دادگاه‌های انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی توصیه‌ها و هشدارهایی نیز به قضات، مسئولان و کارکنان دادگاه‌های انقلاب داشته‌است، ازجمله: دادگاه‌های انقلاب باید اسوه در قضاوت و نمونه‌ای کامل از اجرای حدود خداوند باشند. قدمی از احکام الهی منحرف نشوند و احتیاط کامل را رعایت کنند و طبق قانون اساسی عمل کنند. با جدیت جلو تخلفات را بگیرند و در صورت سرپیچی متخلفان را به ملت معرفی و به مجازات برسانند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۷۲/۱۰ و ۲۰۵/۱۲.</ref> ایشان همچنین با اعزام نمایندگانی جهت رسیدگی به مشکلات زندانیان و با صدور پیامی تسریع در رسیدگی به وضعیت زندانیان دادگاه انقلاب را خواستار شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴۹۲/۸ ـ ۴۹۳ و ۵۱۸.</ref> و با پیشنهاد اعضای هیئت اجرایی فرمان هشت‌ماده‌ای امام‌خمینی، سیدجعفر کریمی را به ریاست محکمه قضات منصوب کرد. مسئولیت این محکمه رسیدگی به تخلفات قضات دادگاه و دادسراهای انقلاب اسلامی و دادگاه‌های مدنی خاص در سراسر کشور بود.<ref>کریمی، بیست و پنج سال در کنار امام راحل، ۱۶۹ ـ ۱۷۰.</ref>

امام‌خمینی در اسفند ۱۳۵۹، پس از دریافت گزارش‌هایی از بروز برخی خطاها در صدور احکام از سوی محمدصادق خلخالی که مسئولیت رسیدگی به پرونده‌های مواد مخدر را داشت، {{ببینید|محمدصادق خلخالی}} به‌رغم علاقه و اعتماد به وی، ادامه کار او در دستگاه قضا را به مصلحت ندید و در حکمی غیر رسمی از علی قدوسی، دادستان کل انقلاب، خواست تمام پرونده‌هایی که خلخالی بررسی کرده‌است، بار دیگر بررسی شود؛ از این‌رو دادگاه انقلاب، صدها پرونده را که بیشتر مربوط به مواد مخدر بود، بار دیگر بررسی و احکام آن را تعدیل کرد.<ref>رازینی، مصاحبه.</ref>

دادگاه‌های انقلاب اسلامی در تثبیت و تحکیم انقلاب و جلوگیری از هرج و مرج و کیفر متجاوزانِ به جان و مال مردم و دشمنان انقلاب اسلامی نقش مهمی داشت. این نهاد با محاکمه برخی از سران رژیم پهلوی در نخستین روزهای پس از انقلاب، فرصت سازماندهی و توطئه علیه انقلاب را از آنان سلب کرد؛ ازجمله در ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ به دستور امام‌خمینی نخستین جلسه دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست صادق خلخالی در ستاد رسیدگی به امور انقلاب در مدرسه علوی شماره ۲ تهران تشکیل شد و چهار تن از سران نظامی رژیم پهلوی؛ ارتشبد نعمت‌الله نصیری رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)، {{ببینید|نعمت‌الله نصیری}} سپهبد مهدی رحیمی رئیس شهربانی و فرماندار نظامی تهران، سرلشکر رضا ناجی فرماندار نظامی اصفهان و سرلشکر منوچهر خسروداد فرمانده هوانیروز محاکمه شدند.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، کوثر، ۳۹۷/۳ ـ ۳۹۸.</ref> این محاکمه ده ساعت به طول انجامید. شدت جنایات این افراد از حد بیرون و هر یک در کشتارها و جنایت‌های ۲۵ساله اخیر حکومت پهلوی و انواع فساد و غارت بیت‌المال نقش تعیین‌کننده داشتند. در پایان محاکمه، اعضای دادگاه انقلاب به اتفاق آراء هر چهار نفر را از بارزترین مصادیق مفسد فی الارض شناختند و به استناد آیات قرآن و احکام جزایی اسلام محکوم به مرگ کردند<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، کوثر، ۳۹۷/۳ ـ ۳۹۸.</ref> و در ۲۷ بهمن ۱۳۵۷، تبلیغات ستاد انقلاب در اطلاعیه‌ای حکم یادشده را اعلام کرد.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، کوثر، ۳۹۲/۳.</ref> این امر سبب اطمینان مردم در مجازات جنایتکاران شد و اقتدار انقلاب و حاکمیت آن را بر اوضاع ثابت کرد و تبلیغات رادیوهای بیگانه و دولت‌مردان امریکا را که مرتب از جنگ داخلی و تجزیه و ازهم‌پاشیدگی اوضاع خبر می‌دادند خنثی کرد.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، کوثر، ۳۹۸/۳.</ref>

امام‌خمینی در ۲۷ بهمن ۱۳۵۷ در پاسخ به پرسش روزنامه اطلاعات درباره اعدام افراد یادشده از این حکم دفاع کرد و یادآور شد این جنایتکاران در دادگاه ویژه انقلاب محاکمه و به سزای اعمال خود رسیده‌اند و به حکم قرآن جنایات و کشتاری که این افراد مرتکب شده‌اند کیفری سخت دارد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶۷/۶.</ref> پس از افراد یادشده شماری دیگر از سران رژیم پهلوی ازجمله امیرعباس هویدا به‌تدریج در دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه و به اعدام محکوم شدند.<ref>خلخالی، خاطرات، ۳۵۲/۱ ـ ۳۵۸.</ref> هویدا از بزرگ‌ترین مهره‌ها و عوامل فساد دستگاه رژیم پهلوی و به مدت سیزده سال، نخست‌وزیر رژیم پهلوی بود. دولت موقت با اعدام او مخالف بود و برای جلوگیری از اعدام او تلاش‌های زیادی کرد؛ ولی دادگاه انقلاب پس از برگزاری دو جلسه او را در ۱۸/۱/۱۳۵۸ به اعدام محکوم کرد.<ref>خلخالی، خاطرات، ۳۷۴/۱ ـ ۳۷۷؛ توکلی‌بینا، دیدار در نوفل لوشاتو، ۲۹۱ ـ ۲۹۲.</ref> {{ببینید|امیرعباس هویدا}}

محاکمه اعضای گروه فرقان که افرادی مانند تیمسار ولی‌الله قرنی، مرتضی مطهری و محمد مفتح را به شهادت رسانده بودند<ref>توکلی‌بینا، خاطرات ابوالفضل توکلی‌بینا، ۱۹۶.</ref> و محاکمه کودتاگران نوژه از دیگر اقدامات دادگاه‌های انقلاب اسلامی بود. حدود پانصد تن از عوامل این کودتا دستگیر و محاکمه شدند<ref>مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، کودتای نوژه، ۳۸۷.</ref> و شماری از آنان به جرم اقدام برای براندازی نظام اسلامی محکوم به اعدام شدند.<ref>مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، کودتای نوژه، ۳۵۱.</ref> {{ببینید|کودتای نوژه}} دادگاه‌های انقلاب شماری از عوامل غائله کردستان،<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۸/۲ ـ ۲۹.</ref> خوزستان،<ref>انصاری و دیگران، خرمشهر در جنگ طولانی، ۷۷؛ خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۸/۲.</ref> گنبد و ترکمن‌صحرا<ref>خلخالی، خاطرات آیت‌الله خلخالی، ۲۹/۲؛ رفیق‌دوست، برای تاریخ می‌گویم، ۱۴۲.</ref> را نیز محاکمه و مجازات کرد و در خنثی‌سازی نقشه‌های آنان بسیار مؤثر بود.