رسول رضایی

رسول رضایی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.

او در سال ۱۳۱۲ ش در روستای پابند از توابع شهرستان بهشهر مازندران به دنیا آمد. خواندن و نوشتن را در همان‌جا آموخت. آنگاه به مدرسه شیخ محمد کوهستانی در منطقه‌ کوهستان بهشهر رفت و مقدمات را در آن حوزه خواند. سپس راهی گرگان شد و مدت سه سال در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل ادامه داد و از درس سیدسجاد علوی، سیدحسین نبوی و محمدرضا میبدی بهره‌مند شد. در سال ۱۳۲۹ ش به قم رفت و در حوزه علمیه قم، دروس عالی سطح را نزد میرزا علی مشكيني، سیدعبدالکريم موسوي اردبيلي و سیدمحمدباقر سلطاني طباطبایی تکمیل کرد. سپس به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در سال ۱۳۳۸ در درس خارج فقه و اصول امام‌ خمینی در مسجد سلماسی قم شرکت کرد و تا ۱۳۴۰ در آن درس حضور یافت.؛. وی در ۱۳۴۱ ش به گرگان بازگشت و به امامت جمعه در مسجد سرخواجه گرگان پرداخت و مدتی بعد امامت جماعت مسجد مصلا را بر عهده گرفت و آنگاه در مسجد علوی به اقامه نماز جماعت پرداخت.

او پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور (۱۳ آبان ۱۳۴۳)، با برگزاری جلسات هفتگی در منزل خود، مسائل مربوط به نهضت امام‌خمینی را مطرح می‌کرد. سپس با انتقال اعلامیه‌های امام‌خمینی و دیگر روحانیان مبارز، آنها را در سطح شهر گرگان توزیع می‌نمود. در سال ۱۳۴۸ ش ساواک به فعالیت‌های او پی برد و خانه‌اش را مورد بازرسی قرار داد و پس از کشف مقادیری اعلامیه و بیانیه‌های سیاسی علیه حکومت پهلوی از آنجا، وی را به زندان ساواک منتقل کرد. او مدت ۲۰ روز در زندان انفرادی به سر برد و سپس به زندان ارتش گرگان منتقل شد و ۴ ماه در آنجا محبوس بود. آنگاه به ساری منتقل و در ساواک آنجا زندانی شد و در نهایت با وساطت محمد کوهستانی آزاد گردید.;. در سال ۱۳۴۹ ش با سیدکاظم نورمفیدی مرتبط بود. در سال ۱۳۵۱ ش به حج رفت و اعلامیه‌های امام‌خمینی را در موسم حج توزیع کرد. در بازگشت به کشور در فرودگاه مهرآباد تهران دستگیر شد، ولی یک هفته بعد با وساطت آیت‌الله سیداحمد موسوی خوانساری آزاد گردید. پس از آن در گرگان تحت نظر مأموران ساواک قرار داشت.

او در سال ۱۳۵۶ ش به مبارزات خود علیه حکومت پهلوی شدت بخشید. در سال ۱۳۵۶ ش و پس از درگذشت سیدمصطفی خمینی، همراه با روحانیان مبارز گرگان چون سیدکاظم نورمفیدی و سیدحبیب‌الله طاهری گرگانی، با صدور اعلامیه‌ای، مردم را برای شرکت در مجلس ختم «فرزند مرجع تقلید عالم تشیع» در مسجد گلشن گرگان در ۱۱ آبان ۱۳۵۶ دعوت کردند. آنان سپس از شهربانی درخواست کردند تا مجوز برگزاری مجلس فوق صادر شود که با این درخواست موافقت شد، ولی در نهایت شهربانی از برگزاری مجلس فوق جلوگیری کرد. پس از سرکوبی تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، همراه با سیدکاظم نورمفیدی و سیدمحمد رئیسی، در تشویق روحانیان به عدم برگزاری نماز جماعت در اعتراض به حکومت پهلوی فعال بود. در برگزاری چهلم شهدای ۲۹ بهمن تبریز هم نقش داشت. براثر این فعالیت‌ها، کمیسیون امنیت اجتماعی گرگان در ۲ خرداد ۱۳۵۷ از وی به‌عنوان یکی از روحانیان محرک مردم نام برد.;.

