مجلس سنا: تفاوت میان نسخه‌ها

ازجمله نهادهای موجود در برخی نظام‌های سیاسی، مجلس (پارلمان) است که به وضع قوانین مورد نیاز شهروندان و مدیران جامعه می‌پردازد.<ref>قاضی،  بایسته‌های حقوق اساسی، ص۱۹۹.</ref> در کشورهایی که از دو مجلس قانون‌گذاری استفاده می‌کنند، مجلس سنا نهادی است که اعضای آن را بزرگان و اعیان تشکیل می‌دهند و آنان را سناتور می‌نامند.<ref>دهخدا، فرهنگ لغت دهخدا، ۸/۱۲۱۴۱؛ جعفری، ترمینولوژی حقوق، ۳۶۳.</ref> مجلس سنا را به اعتبار حضور اشراف، سالخوردگان یا خبرگان، مجلس اشراف، اعیان، عالی و شیوخ نیز نامیده‌اند. مجلس دیگر را که از اقشار مختلف جامعه و با رأی [[مردم]] شکل می‌گیرد، مجلس رعایا، سافل یا وکلا می‌نامند.<ref>فروغی، حقوق اساسی (یعنی) آداب مشروطیت دول (اولین کتاب حقوق اساسی در ایران)، ص۴۴؛ الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران) ۴/۳۸۰.</ref> برای وضع، اصلاح یا تغییر قانون اساسی که مبنای تصمیم‌گیری نمایندگان دو مجلس است، «مجلس مؤسسان» شکل می‌گیرد که به گونه‌ای برگزیده مردم است <ref>جعفری، ترمنولوژی حقوق، ۶۱۹.</ref> و در برخی سخنان [[امام‌ خمینی]]، از آن تعبیر به «مجلس سنا» شده‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۷، ۱۹ و ۹/۵۵، ۵۸، ۶۷، ۹۱، ۱۰۳.</ref> {{ببینید|مجلس شورای ملی}}

*نخستین دوره آن در بیستم بهمن ۱۳۲۸ هم‌زمان با شانزدهمین دوره مجلس شورای ملی گشایش یافت <ref>فرهنگ قهرمانی،  اسامی نمایندگان مجلس شورای ملی از آغاز مشروطیت تا دوره ۲۴ قانونگذاری و نمایندگان مجلس سنا در هفت دوره تقنینیه از ۲۵۰۸ تا ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ۲۱۰ و ۳۳۳.</ref> و دوره هفتم با [[سقوط رژیم پهلوی]] در [[۲۳ بهمن ۱۳۵۷ش]] منحل شد.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۶ ـ ۴۳۷.</ref> در این دوره‌ها، [[سیدحسن تقی‌زاده]]، [[ابراهیم حکیمی]]، [[سیدمحسن صدر]]، [[جعفر شریف‌امامی]]<ref>مقاله جعفر، شریف‌امامی.</ref> و [[سیدمحمد سجادی]]، ریاست سناتورها را بر عهده داشتند.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه تاریخ حوادث و رجال عصر پهلوی، ۲/۶۳، ۵۱۱ و ۵۴۷.</ref> مهم‌ترین تصمیمات دوره اول مجلس سنا (۱۳۲۸ ـ ۱۳۳۲) به ریاست تقی‌زاده مربوط به مقاومت در برابر طرح دولت، درباره ملی‌شدن صنعت نفت بود.<ref>مدنی، تاریخ سیاسی، ۱/۴۶۵ و ۴۷۵.</ref> که سرانجام در ۲۹/۱۲/۱۳۲۹ به تصویب سنا رسید.<ref>اسناد نفت، ۶۸ و ۶۹.</ref> همچنین مخالفت با انتخاب مجدد [[محمد مصدق]] به نخست‌وزیری و سیاست وی در زمینه نفت، منجر به تعطیل‌شدن مجلس سنا در سال ۱۳۳۱ شد.<ref>ترکمان، تهران در آتش (کابینه قوام و حوادث سی ام تیر)، ۵۱ ـ ۵۷؛ رنجبر، ۱۶۶.</ref>{{ببینی|ملی‌شدن صنعت نفت}}

*دوره سوم مجلس سنا (۱۳۳۹ ـ ۱۳۴۰) با به قدرت‌رسیدن [[علی امینی]] و به فرمان محمدرضا پهلوی منحل شد. مهم‌ترین شرط امینی برای پذیرش نخست‌وزیری و اجرای اصلاحات در کشور، انحلال دو مجلس بود و او در مدت دو سال تعطیلی مجلس، بیشترین سود را برد.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۲۲۱.</ref> {{ببینید|علی امینی}}  

