سیدباقر موسوی عسکری

موسوی عسکری، سید باقر؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. او در ۱۹ بهمن ماه ۱۳۱۲ مقارن با ۲۳ شوال المکرم ۱۳۵۲ در روستای خراشا از توابع شهرستان بجنورد در خانواده‌ای ساده و مذهبی متولد شد. نسب ایشان به جناب ابراهیم مجاب رضوان‌الله علیه نواده امام موسی کاظم علیه‌السلام می‌رسد. آموزش قرآن و تحصیلات مقدماتی را در همان‌جا نزد آخوند میرزا علی به اتمام رساند. آنگاه راهی مشهد شد و در آنجا صرف و نحو و ادبیات عرب، معانی و بیان، فقه و اصول و کلام و فلسفه را نزد ادیب نیشابوری ثانی، میرزا احمد مدرس یزدی، شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی و آیت‌الله حاج سید محمدهادی میلانی فراگرفت. پس از آن در سال ۱۳۴۰ ش عازم نجف اشرف شد و در کلاس درس فقه و اصول آیت‌الله سید ابوالقاسم موسوی خویی حاضر شد و یک دوره کامل در هر دو درس ایشان شرکت جست. او به دلیل نسبت فامیلی با آیت‌الله میرزا حسن موسوی بجنوردی، رابطه عاطفی با آن مرجع داشت، به‌گونه‌ای که از خواص اصحاب، شاگردان و معتمدان آن مرجع بود و پیام‌های ایشان را به دیگران می‌رساند. او هم‌زمان با حضور در درس آیات خویی و موسوی بجنوردی، در درس خارج فقه و اصول آیات سید محمود حسینی شاهرودی، سید محسن طباطبایی حکیم، سید عبدالهادی شیرازی و امام خمینی شرکت می‌کرد. در سال ۱۳۴۸ ش پس از ارتحال میرزا احمد مرتضوی از علمای بنام شهر بجنورد، به دستور آیت‌الله سید محمود شاهرودی به بجنورد مراجعت کرد و امامت جماعت مسجد جامع شهر را عهده‌دار شد؛ بنابراین اگرچه درباره ورود او به درس خارج فقه امام خمینی در مسجد شیخ انصاری گزارشی در دست نیست، می‌توان گفت که تا سال ۱۳۴۸ ش که به ایران بازگشت، در آن درس شرکت می‌کرده است. او پس از استقرار در بجنورد، نماینده و معتمد مراجع وقت نجف اشرف ازجمله آیات خویی، سید محمود شاهرودی، سید حسن موسوی بجنوردی، حکیم، امام خمینی و سید محمد شیرازی بود و از آنان اجازه‌نامه کتبی داشت و به تبلیغ مکتب حقه تشیع اشتغال می‌ورزید. او در بجنورد با همکاری آیت‌الله سید شهاب‌الدین نجفی مرعشی مکانی را برای تبلیغ دین برای بانوان به نام عصمتیه تأسیس کرد. وی مدام از حرکات ضددینی بعضی از حکام انتقاد داشت، به‌طوری که به نقل از کتاب انقلاب اسلامی در بجنورد، شاه به ایشان حساسیت ویژه‌ای داشت و فعالیت‌های او را زیر نظر داشت. به همین دلیل در سال ۱۳۵۷ ش و در بحبوحه سقوط پهلوی، درب‌های عصمتیه بجنورد به روی مردم بسته شد و اجازه تبلیغ در آن مکان از وی سلب گردید. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم در بجنورد مقیم شد و به دستور آیت‌الله مرعشی نجفی، به تبلیغ دین در آن شهر ادامه داد. وی در ۳۱ تیرماه سال ۱۳۷۲ در مشهد از دنیا رفت و پیکرش پس از انتقال به بجنورد، در همان شهر به خاک سپرده شد (عسکری، www.varesoon.ir). منبع: عسکری، حسن، «حضرت آیت‌الله عسکری»، سایت وارثون، زندگینامه علما: www.varesoon.ir/shiite-scholars-biographies.