محمدحسن قائمی امیری
قائمی امیری، محمدحسن؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. محمدحسن قائمی امیری فرزند نصرالله در سال ۱۳۱۲ ش در امیرکلای بابل به دنیا آمد. خواندن و نوشتن و قرآن را نزد مادرش فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و مقدمات را نزد سید محمد محقق بهشتی آموخت. در سال ۱۳۳۰ ش به چالوس رفت و یک سال در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۳۱ ش به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد شیخ مصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، میرزا علی‌اکبر مشکینی و سید محمدباقر سلطانی طباطبایی آموخت و سپس در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی و آیات شیخ محمد فکور یزدی و راضی تبریزی شرکت کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۱۳). درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه یا اصول امام خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در اواخر دهه ۱۳۳۰ و اوایل دهه ۱۳۴۰ در آن درس‌ها که در مساجد سلماسی و اعظم قم برگزار می‌شد، شرکت می‌جسته است. او در سال ۱۳۴۳ ش (پس از یازده سال تحصیل در قم) به تهران رفت و دو سال به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در یکی از مساجد تهران پرداخت. سپس به بابل بازگشت و اداره حوزه علمیه صدراعظم آن شهر را بر عهده گرفت. هم‌زمان نماز جماعت را در مسجد اوجابن بابل اقامه می‌کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۱۴). قائمی امیری در کنار فعالیت‌های دینی (شریف رازی، ج ۳، ۱۶۷)، به مبارزه با حکومت پهلوی خمینی می‌پرداخت و بر اساس گزارش ساواک، در برگزاری جلسات مذهبی در بابل نقش داشت (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۶، ۱۳). ساواک در گزارشی از آن جلسات، از وی به‌عنوان یکی از روحانیان طرفدار امام خمینی نام برده است (همان، ۳۱). وی علاوه بر آن، به برگزاری جلسات مذهبی دیگر در آن شهر کمک می‌کرد (همان، ۳۴). او پس از درگذشت آیت‌الله سید محمود حسینی شاهرودی، در پاسخ به سؤالی درباره مرجع تقلید اعلم، مردم را به تقلید از امام خمینی ارجاع می‌داد (همان، ۶۳). وی از دوستان شیخ هادی روحانی بود (همان، ۱۸۳) و همراه با او به مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی ادامه می‌داد و بر اساس گزارش ساواک، در اردیبهشت ۱۳۵۷ همراه با هادی روحانی، در تحریک مردم علیه حکومت پهلوی نقش داشت (همان، ۱۳۵). منابع: شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۳، تهران، اسلامیه؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۵۸: آیت‌الله حاج شیخ هادی روحانی (۱۳۹۴)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.