سیدعبدالاحد رضوی‌نیا
رضوی‌نیا، سید عبدالاحد؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. سید عبدالاحد رضوی‌نیا در ۲۵ مرداد ۱۳۱۷ ش در سادات‌محله شهر تویسرکان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش سید عبدالصمد عالم منطقه سادات‌محله بود («زندگینامه آیت‌الله سید عبدالاحد رضوی‌نیا شیفته اهل علم»، ۱۸). سید عبدالاحد رضوی‌نیا خواندن و نوشتن را در زادگاهش و نزد پدرش فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و جامع‌المقدمات پیش شیخ قاسم رفیعی خواند. سیوطی را هم نزد عالمی به نام نعیمی فراگرفت و سپس در درس لمعه (جلد اول) تألهی شرکت کرد. معالم‌الاصول را هم پیش آیت‌الله سنجری که از پنج نفر از مجتهدان نجف اشرف اجازاتی داشت، آموخت. سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر جلد دوم شرح لمعه را پیش محمدتقی ستوده فراگرفت. مغنی و مطول را هم پیش شیخ مصطفی اعتمادی خواند و در درس رسایل از شاگردان حسین نوری همدانی بود. مکاسب را هم پیش میرزاعلی مشکینی خواند و هم‌زمان در درس کفایه‌الاصول سید محمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت می‌کرد. رضوی‌نیا پس از پایان دوره سطح، در درس خارج فقه آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت جست و مدت سه سال از آن درس (صلوه و قضا) بهره برد. او پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی (۱۳۴۰ ش) در درس خارج اصول امام خمینی هم شرکت کرد («آیت‌الله سید عبدالاحد رضوی تویسرکانی: امام احیاگر دین بود»، ۱۹). با استناد به مصاحبه رضوی‌نیا با حریم امام می‌توان گفت که او از سال ۱۳۴۰ ش تا دستگیری امام خمینی در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در درس خارج اصول ایشان در مسجد اعظم حضور می‌یافت. پس از آن در درس خارج اصول آیت‌الله محمدعلی اراکی حضور یافت و یک دوره درس خارج اصول را نزد ایشان گذراند (همان). او پس از آزادی امام خمینی از حبس و حصر و بازگشت به قم در فروردین ۱۳۴۳ ش هم در درس خارج اصول ایشان حضور یافت و این حضور تا تبعید امام خمینی به ترکیه در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ ادامه داشت («حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید عبدالاحد رضوی تویسرکانی: طلبه برای مردم الگو باشد»، ۹). هم‌زمان در درس خارج فقه آیت‌الله سید محمدرضا موسوی گلپایگانی هم شرکت می‌کرد. مدتی نیز در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سید محمد محقق داماد و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی حاضر شد. او در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، به تدریس در حوزه علمیه قم می‌پرداخت و ابتدا تدریس درس لمعه را آغاز کرد و سپس مکاسب، کفایه‌الاصول و رسایل را تدریس نمود. رضوی‌نیا با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. او در سال ۱۳۴۳ ش که امام خمینی دستگیر و تبعید شد، در شهر کنگاور به منبر رفت و در آنجا برای امام خمینی دعا کرد. به همین علت توسط شهربانی احضار شد و شهربانی از ادامه سخنرانی او در آن شهر جلوگیری کرد. پس از آن هم به فعالیت‌های تبلیغ ـ مبارزاتی ادامه داد و ازجمله یک بار از سوی سید مرتضی پسندیده برای تبلیغ به شهر ساوه اعزام شد. در آنجا هم به تبیین اهداف نهضت امام خمینی پرداخت و به همین علت شهربانی ساوه درصدد دستگیری او برآمد، ولی با کمک مردم به قم بازگشت (همان). رضوی‌نیا پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت امامت جمعه شهر بروجن منصوب شد. او در مدت حضور در آنجا، به وضعیت نابسامان آن شهر سامان داد. پس از چهار ماه حضور در آن شهر، به قم بازگشت و به تدریس در حوزه علمیه آن شهر ادامه داد. او از سال ۱۳۸۱ ش هم تدریس درس خارج را در حوزه علمیه قم آغاز کرد و در این مقطع به تدریس کتاب جواهرالاصول پرداخت («زندگینامه آیت‌الله سید عبدالاحد رضوی‌نیا شیفته اهل علم»، ۱۸). وی هم‌اکنون از مدرسان درس خارج فقه و اصول در قم و از اعضای مجمع مدرسین حوزه علمیه قم است. رضوی‌نیا درس‌های برخی از استادان خود را تقریر کرده است، ولی درباره تقریر درس خارج اصول امام خمینی اطلاعاتی در دست نیست. او همچنین کتابی با عنوان سیمای ائمه اطهار (ع) در آیینه اخبار نوشته است («آیت‌الله سید عبدالاحد رضوی تویسرکانی: امام احیاگر دین بود»، ۱۹-۲۰). وی در بهمن ۱۴۰۰ در قم درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد. منابع: «آیت‌الله سید عبدالاحد رضوی تویسرکانی: امام احیاگر دین بود» (۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۹۷، ۱۶ آذر؛ «حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید عبدالاحد رضوی تویسرکانی: طلبه برای مردم الگو باشد»(۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۹۵، ۲ آذر؛ «زندگینامه آیت‌الله سید عبدالاحد رضوی‌نیا شیفته اهل علم»(۱۳۹۶)، هفته‌نامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۹۷، ۱۶ آذر.