مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، کتابی به قلم قربانعلی قربانزاده است که با هدف کشف بنیانهای مصلحت عمومی در اندیشه امامخمینی نگاشته شده است.
اطلاعات کتاب | |
---|---|
عنوان | کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی |
نویسنده | قربانعلی قربانزاده |
تاریخ نگارش | ۱۳۸۱ش |
موضوع | مصلحت عمومی در اندیشه امامخمینی |
سبک | تحلیلی |
زبان | فارسی |
تعداد صفحات | ۲۳۰ |
اطلاعات نشر | |
ناشر | پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | ۱۳۸۱ش |
نوبت چاپ | چاپ اول |
شمارگان | ۲۰۰۰ |
اهمیت کتاب
امتیاز کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی واکاوی مبانی مصلحت عمومی از دیدگاه امامخمینی است که با استناد به آثار ایشان، به تدبیر امام در حفظ و تأمین حقوق جامعه، رعایت حقالناس و تبیین و رعایت معیار مصلحت عمومی میپردازد.[۱] رویه دیگر این کتاب، بررسی سیاستشناسی امامخمینی در تعیین جهت مسائل و اداره کشور، رفاه و تهذیب اخلاق در بعد فردی و اجتماعی و نوع نگرش ایشان به معرفت، هستی، انسان، جامعه، زیبایی، سیاست و حکومت اسلامی است.
از نظر امامخمینی مبانی خاص مصلحت عمومی حقگرایی، ارزشمداری، غایتنگری و موقعیتشناسی و باور به حاکمیت الهی و خلافت انسانی، توحید الهی و کرامت انسانی، مصلحتسنجی در خصوص حیات عمومی انسان است که در این اثر مورد توجه قرار میگیرد.[۲]
ساختار
کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، بعد از پیشگفتار ناشر و مقدمه نویسنده، از چهارفصل، تشکیل شده است.
- فصل اول، کلیات در سه بخش، چارچوب نظری، بررسی آثار و ادبیات موضوع، اندیشه و فعالیت سیاسی امامخمینی و مفاهیم مصلحت عمومی را پوشش میدهد.
- فصل دوم، مبانی عام مصلحت عمومی، انسانشناسی، جامعهشناسی و سیاست از دیدگاه امامخمینی را بحث کرده است.
- فصل سوم، مبانی خاص مصلحت عمومی، حقگرایی، ارزشمندی، غایتنگری و موقعیتشناسی را مورد توجه قرار داده
- فصل چهارم، منظومه منطقی عمومی در اندیشه امامخمینی را به تصویر کشیده است.[۳]
وضعیت نشر
کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، اولینبار سال ۱۳۸۱ش با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه در تهران به اهتمام پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، معاونت پژوهشی در ۲۳۰ صفحه انتشار یافت.
پانویس
منابع
- قربانزاده، قربانعلی، مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، تهران، پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.