۱٬۲۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (انتقال از رده:مقاله‌های جلد اول دانشنامه به رده:مقاله‌های جلد اول دانشنامه امامخمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله'''، بزرگ‌ترین حکیم [[فلسفه مشاء|مشائی]] مسلمان. | '''ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله'''، بزرگ‌ترین حکیم [[فلسفه مشاء|مشائی]] مسلمان. | ||
ابوعلی حسینبن عبدالله بن سینا، معروف به ابن‌سینا و شیخ الرئیس می‌باشد. او فیلسوف، پزشک، ریاضیدان و منجم ایرانی است. نظام فکری [[فلسفه|فلسفی]] ابن‌سینا به ویژه از لحاظ برخی اصول آن، ژرف‌ترین تأثیر را بر تفکر فلسفی داشته است. این نظام فلسفی، آمیزه‌ای از مهم‌ترین عناصر بنیادین فلسفه مشایی [[ارسطو]]<nowiki/>یی و برخی عناصر مشخص جهان‌بینی نوافلاطونی، در پیوند با جهان‌بینی دینی اسلامی است. | |||
امام خمینی از ابن‌سینا به بزرگی یاد کرده که در تیزهوشی و خوش فهمی همتایی ندارد. ایشان در نامه خود به میخائیل [[گورباچف]] در باب بحث [[قانون علیت]] و معلولیت که هرگونه شناختی بر آن استوار است وی را به مطالعه آثار ابن‌سینا دعوت کرده است. | |||
به باور امام خمینی ابن‌سینا به روش حکمت یونانی مشی کرده و حکمت وی نزد [[اهل معرفت]] مورد توجه نبوده است. ایشان برخی مبانی ابن‌سینا را در آثار خود مورد بررسی و نقد قرار داده است از جمله: ۱- علم الهی؛ امام خمینی قول به صور مرتسمه را نمی‌پذیرد ۲- نقد حرکت در ذات شیء ۳- [[اتحاد عاقل و معقول]] ۴- ماهیت انسان ۵- نقد نظریه افلاک ۶- ربط حادث به قدیم، ۷- [[تناسخ]] ۸- تجرد برزخی ۹- [[معاد]]. | |||
به اعتقاد امام خمینی ابن‌سینا چون برخی مبانی مانند [[حرکت جوهری]]، تجرد مثالی و اتحاد عاقل و معقول را نتوانسته حل کند، در اثبات معاد جسمانی ناکام مانده است. | |||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۷۸: | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:حکما]] | [[رده:حکما]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||