احمد جنتی: تفاوت میان نسخه‌ها

|نام کامل =احمد جنتی لادانی  

|اساتید = [[امام‌خمینی]]، [[محمد صدوقی یزدی]]، [[عبدالکریم تهرانی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[روح‌الله کمالوند]]، [[سیدرضا بهاءالدینی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[سیدزین‌العابدین کاشانی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[سیدمحمد حجت]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]

|وبگاه رسمی =  

احمد جنتی لادانی در سوم اسفند ۱۳۰۵ در روستای لادان واقع در سه کیلومتری غرب شهر [[اصفهان]] به دنیا آمد.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۴۹؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱؛ مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱.</ref> پدرش هاشم و جدش احمد از علمای زمان خود بودند. هاشم مدت‌ها در [[مدرسه جده]] بزرگ و مدرسه چهارباغ اصفهان ساکن بود و به تدریس و [[تبلیغ دین]] و پاسخگویی به مراجعات و حل اختلافات مردم می‌پرداخت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۴۹ـ۱۵۰؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱؛ سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱۰۵.</ref> مادر جنتی، فاطمه نیز زن فاضلی بود که علاوه بر خانه‌داری، [[قرآن]] و برخی کتاب‌های دینی را آموزش می‌داد و بعضی جلسات مذهبی را نیز اداره می‌کرد.<ref>محبوب، رجال سیاسی شوراها، ۱/۲۱۹؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱.</ref>{{سخ}}

وضعیت خانوادگی جنتی از لحاظ [[اقتصاد|اقتصادی]] بسیار فقیرانه و درآمد پدرش تنها از [[وجوه شرعی]] و [[منبر]] بود. وی که تنها فرزند خانواده بود، تحصیلات خود را از [[مکتبخانه]] آغاز کرد.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱؛ دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> و از هشت‌سالگی در مکتبخانه سیدحسن در روستای کوهانستان که در نزدیک زادگاهش بود، خواندن قرآن کریم و خواندن و نوشتن فارسی را آغاز کرد<ref>سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱/۱۰۵.</ref> و به‌طور متفرقه مقداری دروس جدید را نیز خواند؛<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۰.</ref> سپس به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ به تحصیل پرداخت. او در مدت چهار سال تحصیل خود در این مدرسه [[ادبیات عرب]]، [[شرح معالم]] و قسمتی از [[شرح لمعه]] را نزد استادان چندی فرا گرفت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۰؛ مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۲.</ref>{{سخ}}

جنتی پانزده سال از عمر خود را در زمان [[رضاشاه پهلوی]] و اقدامات ضد دینی او گذراند و خود شاهد بود که مأموران [[پهلوی]] با خشونت [[چادر]] از سر مادرش برداشتند و پدرش نیز ناچار پالتو و [[کلاه پهلوی]] می‌پوشید و مدتی از ترس اجبار به‌رفتن به [[سربازی]] به شهر و مدرسه نمی‌رفت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۸ـ۱۵۹.</ref> وی پس از [[سقوط رضاشاه]]، برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۲۴ به [[قم]] رفت و در [[مدرسه فیضیه]] و سپس [[مدرسه حجتیه|حجتیه]] ساکن شد. او باقی‌مانده شرح لمعه را نزد [[محمد صدوقی یزدی]] و درس‌های سطح را نزد علمایی چون [[عبدالکریم تهرانی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[روح‌الله کمالوند]]، [[سیدرضا بهاءالدینی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[سیدزین‌العابدین کاشانی]] فرا گرفت و سپس در [[درس خارج فقه]] و [[درس خارج اصول|اصول]] [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[سیدمحمد حجت]]، [[امام‌خمینی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت کرد.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۰ـ۱۵۱؛ مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱؛ محبوب، رجال سیاسی شوراها، ۱/۲۲۰.</ref>{{سخ}}

امضای وی در پای بسیاری از نامه‌ها و اعلامیه‌هایی که در حمایت از نهضت امام‌خمینی و اعتراض به رژیم پهلوی یا در جهت روشنگری مردم بود دیده می‌شود؛<ref>جنتی، علی، خاطرات، ۲۸.</ref> ازجمله نامه سرگشاده‌ای که علمای اصفهان در ۲۶/۱۲/۱۳۴۳ در اعتراض به تبعید امام‌خمینی به [[ترکیه]] به [[امیرعباس هویدا]] نخست‌وزیر وقت نوشتند و خواستار الغای تصویب‌نامه‌های ضد دینی و آزادی [[زندانیان سیاسی]] شدند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۴/۳۹۴ـ۳۹۵.</ref> و نیز نامه جمعی از علما به هویدا در ۱۲/۱/۱۳۴۴ که دربارهٔ اطلاع‌نداشتن از حال امام‌خمینی اظهار نگرانی کرده بودند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۴/۴۱۴.</ref>{{سخ}}

