غلامحسین رحیمی

از ویکی امام خمینی

رحيمي، غلامحسين؛ از شاگردان درس خارج امام خمینی. او در 1314 ش در روستای حاجی‌آباد در نجف‌آباد استان اصفهان در خانواده‌ای مذهبی زاده شد (کاظمینی، 397). پدرش حاج غلامعلي فردی عالم بود و به امور دینی مردم رسیدگی می‌کرد (همان، 395). غلامحسین رحیمی مقدمات دروس حوزوی را در زادگاهش و نزد پدرش آموخت. در سال 1330 ش به حوزه علمیه اصفهان رفت و بخشی از مقدمات را در حوزه علمیه آن شهر آموخت. پس از شش ماه حضور در اصفهان در سال 1330 ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را نزد محمدتقی ستوده، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی، شیخ جعفر سبحانی، حسین نوری همدانی و حسینعلی منتظری تکمیل کرد. دروس عقلی (فلسفه و حکمت) و تفسیر قرآن را هم نزد علامه سید محمدحسین طباطبایی تبریزی، محمد مفتح، میرزا علی‌اکبر مشکینی و محمد محمدی گیلانی خواند. آنگاه به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت (کاظمینی، ج 1، 397) و از درس آیات سید حسین طباطبایی بروجردی (رحیمی اصفهانی، 45)، امام خمینی، سید محمد محقق داماد، شیخ محمدعلی اراكي، سید محمدرضا موسوی گلپايگاني، سید شهاب‌الدین مرعشي نجفي، شیخ هاشم آملي، شيخ عباسعلي شاهرودي، حسین وحيد خراساني، حسینعلی منتظری، شیخ مرتضی حائری یزدی، حسین نوری همدانی و ناصر مكارم استفاده کرد (کاظمینی، ج 1، 397). او به ‌احتمال ‌زیاد در سال‌های پایانی دهه 1330 و آغازین دهه 1340 ش در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام خمینی شرکت می‌کرده است.

رحیمی با سفر به شهرهای مختلف و ایراد سخنرانی‌های انتقادی، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت. وی همچنین در توزیع و تکثیر اعلامیه‌ها و نوارهای سخنرانی امام خمینی مبارز نقش داشت (همان، 397). در 26/12/1343 ش همراه با جمعی از علما و محصلان اصفهاني حوزه‌ علميه‌ قم در نامه‌اي به امیرعباس هويدا كه رونوشت آن به ديوان عالي كشور نيز ارسال شد، به تبعيد امام‌ خميني اعتراض كرد و از او خواست که با آزادی و بازگرداندن امام خمینی به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی، پایبندی خود را به قانون اساسی و شرع نشان دهد (اسناد انقلاب اسلامی، ج 3، 136 ـ 138). پس از آن نیز به مبارزات سیاسی ادامه داد و بر اساس گزارش ساواک در مهر 1346، در توزیع و پخش اعلامیه‌هایی با عنوان «زنده‌باد خمینی عزیز» در مدرسه فیضیه قم نقش داشت. همچنین بر دیوارهای مدرسه فیضیه شعارهایی چون «جاوید خمینی بزرگ» را می‌نوشتند و طبق گزارش ساواک، وقتی یکی از خدام مدرسه‌ از این اقدام جلوگیری کرد، همراه با جمعی دیگر از طلاب، با او درگیر شدند (مدرسه فیضیه به...، 221-222؛ یاران امام در...، ج 4، 264-265). به همین علت، ساواک خواستار کنترل اعمال و بررسی سوابق آنان شد (همان، 290؛ مدرسه فیضیه به...، 247). پیرو آن گزارش‌ها، ساواک قم اعلام کرد که غلامحسین رحیمی دارای سابقه فعالیت سیاسی است و بیوگرافی او را به اداره کل سوم ساواک ارسال کرد (یاران امام در...، ج 4، 352). وی به این سبب تداوم این‌گونه فعالیت‌ها توسط ساواک دستگیر و زندانی شد. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی دفتر تبلیغات اسلامی برای تبلیغ به شهرهای مختلف اعزام شد. در 15 شهریور 1360 به امامت جمعه شهرستان تفرش در استان مرکزی منصوب شد و چندی در آن سمت به فعالیت پرداخت (کاظمینی، ج 1، 397). تألیفات او عبارت است از: دختر وظیفه‌شناس (همراه با مصطفی زمانی) (مشار، ج 2، 2044)، زیارت و خراقه و حقیقت (با مقدمه محمد مفتح) (همان، 2823)، قصه‌های اسلامی ماه: مرد خسیس (همان، ج 3، 3923)، خداشناسي از ديدگاه علم و دين، نبوت و رسالت از ديدگاه علم و دين، ولايت و رهبري از ديدگاه علم و دين، خلاصه‌ای از فروع دين از دیدگاه قرآن و حدیث، درس‌هايي از اخلاق اسلامي در چهار جلد، داستان‌های آموزنده در ده جلد، راه و رسم زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث در چهار جلد، زندگی چهارده معصوم، درس‌هايي از معارف اسلامي در هشت جلد، آيين زندگي در دو جلد، وارثان انبيا در دو جلد، لطيفه‌ها و خاطره‌ها در دو جلد، آنچه همسران بايد بدانند، سرگذشت‌هاي عبرت‌آميز از زندگي معتادان.

منابع: اسناد انقلاب اسلامی (1374)، ج 3، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ رحیمی اصفهانی (1386)، زندگی چهارده معصوم: به ضمیمه زندگینامه مؤلف، بی‌جا، عسکریه؛ کاظميني، میرزا محمد (1384)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سید محمدکاظم مدرسي و ميرزا محمد کاظمینی، ج 1، بنياد ريحانه الرسول يزد، تهران، برگ رضوان؛ مشار، خان بابا (1351)، فهرست کتاب‌های چاپی فارسی، جلد 2 و 3، تهران، مؤلف؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (1393)، ج 4، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (1380)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.