رضایی در ۱۸ مهر ۱۳۵۷ و در تظاهرات مردم گرگان علیه اقدام رژیم بعث عراق در اخراج امام‌خمینی از آن کشور سخنرانی کرد و خواستار آزادی و بازگشت دو روحانی تبعیدی گرگانی (نورمفیدی و طاهری گرگانی) به گرگان شد.;. در محرم ۱۳۵۷ ش در حالی‌که ممنوع‌المنبر بود، به سخنرانی در مسجد علوی پرداخت و بارها از امام‌خمینی نام برد و حکومت پهلوی را مورد انتقاد قرار داد. در آذر ۱۳۵۷ ش در تظاهرات مردم گرگان مورد حمله مأموران شهربانی گرگان قرار گرفت و در اثر ضرب و شتم آنان مصدوم شد و یک هفته در بیمارستان پهلوی (۵ آذر) گرگان بستری شد.;. پس از آن همراه با جمعی از روحانیون مبارز گرگان در نامه‌ای به آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی، از علمای مشهد، به تشریح حادثه ۵ آذر ۱۳۵۷ گرگان و حمله مأموران حکومت پهلوی به اجتماع تظاهركنندگان پرداخت و آن را محکوم کرد. بر اساس اسناد ساواک، وی یکی از محرکان اصلی حمله مردم به نیروهای پلیس و تظاهرات در آن حادثه بود.

وی در جریان بازگشت امام‌خمینی به کشور که فرودگاه به دستور بختيار بسته شده بود، همراه با دیگر فعالان سیاسی از ۶ بهمن در بیمارستان پهلوی (۵ آذر) متحصن شد که با بازگشت امام‌خمینی، این تحصن پایان یافت. او در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی به بندر ترکمن رفت و در خلع سلاح برخی از خوانین منطقه نقش مهمی داشت.

وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با تشکیل حزب جمهوری اسلامی به عضویت آن حزب درآمد. سپس به ریاست ستاد مبارزه با رباخواری در شهرداری گرگان منصوب شد. در سال ۱۳۵۸ ش به فعالیت در دادگاه‌های انقلاب اسلامی گرگان پرداخت و در جریان غائله خلق ترکمن، به بندر ترکمن رفت و توسط مخالفان جمهوری اسلامی دستگیر و دو روز بعد آزاد شد. او تا سال ۱۳۶۱ در دادگاه انقلاب اسلامی مشغول به خدمت بود و در آن سال به ریاست دادگاه کیفری یک دادگستری استان مازندران منصوب شد. با آغاز جنگ تحمیلی، بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت و در حمیدیه اهواز مجروح شد و به درجه جانبازی نائل آمد. در سال ۱۳۶۸ ش مسئولیت دادگاه تجدیدنظر استان مازندران را عهده‌دار شد و تا اواخر سال ۱۳۷۹ در آن سمت بود. سپس به سمت حاکم شرع امور اراضی استان گلستان منصوب شد.

علاوه بر آن در تاسیس دانشگاه علوم پزشکی در گرگان و همچنین احداث فرودگاه در آن شهر نقش داشت و ریاست هیأت امنای دانشگاه علوم پزشکی و همچنین فرودگاه گرگان را بر عهده داشت. وی که امام جماعت مسجد عل

وی که امام جماعت مسجد علوی گرگان را بر عهده داشت.، به‌عنوان امام جمعه موقت گرگان، در غیاب سیدکاظم نورمفیدی، امام جمعه آن شهر به اقامه نماز جمعه می‌پرداخت.

رسول رضایی در اردیبهشت ۱۳۹۷ در گرگان از دنیا رفت و در امام زاده عبدالله همان شهر به خاک سپرده شد.