در خرداد ۱۳۴۴ عده‌ای از مبارزان برای اعتراض به ادامه تبعید امام‌خمینی و اطلاع‌رسانی نکردن دربارهٔ وضعیت ایشان، در خانه [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] تحصن کردند. جنتی در جمع معترضان حضور یافت و برای آنان که به احکام دادگاه‌های رژیم پهلوی در محکومیت برخی اعضای هیئت‌های [[هیئت مؤتلفه اسلامی]] پس از [[ترور]] [[حسنعلی منصور]] نیز اعتراض داشتند، سخنرانی کرد.<ref>جنتی، علی، خاطرات، ۴۴؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۱/۲۰۸ـ۲۱۱.</ref> وی در سال ۱۳۴۵ به اتهام اقدام علیه [[امنیت ملی]] بازداشت و در [[زندان قزل قلعه تهران]] زندانی شد و پس از حدود صد روز از زندان آزاد گشت.<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ۶ـ۵/۱۷۶؛ جنتی، احمد، پیام انقلاب، ۲۵؛ جنتی، علی، خاطرات، ۳۹ـ۴۰.</ref> او در ۲۰/۳/۱۳۴۹ اعلامیه علما و استادان حوزه علمیه قم را که در پاسخ به نظرخواهی گروهی از طلاب مبارز دربارهٔ مرجعیت امام‌خمینی صادر کرده بودند، امضا کرد و به سبب آن تحت تعقیب قرار گرفت.<ref>سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱/۱۰۶؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۱۱/۳۷۹.</ref>{{سخ}}

جنتی برای تبلیغ اسلام و فعالیت‌های مبارزاتی بیشتر به مناطق مرکزی و جنوبی کشور مانند [[اهواز]] و [[آبادان]] و جزیره خارک سفر می‌کرد.<ref>جنتی، علی، خاطرات، ۲۰.</ref> و چند بار در این مناطق بازداشت و زندانی شد.<ref>محبوب، رجال سیاسی شوراها، ۱/۲۲۱.</ref> وی در سال ۱۳۵۰ به اتهام مراجعه به علما و دعوت از آنان برای پیگیری آزادی افراد محکوم به [[اعدام]]، بازداشت و در قزل قلعه زندانی شد و پس از یک ماه آزاد گردید.<ref>سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱/۱۰۶.</ref> همچنین در سال ۱۳۵۱ به‌اتهام همکاری با اعضای برخی گروه‌های مسلح بازداشت، ولی به سبب نبودن دلایل کافی آزاد شد.<ref>سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱/۱۰۶.</ref> وی بر اساس تصمیم [[کمیسیون امنیت اجتماعی قم]] در سال ۱۳۵۲ به‌همراه ۲۵ تن دیگر از علمای مبارز قم ازجمله حسینعلی منتظری، [[محمد منتظری]]، [[احمد آذری قمی]] و [[حسین حقانی]] به تبعید محکوم شدند.<ref>جنتی، علی، خاطرات، ۳۸ـ۴۰.</ref> وی که در آن هنگام برای تبلیغ به جزیره خارک رفته بود، در همان‌جا بازداشت و به مدت سه سال به شهرستان اسدآباد [[همدان]] تبعید شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۶/۵۵۷.</ref> او در اسدآباد با اینکه از منبررفتن منع شده بود، به تبلیغات اسلامی و فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و با آگاهی‌بخشی، مبارزات مردم آن منطقه را سامان داد.<ref>جنتی، احمد، پیام انقلاب، ۲۵.</ref>{{سخ}}

پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در اول آبان ۱۳۵۶ جنت[[ی به همراه گروهی از علمای مبارز ازجمله [[حسین نوری همدانی]]، [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، [[یوسف صانعی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[علی‌اکبر مشکینی]]،<ref>مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک</ref> [[محمد فاضل لنکرانی]] و [[یحیی انصاری شیرازی]] با فرستادن پیامی در ۲۲/۸/۱۳۵۶ درگذشت وی را به امام‌خمینی تسلیت گفتند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۶/۶۹؛ مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۱/۱۱۲ـ۱۱۳.</ref> وی در همان سال برای دیدن فرزند خود [[علی جنتی]] که در خارج از کشور علیه رژیم پهلوی مبارزه می‌کرد، به [[سوریه]] و سپس برای دیدن امام‌خمینی به [[نجف]] رفت.<ref>جنتی، احمد، پیام انقلاب، ۲۶.</ref>{{سخ}}

