محمدحسن رمزی طبسی

رمزی طبسی، محمدحسن؛ از شاگردان درس خارج فقه امام خمینی. محمدحسن رمزی طبسی در فروردین ۱۳۱۰ ش در شهرستان طبس به دنیا آمد. وی خواندن و نوشتن را در طبس فراگرفت و از سال ۱۳۲۵ ش وارد حوزه علمیه طبس شد و به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. رمزی طبسی ادبیات و صرف و نحو را در اندک زمانی به پایان رساند و پس از آن کتاب معالم و شرایع الاسلام و قسمتی از شرح لمعه را به ترتیب نزد آقایان شیخ محمدعلی مدرس و حاج شیخ غلامرضا نمایی و حاج شیخ ابراهیم مجتهد نجفی خواند. آنگاه در سال ۱۳۲۹ ش برای ادامه تحصیل راهی مشهد شد و در حوزه علمیه مشهد ادامة لمعتین و قسمتی از قوانین‌الاصول را پیش احمد مدرّس یزدی خواند. پس از آن سطوح عالیه رسایل و مکاسب و کفایه‌الاصول را نزد شیخ هاشم قزوینی و شیخ کاظم دامغانی به اتمام رساند. بعد از تکمیل سطوح عالیه و عزیمت آیت‌الله سید محمدهادی حسینی میلانی از کربلا به مشهد مقدس، چهار سال در درس خارج فقه ایشان شرکت کرد و آن درس (کتاب الصلوه) را تقریر نمود. رمزی طبسی در سال ۱۳۴۲ ش به منظور تکمیل تحصیلات حوزوی راهی عراق شد و در نجف اشرف یک دوره کامل خارج اصول را در مدت حدود چهارده سال نزد آیت‌الله سید ابوالقاسم موسویی خویی خواند و آن درس را در دو جلد تقریر کرد. هم‌زمان در درس خارج فقه آیت‌الله خویی حضور می‌یافت و آن درس را هم تقریر می‌کرد. وی از آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام خمینی در مسجد شیخ انصاری از سال ۱۳۴۴ ش، در آن درس شرکت کرد. در کنار حضور در درس امام خمینی و آیت‌الله خویی، در درس‌های آیات سید محمود حسینی شاهرودی و سید علی حسینی سیستانی نیز شرکت می‌کرد. رمزی طبسی در سال ۱۳۵۴ ش و هم‌زمان با آشفتگی وضع عراق و فشارها و محدودیت‌هایی که از طرف دولت عراق علیه طلاب و روحانیان ایرانی اعمال می‌شد، به ایران بازگشت و مدت سه سال در زادگاه خویش (طبس) به ارشاد و هدایت مردم پرداخت؛ بنابراین می‌توان گفت که از سال ۱۳۴۴-۱۳۵۴ ش در درس خارج فقه امام خمینی شرکت می‌جست. او پس از حضور در طبس، به تبلیغ دین و ارشاد مردم پرداخت. رمزی پس از زلزله سال ۱۳۵۷ ش در طبس، به دعوت بعضی از علما به مشهد مقدس رفت و به در خواست سید ابراهیم حجازی طبسی، از عالمان برجسته مشهد، مسئولیت اداره مدرسه علمیه سلیمان‌خان (سلیمانیه) را به عهده گرفت. سپس به مدت ۱۸ سال به تدریس در مدرسه علمیه اهل‌البیت علیهم‌السلام آن شهر پرداخت. پس از آن، بنا به دلایلی از اداره مدرسه صرف نظر کرد و تا پایان عمرش به تدریس سطوح عالیه اشتغال داشت. تألیفات رمزی طبسی عبارت است از: تفصیل الحقوق، شرح روائی علی رساله الحقوق للامام السّجاد علیه‌السلام، فتنة باب و بهاء، المنتخب (معجم موضوعی روائی) در سه جلد (عربی)، آیات التبشیر و التنذیر (عربی)، فضائل امیرالمؤمنین علیه‌السلام (عربی)، تقریرات الاصول (دوره کامل اصول آیت‌الله العظمی خویی) (عربی)، تقریرات الفقه (تقریرات درس فقه آیت‌الله العظمی خویی) (عربی)، کتاب الصلوه (تقریرات درس آیت‌الله العظمی میلانی) (عربی)، شرح کفایه‌الاصول (با استفاده از درس آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی) در سه جلد، انیس اللیل (آداب و ادعیه سحر و نماز شب)، رساله‌ای پیرامون فرقه اسماعیلیه، رساله‌ای در علم امام، رساله‌ای در برزخ، رساله‌ای در تربیت اسلامی، رساله‌ای از خلاصة کتاب اخلاقی آداب المتعّلمین و چند رساله و نوشتة دیگر («آیت‌الله محمدحسن رمزی طبسی»، http://www.tabasenc.ir؛ مدرسی، ج ۱، ۳۱۲-۳۱۳). رمزی طبسی در ۲۷ خرداد ۱۳۸۷ در مشهد درگذشت و پیکرش در حرم حضرت ثامن‌الحجج (علیه‌السلام) به خاک سپرده شد («آیت‌الله محمدحسن رمزی طبسی»، http://www.tabasenc.ir). منابع: «آیت‌الله محمدحسن رمزی طبسی»، پایگاه اطلاع‌رسانی دانشنامه طبس، http://www.tabasenc.ir؛ مدرسی، سید محمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، به کوشش سید محمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۱، یزد، نشر ریحانه‌الرسول.