*در دوره چهارم (مهر ۱۳۴۲ ـ ۱۳۴۶) به ریاست [[شریف‌امامی]]، لایحه مصونیت قضایی کارکنان و [[مستشاران امریکایی]] به تصویب دو مجلس رسید که با موضع‌گیری شدید [[امام‌خمینی]] روبه‌رو شد. ایشان این اقدام نمایندگان را خیانت دانست و آنان را از وکالت ملت عزل کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱/۴۲۳.</ref> اعتراض و تقبیح لایحه، موجب بازداشت و [[تبعید امام‌خمینی به ترکیه]] شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۱۷۲ و ۱۸۳.</ref> {{ببینید| کاپیتولاسیون | تبعید امام‌خمینی}}

*تغییر تاریخ هجری شمسی به شاهنشاهی نیز از مصوبات ۲۴/۱۲/۱۳۵۴ و دوره هفتم دو مجلس شورای ملی و سنا بود.<ref>مجموعه قوانین ۱۳۵۴، ۳ و ۴؛ اطلاعات، روزنامه، ۲۵/۱۲/۱۳۵۴، ۵.</ref> امام‌خمینی به تصویب تغییر تاریخ در مجلس شورای ملی و سنا اعتراض کرد <ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۱۷۱ و ۴۴۹.</ref> و آن را جنایت بزرگ و جسارت به [[پبامبر اسلام(ص)|رسول گرامی اسلام(ص)]]<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۲۸۶.</ref> دانست. {{ببینید|تغییر تاریخ هجری}}

امام‌خمینی در ۲۵ و سی‌ام دی به وکلای دو مجلس اخطار کرد که از برگزاری جلسات خودداری کنند و در صورت تخلف، ملت، آنان را مؤاخذه خواهد کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۴۷۸ و ۵۰۲.</ref> پس از [[خروج اجباری محمدرضا پهلوی]]،<ref>مقاله فرار شاه.</ref> ارکان رژیم یکی پس از دیگری سقوط کرد. نمایندگی‌های رژیم پهلوی در امریکا، از دستورهای [[اشرف پهلوی]] و [[اردشیر زاهدی]] سر باز زدند و نمایندگان امام‌خمینی، [[سفارت]] و [[کنسولگری‌های ایران در امریکا]] را اداره می‌کردند. دولت امریکا پنهانی به مذاکره با نماینده امام‌خمینی نشسته بود و رئیس شورای سلطنت برای احترام به افکار عمومی و با توجه به فتوای امام‌خمینی، شورای سلطنت را غیر قانونی دانست و استعفا کرد.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، تهران، ۲/۱۰۸۰، ۱۰۸۳، ۱۰۸۵ ـ ۱۰۸۶ و ۱۰۹۰؛ مؤسسه تنظیم، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، ۲/۶۰۰؛ نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۲/۲۷۵، ۲۹۶ و ۳۰۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، ۳۱۲ ـ ۳۱۳؛ اطلاعات، روزنامه، ۳/۱۱/۱۳۵۷، ۸؛ ذاکری، سال‌شمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۶۶۶ ـ ۶۶۷.</ref> در چنین شرایطی مجلس سنا، همچنان در پی تصویب لوایح بختیار برای انحلال [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و بازرسی شاهنشاهی بود. سناتورها در ۲۱ بهمن نیز طرح محاکمه نخست‌وزیران و وزرای پانزده سال گذشته را در دستور کار قرار دادند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۵.</ref> سرانجام یک روز پس از تصرف هر دو مجلس به دست مردم سناتورهای مجلس سنا دسته‌جمعی استعفا کردند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۵-۴۳۷.</ref> برخی سناتورها مانند شریف‌امامی (رئیس مجلس سنا) از ماه‌ها پیش گریخته بودند و برخی دیگر مانند [[محمدعلی علامه وحیدی کرمانشاهی]] و [[جمشید اعلم]] در [[دادگاه‌های انقلاب]]، به زندان یا [[اعدام]] محکوم شدند. بعضی از سناتورها هم مانند [[سیدمحمود حسابی]] و [[سیدمحمدرضا جلالی نایینی]] به فعالیت‌های علمی خود ادامه دادند.<ref>الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران)، ۴/۳۷۱.</ref> {{ببینید|شورای سلطنت}}