سیدنورالله آیت‌اللهی
سیدنورالله آیت‌اللهی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
او در سال ۱۳۱۰ ش در یزد در خانواده‌ای روحانی زاده شد. پدرش سیدمحمد آیت‌اللهی از روحانیان یزد بود. سیدنورالله آیت‌اللهی پس از طی دوره دبستان، به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و وارد حوزه علمیه یزد شد. مقدمات را در آن حوزه آموخت. آنگاه راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را پیش استادان آن حوزه خواند. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی و شیخ مرتضی حائری یزدی حاضر شد (کاظمینی، ج ۱، ۱۷؛ مدرسی، ج ۱، ۱۳).
در پاره‌ای از اسناد انقلاب اسلامی که توسط طلاب و محصلان یزدی حوزه علمیه قم در ۱۳۴۳-۱۳۴۴ منتشر شده است، امضای فردی به نام سیدنورالدین آیت‌اللهی دیده می‌شود که به نظر می‌رسد سیدنورالله آیت‌اللهی باشد. یکی از آن اسناد نامه‌ای است که پس از تبعید امام در اسفند ۱۳۴۳ ش توسط علما و محصلان یزدی حوزه علمیه قم به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت ارسال شده است و در آن، امضاکنندگان تصویب مصوبه‌های خلاف شرع و قانون اساسی در دولت‌های سابق (دولت اسدالله علم و دولت حسنعلی منصور) را محکوم کرده بودند و سپس با اشاره به تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، آن اقدام را بر خلاف قانون اساسی و اصل مصونیت مراجع عظام تقلید دانسته، خواستار بازگرداندن ایشان به کشور، الغای قوانین مغایر شریعت و قانون اساسی و آزادی سایر زندانیان شده بودند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۵۶ ـ ۱۵۷). آنان در مهر ۱۳۴۴ نیز پس از مهاجرت امام‌خمینی به نجف اشرف، همراه با محصلان و طلاب یزدی حوزه علمیه قم، در تلگرافی به «حضرت الشهم الماجد البارع المجاهد زعیم شیعه و حامی شریعه و قدوه الاعلام و ملاذ الانام آیت‌الله‌العظمی الحاج‌آقا روح‌الله الموسوی الخمینی دام‌الله ظله الوارف»، حضور ایشان در جوار حرم رضوی (ع) را تبریک گفتند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۸۳ ـ ۱۸۴؛ دوانی، ج ۵، ۱۶۴-۱۶۵).
سیدنورالله آیت‌اللهی که در ۲۵ ذی‌القعده ۱۳۸۵ از امام‌خمینی اجازه‌ای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود (صحیفه امام، ج ۱، ۴۵۱)، به دعوت مردم، به یزد بازگشت و امام جمعه دهستان نصرآباد را بر عهده گرفت. او در کنار اقامه نماز جمعه، به تدریس دروس حوزوی نیز می‌پرداخت و آثاری نیز نگاشت که تقریرات درس استادان در ۲۵ دفتر و اشعار مذهبی و اخلاقی از آن جمله است. یکی از فرزندان او در ۱۳۶۱ ش در جبهه‌های جنگ تحمیلی به شهادت رسید. آیت‌اللهی پس از یک دوره طولانی بیماری در نهایت در مهرماه ۱۳۶۷ ش درگذشت و پیکرش در جوار امامزاده جعفر (ع) در شهر یزد به خاک سپرده شد (کاظمینی، ج ۱، ۱۷؛ مدرسی، ۱۳). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ صحیفه¬ امام (۱۳۷۸)، ج ۱، تهران، مؤسسه¬ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ مدرسی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج ۱، یزد، بنیاد ریحانه الرسول یزد؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه¬ ائمه جمعه سراسر کشور، ج ۱، یزد، تهران، برگ رضوان.