلاب ندانست و بر وحدت رویه و عمل تأکید کرد. ایشان طبیعت انقلاب و نظام را به‌ گونه‌ای دانست که باید نظرهای اجتهادی و فقهی اگرچه مخالف، به صورت آزادانه مطرح شوند و کسی نباید جلوی آن را بگیرد. ایشان ضمن تأکید بر مشترک‌بودن اهداف دو گروه، یادآور شد که موضع‌گیری‌های آنان به صورتی باشد که حافظ اصول و خشم و کینه انقلابی علیه [[امریکا]] و [[سرمایه‌داری غرب]] از یک‌سو و [[شوروی]] و [[کمونیسم شرق]] از سوی دیگر باشد. ایشان ضمن اشاره به نقش انتقاد سازنده در رشد و هدایت دو جریان، تأکید کرد هیچ‌کس نباید خود را مطلق و مبرا از انتقاد بداند و البته انتقاد هم نباید در جهت تخریب طرف مقابل باشد. ایشان در پایان با بیان اهمیت برادری، تفکر و وحدت در مرحله سازندگی کشور، ایستادگی قاطعانه در برابر توطئه‌های دشمن مشترک را خواستار شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۷۶ ـ ۱۸۰.</ref>

==ساختار و اهداف==

==فعالیت و اقدامات==

با قطعی‌شدن انشعاب و نزدیک‌شدن به [[انتخابات]] سومین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] که موجب ایجاد فضای انتخاباتی جدیدی شده بود، مجمع روحانیون مبارز در فهرست جداگانه خود ۳۰ نامزد را معرفی کرد که یازده نفر آنان ازجمله هاشمی رفسنجانی، کروبی، حجازی، [[حسن روحانی]]، صدوقی، [[عباسعلی عمید زنجانی]] و مصطفی معین با فهرست [[جامعه روحانیت مبارز]] مشترک بودند.<ref>هاشمی رفسنجانی، پایان دفاع، ۶۳؛ سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۱۵۳.</ref> در این انتخابات، بسیاری از شخصیت‌های سیاسی کشور، از نمایندگان مجمع حمایت کردند.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۱۷/۱/۱۳۶۷، ۲ و ۳.</ref> نوزدهم فروردین ۱۳۶۷ انتخابات مجلس در اوج بمباران [[جنگ تحمیلی]] برگزار شد و در دور اول آن چهارده نفر از اعضای مجمع حائز اکثریت آرا در شهر تهران شدند.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲۰/۱/۱۳۶۷، ۲؛ هاشمی رفسنجانی، پایان دفاع، ۷۶؛ سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۱۵۹ ـ ۱۶۰.</ref> دور دوم انتخابات هم ۲۳ اردیبهشت ۱۳۶۷ برگزار شد و فهرست مجمع توانست در مجموع ۲۷ نفر از ۳۰ نامزد خود را از تهران راهی مجلس کند <ref>سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۱۵۲؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۲.</ref> و به پیروزی قاطع برسد.<ref>هاشمی رفسنجانی، پایان دفاع، ۱۱۹.</ref>