مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی (کتاب)
مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی؛ کتابی به قلم قربانعلی قربانزاده سوار است که با هدف کشف بنیانهای مصلحت عمومی در اندیشه امامخمینی نگاشته شده است.
اهمیت کتاب
امتیاز کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امام خمینی واکاوی مبانی مصلحت عمومی از دیدگاه امامخمینی است که با استناد به آثار ایشان، به تدبیر امام در حفظ و تأمین حقوق جامعه، رعایت حقالناس و تبیین و رعایت معیار مصلحت عمومی میپردازد (قربانزاده، مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، ص ۹۴ – ۹۶). رویه دیگر این کتاب، بررسی سیاستشناسی امامخمینی در تعیین جهت مسائل و اداره کشور، رفاه و تهذیب اخلاق در بعد فردی و اجتماعی و نوع نگرش ایشان به معرفت، هستی، انسان، جامعه، زیبایی، سیاست و حکومت اسلامی است. از نظر امامخمینی مبانی خاص مصلحت عمومی حقگرایی، ارزشمداری، غایتنگری و موقعیتشناسی و باور به حاکمیت الهی و خلافت انسانی، توحید الهی و کرامت انسانی، مصلحتسنجی در خصوص حیات عمومی انسان است که در این اثر مورد توجه قرار میگیرد (قربانزاده، مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، ص ۱۲۰ – ۱۳۰).
ساختار
کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، بعد از پیشگفتار ناشر و مقدمه نویسنده، از چهارفصل، تشکیل شده است. فصل کلیات در سه بخش، چارچوب نظری، بررسی آثار و ادبیات موضوع، اندیشه و فعالیت سیاسی امامخمینی و مفاهیم مصلحت عمومی را پوشش میدهد. فصل دوم، مبانی عام مصلحت عمومی، انسانشناسی، جامعهشناسی و سیاست از دیدگاه امامخمینی را بحث کرده است. فصل سوم، مبانی خاص مصلحت عمومی، حقگرایی، ارزشمندی، غایتنگری و موقعیتشناسی را مورد توجه قرار داده و فصل چهارم، منظومه منطقی عمومی در اندیشه امامخمینی را به تصویر کشیده است (قربانزاده، مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، ص ۳ – ۷).
وضعیت نشر
کتاب «مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی»، اولینبار سال ۱۳۸۱ با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه در تهران به اهتمام پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، معاونت پژوهشی در ۲۳۰ صفحه انتشار یافت.
پانویس
منابع
- قربانعلی، قربانزاده، مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، تهران، پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۱ ش.