جنتی که تا آخرین ماه‌های پیش از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، تحت تعقیب و پیگرد [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) قرار داشت،<ref>مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۲۶.</ref> در خرداد ۱۳۵۷ به جرم تدارک برگزاری مراسم سالگرد [[پانزده خرداد]]، بازداشت و زندانی شد و تا ۵/۴/۱۳۵۷ در زندان به سر برد.<ref>مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۲۰ـ۴۲۱؛ مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۶/۱۶۴.</ref>{{سخ}}

جنتی در سال ۱۳۵۷ در جلساتی که به‌پیشنهاد سیدمحمد حسینی بهشتی و شرکت جمعی از علمای مبارز مانند [[محمدرضا مهدوی کنی]]، علی‌اکبر مشکینی و [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]] برای تنظیم اساسنامه برای تأسیس [[حزب جمهوری اسلامی]] تشکیل می‌شد شرکت می‌کرد.<ref>مهدوی کنی، خاطرات، ۱۸۶.</ref> در سال ۱۳۵۷ به دنبال اعتصاب کارکنان [[صنعت نفت]] در اعتراض به رژیم پهلوی، جنتی و جمعی از فضلای مبارز حوزه با صدور اعلامیه‌ای از آنان حمایت کردند و روز سه‌شنبه ۱۴/۹/۱۳۵۷ را روز همبستگی ملت ایران با کارگران اعتصابی صنعت نفت نامیدند و تعطیل عمومی اعلام کردند.<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ۸ـ۷/۴۹۹ـ۵۰۲.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|اعتصاب کارکنان صنعت نفت}}{{سخ}}

وی اعلامیه مهم جامعه مدرسین دربارهٔ خلع [[محمدرضا پهلوی]] از [[سلطنت]] را که در ۲۹/۹/۱۳۵۷ صادر شده بود، امضا کرد.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۱/۵۶۲ـ۵۶۴؛ درازی، زندگی و مبارزات آیت‌الله مشکینی، ۲۸۲.</ref> همچنین در [[تحصن]] عده‌ای از علمای مبارز در [[مسجد دانشگاه تهران]] که در اعتراض به جلوگیری دولت [[شاپور بختیار]] از بازگشت امام‌خمینی به ایران در ۸/۱۲/۱۳۵۷ انجام شد، شرکت کرد.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۱/۶۰۹.</ref>

امام‌خمینی در ۲۵/۱۱/۱۳۵۹ در پاسخ به نامه [[محمد امامی کاشانی]] در معرفی جنتی و اعضای دیگر [[شورای عالی تبلیغات اسلامی]]، با عضویت وی در این شورا موافقت کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۴/۱۱۰.</ref> در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی [[انجمن حجتیه]] بدون توجه به مسیر انقلاب و آرمان‌های امام‌خمینی، با تغییر رویکرد و نامه‌نگاری به برخی [[مراجع تقلید|مراجع]] و علما می‌کوشید از سویی کارهای انجمن را توجیه کند و از سوی دیگر، پست‌های حساسی مانند مرکز اسناد ساواک و مراکز اطلاعاتی را در اختیار بگیرد. جنتی ازجمله افرادی بود که به‌شدت از آنان انتقاد کرد و با طرح هفت پرسش در خطبه‌های نماز جمعه قم مواضع و اهداف آنان را به چالش کشید.<ref>علوی‌نیک و علیانسب، ۳۰؛ باقی، ۲۲۰ـ۲۲۷.</ref>{{سخ}}

همچنین امام‌خمینی در ۱۴/۱/۱۳۶۸ به درخواست شورای عالی سازمان تبلیغات اسلامی در حکمی وی را به ریاست این سازمان منصوب کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۳۹ـ۳۴۰.</ref> و به وی اجازه داد وجوه شرعی را که به دست می‌آورد، در راه تبلیغات اسلامی هزینه کند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۸۲.</ref> ایشان در ۴/۲/۱۳۶۸ نیز او را عضو شورای بازنگری قانون اساسی کرد.<ref>. امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۶۳ـ۳۶۴.</ref>{{سخ}}

جنتی مسئولیت‌های دیگری نیز مانند [[دبیر شورای نگهبان|دبیری شورای نگهبان]]، دبیری شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، نماینده امام‌خمینی در اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان، امام‌جمعه اهواز، امام‌جمعه موقت قم، کرمانشاه و تهران، عضویت در شورای پشتیبانی جنگ و عضویت در هیئت تحقیق مجلس خبرگان را بر عهده داشته‌است.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۴ـ۱۱۵؛ دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۵.</ref>{{سخ}}

* پروین‌سادات قوامی، [https://books.khomeini.ir/books/10004/146/ «احمد جنتی»]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۴، ص۱۴۶-۱۵۱.